Vakiteny voalohany

Bokin’ny Mpitoriteny (Mpitor. 11, 9 — 12, 8)

Tsarovy ny Mpahary anao amin’ny fahatanoranao, dieny mbola tsy mivarina amin’ny tany ny vovoka, ary ny fanahy kosa hiverina amin’Andriamanitra.

Ry zatovo, mifalia dieny mbola tanora;
aoka hahazo firavoravoana amin’ny fonao ianao amin’ny andron’ny fahatanoranao!
Mandehana any amin’izay lalan’ny fonao, sy araka izay fijerin’ny masonao.
Fantaro anefa fa izany rehetra izany dia hiantsoan’Andriamanitra anao hotsaraina.
Esory ao am-ponao ny alahelo, ary halaviro ny vatanao ny ratsy,
samy zava-poana ny hatanorana am-pahamaitsovolo.

Tsarovy ny Mpahary anao, amin’ny andron’ny fahatanoranao,
dieny mbola tsy tonga ny andro ratsy ary tsy mbola akaiky ny taona hanaovanao hoe:
“Tsy sitrako izao”;
dieny mbola tsy maizina ny masoandro, sy ny fahazavana ary ny volana aman-kintana,
ary mbola tsy mitambatra indray ny rahona aorian’ny orana,
amin’ny andro angovitan’ny mpiandry trano,
ikainkonan’ny lehilahy matanjaka, iatoan’ny ankizivavy mitoto,
fa mihavitsy isa;
ihamaizinan’ireo mitazana eo am-baravarankely, ikatonan’ny varavarana kopa-droa mankeny an-dalam-be,
raha mihamalemy ny feon’ny vato fikosoham-bary,
izay itsanganan’ny olona mandre ny feon’ny voron-kely,
sy ahalasanan’ny ankizivavy mpihira rehetra.
Amin’izay atahoran’ny olona ny eny amin’ny fitoerana avo,
izay ivadihan’ny olona fo eny an-dalam-be,
amin’izay amonian’ny amandie, sy ahatongavan’ny valala ho mavesatra
ary tsy hisy asany intsony ny kapra,
fa miainga ho any amin’ny fonenany mandrakizay ny olona,
ary mitety ny arabe ny mpitomany;
dieny mbola tsy tapaka ny kofehy volafotsy,
mbola tsy vaky ny tamboho volamena,
mbola tsy vaky ny siny eny an-doharano,
mbola tsy tapaka ny bolaky ka latsaka eo an-davaka famorian-drano;
dieny mbola tsy miverina amin’ny tany ny vovoka, araka ny toetrany taloha indray,
ary ny fanahy kosa hiverina amin’Andriamanitra izay nanome azy.
Zava-poana dia zava-poana, hoy ny Mpitoriteny,
zava-poana ny zavatra rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 89, 3-4. 5-6. 12-13. 14 sy 17

Tompo ô, Ianao no fialofanay hatramin’ny mandrakizay.

Nampodìnao ho vovoka ny arin-tananao.
Miverena, hoy Ianao, ry taranaka voafetra.
Toy ny aloka miserana aminao ny arivo taona,
tsidik’andro kely fohy, pitik’alina mimaona.

Moa tsy nofy indaosinao ka misinda vao maraina,
toy ny ahitra eny an-tsaha izay mandrobona mitsiry,
manipelana maraina, vaky vony sy mijoro,
fa milofika malazo, very aina ny hariva.

Ampianaro anay, ry Tompo, ny manisa ny andronay;
atodiho fo fanahy mba hikatsa-pahendrena.
Miverena re, ry Tompo, aza ela fa tongava:
mangoraha ka tsinjovy mba ho soa ny olonao.

Vao maraina dia hetsaho ny fitiavanao izahay
ka ho revon-kafaliana sy hiantsa isan’andro.
Ary homba anay izao ny fanambinanao, ry Tompo,
hanamafy sy hampamokatra ny asan-tananay.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Omeo fahalalana aho, ry Tompo, hitandremako ny lalànao ary hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 44b-45)

Tsy maintsy hatolotra eo am-pelatanan’ny olona ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
raha ilay mbola gaga tamin’izay rehetra nataon’i Jesoa iny ny vahoaka rehetra,
dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:

“Alatsaho tsara ao amin’ny sofinareo izao rehetra izao,
satria tsy maintsy hatolotra eo am-pelatanan’ny olona ny Zanak’Olona.”

