Vakiteny voalohany

Bokin’i Ezekiela Mpaminany (Ezek. 18, 21-28)

Moa ny hahafatesan’ny ratsy fanahy ve no sitrako, fa tsy ny hialany amin’ny helony rehetra ka ho velona izy?

Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Ny ratsy fanahy kosa raha miala amin’ny fahotana rehetra nataony
ka mitandrina ny didiko rehetra sy manaraka ny hitsiny sy ny rariny,
ho velona izy, fa tsy ho faty.
Tsy hotsarovana intsony ny fahadisoana rehetra nataony;
ho velona izy noho ny fanarahany ny marina.
Moa ny hahafatesan’ny ratsy fanahy ve no sitrako,
— teny marin’ny Tompo Andriamanitra —,
fa tsy ny hialany amin’ny helony rehetra ka ho velona izy?
Ary raha miala amin’ny fahamarinana kosa ny marina ka manao ny tsy marina,
araka ny fahavetavetana rehetra ataon’ny ratsy fanahy,
— moa hanao izany izy va ka ho velona? —
Tsy hotsarovana intsony ny asa fahamarinana rehetra narahiny;
noho ny fahadisoana nahameloka azy sy ny fahotana nataony;
noho izany, dia ho faty izy.

Ianareo manao hoe:

‘Tsy marina ny lalan’ny Tompo!’

Mihainoa àry, ry taranak’i Israely:
Moa ny lalako va no tsy mahitsy?
Moa tsy ny lalanareo va no tsy mahitsy?
Raha miala amin’ny fahamarinany ny marina ka manao ny tsy marina ary maty amin’izany,
dia noho ny tsy marina nataony no ahafatesany.
Fa raha miala amin’ny haratsiana nataony kosa ny ratsy fanahy,
ka manaraka ny hitsiny sy ny rariny amin’ny ataony dia hamelona ny fanahiny izy.
Raha sokafany ny masony, ka miala amin’ny fahadisoana rehetra nataony izy,
dia ho velona tokoa izy fa tsy ho faty.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 129, 1-2. 3-4ab. 4d-6. 7-8)

Raha mitsikilo heloka Ianao, Tompo ô, iza no hahatanty?

Avy ato anaty hantsana aho, ry Tompo, no miantso;
Tompo ô, henoy re izany feoko.
Ho tandrin-tsofinao anie ny antsoko miangavy.
He! fa mitoreo izato feoko.

Raha tsikilovinao irony heloka natao.
Zovy re, ry Tompo, no haharitra?
Saingy eo anilanao no hahitako famelana.
Toky ho ahy Ianao, ka dia toaviko.

Ny Tompo no antenain’ny fanahiko hatrany.
Vonona aho miandry izany teniny.
Manoatra ny mpiambina miandry ny maraina
no aoka hiandrasantsika an’Andriamanitra.

Fa tsara fo endre ka fanaperana Izy Tompo.
Avotra lehibe ka ianteherana.
Dia Izy no andrasan’i Israely hanavotra azy.
Afaka tanteraka ny helony.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Tsy ny hahafatesan’ny ratsy fanahy no sitrako fa ny hialan’ny ratsy fanahy amin’ny lalany ka ho velona izy.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 20-26)

Mandehana aloha mihavana amin’ny rahalahinao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha tsy lehibe noho ny an’ny mpanora-dalàna sy ny Farisianina ny fahamarinanareo,
dia tsy hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra akory ianareo.

Efa renareo fa voalaza tamin’ny ntaolo hoe:

Aza mamono olona,
ary izay hamono olona dia hohelohina amin’ny fitsarana.

Fa Izaho kosa milaza aminareo
fa izay rehetra mitezitra ny rahalahiny
dia hohelohina amin’ny fitsarana;
ary izay hanao aminy hoe Raka,
dia hohelohina amin’ny Sanedrina
ary izay hanao azy hoe Foka
dia hohelohina any amin’ny gehen’afo.
Koa raha manatitra ny fanatitrao eo amin’ny ôtely ianao,
ka eo vao mahatsiaro fa manana alahelo aminao ny rahalahinao,
dia avelao eo amin’ny ôtely aloha ny fanatitrao,
ka mandehana mihavana amin’ny rahalahinao
vao miverina hanolotra ny fanatitrao indray.
Mihavàna faingana amin’izay manana ady aminao,
dieny samy mbola eo an-dalana ianareo,
fandrao atolotr’izay manana ady aminao amin’ny mpitsara ianao,
ary ny mpitsara kosa hanatitra anao amin’ny mpamatotra,
ka hatao an-tranomaizina ianao.
Lazaiko marina tokoa fa tsy ho afaka ao mihitsy ianao,
ambara-pandoanao ny variraiventy farany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Estera (Est. 14, 1. 3-5. 12-14)

Tsy manam-bonjy afa-tsy Ianao aho, ry Tompo.