Fa tsy azon’izy ireo izany teny izany, fa takona taminy ka tsy fantany,
sady tsy sahy nanontany Azy ny amin’izany izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’ny Mpitoriteny (Mpitoriteny 3, 1-11)

Misy fotoana ho azy avokoa ny zavatra aty ambany masoandro.

Samy misy fotoana voatendry ho azy avokoa ny zavatra rehetra;
misy fotoana ho azy avokoa ny zavatra ayý ambany masoandro:
fotoana hahaterahana, ary fotoana hahafatesana;
fotoana hambolena, ary fotoana hanongotana izay nambolena.
Fotoana hamonoana ary fotoana hanasitranana;
fotoana hanjerana ary fotoana hananganana;
fotoana hitomaniana ary fotoana hihomehezana;
fotoana higogogogoana ary fotoana handihizana.
Fotoana hanelezam-bato, ary fotoana hanangonana azy;
fotoana hamihinana, ary fotoana hifadiana ny fifamihinana.
Fotoana hitadiavana, ary fotoana hamerezana;
fotoana hitahirizana, ary fotoana hanariana.
Fotoana handrovitana, ary fotoana hanjairana;
fotoana hanginana, ary fotoana hitenenana.
Fotoana hitiavana, ary fotoana hankahalana;
fotoana hiadiana, ary fotoana hihavanana.

Inona no soa azon’izay miasa, amin’ny hasasarana iaretany?
Nodinihiko ny asa asain’Andriamanitra isasaran’ny zanak’olombelona;
ka ny zavatra rehetra samy nataon’Andriamanitra ho tsara amin’ny fotoany avy;
ny mandrakizay nataony ao am-pon’izy ireo koa,
nefa tsy azon’ny olombelona fantarina ny asa ataon’Andriamanitra
hatramin’ny fiandohany ka hatramin’ny fiafarany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 143, 1a sy 2abd. 3-4

Isaorana ny Tompo vatolampiko.

Isaorana ny Tompo vatolampiko,
Ilay fialofako sy toera-mafy ho ahy,
fiarovana avo ho ahy sy mpanafaka ahy!
Ilay ampinga sy aroko.

Tompo ô, inona ny olombeloria no dia ahìnao?
ny zanak’olombelona voaarakao maso?
Ny olombelona dia toa tsio-drivotra;
ny androny, aloka mihelina!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo Andriamanitra ny fonay, mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 9, 18-22)

Ianao no Kristy Zanak’Andriamanitra. Tsy maintsy hijaly mafy ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
raha nivavaka tany amin’ny toerana mangingina i Jesoa ka teo aminy koa ny mpianany,
dia nanontany azy ireo Izy nanao hoe:

“Ataon’ny vahoaka ho iza moa Aho?”

Ary namaly ireo ka nanao hoe:

“Ny sasany manao hoe: i Joany Batista, ny sasany milaza hoe i Elia,
ary ny sasany manao hoe: ny anankiray amin’ny mpaminany taloha no nitsangan-ko velona.”

“Fa ianareo kosa, hoy Izy, mba manao Ahy ho iza?”

Dia namaly i Piera ka nanao hoe:

“I Kristin’Andriamanitra.”

Nefa norarany mafy izy ireo mba tsy hilazalaza izany amin’olona,
sady nampiany hoe:

“Tsy maintsy hijaly mafy ny Zanak’Olona,
ka harian’ny loholona sy lehiben’ny mpisorona mbamin’ny mpanora-dalàna ary hovonoiny;
fa hitsangan-ko velona amin’ny andro fahatelo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 5, 5-11)

Tena ankasitrahan’Andriamanitra ny famonjena namana.

Moa izany va no fifadiana ankasitrahako?
Izany va no andro fanetren’ny olona ny fanahiny?
Ny miondri-doha hoatra ny zozoro, sy mandry amin’ny lasaka sy lavenona,
dia izany va no antsoina hoe fifadiana,
sy andro ankasitrahan’ny Tompo?
Tsy izao va ny fifadiana tiako kokoa:
dia ny manapaka ny famatorana tsy an-andrariny,
ny mamaha ny fehezan’ny jioga,
ny mandefa ny ampahorìna ho afaka;
ny manapatapaka ny jioga rehetra isan-karazany?
Moa tsy ny hizaranao ny mofonao amin’izay noana va;
sy ny hampiantranoana ireo mahantra tsy manan-kidirana,
sy ny hanafianao izay hitanao miboridana,
ary ny tsy hiviliana tsy hijery ny tapaky ny tenanao?
Amin’izany ny fahazavanao hiposaka hoatra ny fahazavan’ny maraina,
ary ny fahasitrananao ho tonga faingana;
ny fahamarinanao, hialoha lalana anao;
ny voninahitry ny Tompo ho vodi-lalanao.
Amin’izany ianao hiantso, ary ny Tompo hamaly;
ianao hitaraina, ary Izy hanao hoe: Inty aho!
Raha esorinao tsy ho eo imasonao intsony ny jioga,
ny fanambanana sy ny teny manala baraka;
raha manome ny haninao ho an’ny noana ianao,
sy mamoky ny fanahy miferin’aina;
hiposaka ao amin’ny maizina ny fahazavanao,
hamirapiratra hoatra ny mitataovovonana ny haizinao:
ary ny Tompo hitari-dalana anao mandrakizay;
sy hamoky ny fanahinao eny amin’ny tany karankaina;
ary hanome hery ny taolanao.
Ho tahaka ny zaridaina tsara tondraka ianao,
sy ho tahaka ny loharano velona, tsy manam-paharitana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo 111, 1-2. 3-4. 5-6

Sambatra ny olona miaraka amin’ny Tompo.

Sambatra ny olona matahotra ny Tompo,
sy mankasitraka fatratra ny didiny!
Ny taranany hahery eto an-tany;
ny taranjan’ny olo-marina tahina.

Fananana sy harena no ao an-tranony;
ny fahamarinany maharitra mandrakizay.
Ny olo-marina tsilovina raha maizina;
dia ireo izay mangoraka sy antra.

Ny tsara fanahy mahery mampisambotra;
ny lalany voalamina araka ny rariny;
tsia, tsy hirona izy mandrakizay.
Ny anaran’ny olo-marina ho mandrakizay.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (1 Kôr. 1, 26-31)

Izay ataon’izao tontolo izao ho adala no nofidin’Andriamanitra.

Ry kristianina havana,
jereo ange izato ianareo voaantso e:
tsy firy no hendry araka ny nofo,
tsy firy no mahery, tsy firy no avo razana!
Fa izay ataon’izao tontolo izao ho adala
no nofidin’Andriamanitra hampahamenatra ny hendry;
izay ataon’izao tontolo izao ho malemy
no nofidin’Andriamanitra hampahamenatra ny mahery;
ary izay iva razana amana faneso amin’izao tontolo izao,
dia ny atao ho tsy misy aza,
no nofidin’Andriamanitra hahatsinontsinona ny misy,
mba tsy hisy nofo hirehareha eo anatrehan’Andriamanitra.
Fa avy amin’ny maha-ao amin’i Kristy Jesoa anareo,
dia ilay nataon’Andriamanitra fahendrena sy fahamarinana
sy fahamasinana amam-panavotana antsika,
mba ho tanteraka ny voasoratra hoe:
izay mireharaha, aoka ny Tompo no ho reharehany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia, Aleloia.

Ato amiko ny Fanahin’ny Tompo, fa nanosotra ahy hitory teny soa mahafaly amin’ny malahelo Izy sy naniraka ahy hankahery ny torotoro fo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 35-38)

Be ny vokatra fa ny mpijinja no vitsy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nitety ny tanàna sy ny vohitra rehetra,
nampianatra teo amin’ny sinagôgany
sy nitory ny Evanjelin’ny fanjakan’Andriamanitra,
ary nanasitrana ny aretina mbamin’ny rofy rehetra.
Onena Izy nahita ireto vahoaka be nijaly sy nafoy
toy ny ondry tsy misy mpiandry.
Dia hoy Izy tamin’ny mpianany:

“Ny vary hojinjaina be, fa ny mpijinja no vitsy;
koa mihantà amin’ny Tompom-bary
mba haniraka mpijinja amin’ny variny”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.