Tamin’izany andro izany,
nahatsiaro tena ho efa eo am-bavalozan’ny fahafatesana ny mpanjakavavy Estera,
ka niantso vonjy tamin’ny Tompo,
ary nanao izao vavaka izao tamin’ny Tompo Andriamanitr’i Israely:

“Ry Tompo izay hany Mpanjakanay, vonjeo amin’izao fahaporitako izao aho,
izay tsy manam-bonjy afa-tsy Ianao,
fa ny loza manambana ahy ity, toa voatsapan’ny tanako sahady.
Efa reko fahazaza, tao amin’ny fokon’i Kaky, fa Ianao ry Tompo,
efa nifidy an’i Israely tamin’ny firenena rehetra,
sy nifidy ny razanay, tamin’ireo iray razana aminy rehetra, ho lovanao mandrakizay,
ary efa notanterahinao hanasoavana azy avokoa ny fampanantenanao rehetra.
Tsarovinao izahay, ry Tompo, ataovy manehoeho laza Ianao amin’izao andron’ny fahorianay izao,
ary omeo hery aho, ry Mpanjakan’ny andriamanitra sy Mpanjakan’ny fahefana rehetra!
Asio teny malina ao am-bavako eo anatrehan’ilay liona,
ary ovao ny fony hankahala ny fahavalonay, mba hahafaty azy,
dia izy mbamin’izay rehetra miray hevitra aminy.
Fa izahay kosa dia aoka ny tananao hanafaka anay,
ary ampio aho, amin’izao izaho irery izao
tsy manana an’iza na iza, afa-tsy Ianao, ry Tompo!
Ianao mahalala ny zavatra rehetra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 137, 1-2a. 2bd-3. 7-8)

Ny andro iantsoako, namaly Ianao, ry Tompo.

Tompo ô, midera Anao amin’ny foko tontolo aho:
satria Ianao mihaino ny tenin’ny vavako!
Miantsa Anao eo anatrehan’ireo andriamanitra aho,
miankohoka mitodika ny Tempolinao Masina.

Sy misaotra ny Anaranao;
noho ny hatsaram-po sy fahamarinanao.
Ny andro iantsoako, mamaly Ianao,
sy mampitombo hery ny fanahiko!

Ny tananao mitsotra sy mamonjy!
Ny Tompo no mpamaly izay ratsy atao ahy.
Tompo ô, mandrakizay ny hatsaram-ponao:
aza atsahatra ny efa ataon’ny tenanao!

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho anao, ry Kristy!

Manantena ny Tompo ny fanahiko, miandry ny teniny aho; satria hatsaram-po no ao amin’ny Tompo, ary fanavotana lehibe.

Voninahitra sy dera anie ho anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 7, 7-12)

Izay rehetra mangataka no mahazo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe

“Mangataha, dia homena ianareo;
mitadiava, dia hahita;
dony, dia hovohana;
fa izay rehetra mangataka no mahazo;
izay mitady no mahita,
ary izay mandondòna no hovohana.
Ary iza aminareo no hanome vato ny zanany, raha mofo no angatahiny;
na hanome bibilava azy raha hazandrano no angatahiny?
Koa raha ianareo na dia ratsy aza
mahalala manome zava-tsoa ny zanakareo,
tsy mainka va fa ny Rainareo izay any an-danitra
no hanome zava-tsoa an’izay mangataka aminy?
Koa amin’izany, izay rehetra tianareo hataon’ny olona aminareo,
dia mba ataovy amin’ny olona koa toraka izany,
fa izany no Lalàna sy Mpaminany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jônasa Mpaminany (Jônasa 3, 1-10)

Niala tamin’ny lalan-dratsiny ny olona tao Niniva.

Tonga fanindroany tamin’i Jônasa ny tenin’ny Tompo, nanao hoe:

“Mitsangàna ianao, mandehana mankany Niniva, tanàna lehibe,
hitory aminy ny toriteny holazaiko aminao.”

Dia nitsangana i Jônasa, ka nankany Niniva, araka ny tenin’ny Tompo.
Ary i Niniva dia tanàna lehibe teo anatrehan’Andriamanitra, fa lalan-kateloana.
Nanomboka niditra tao anatin’ny tanàna, lalana indray andro aloha i Jônasa,
ka nitory izy nanao hoe:

“Rahefa afaka efapolo andro dia horavana i Niniva.”

Nino an’Andriamanitra ny olona tao Niniva,
ka niantso fifadian-kanina sy nitafy lasàka avokoa,
hatramin’ny lehibe indrindra ka hatramin’ny kely indrindra.
Dia nampandrenesina izany ny mpanjaka,
ka niala teo amin’ny seza fiandrianany, nanesotra ny kapaotiny,
nirakotra lasàka, ary nipetraka teo amin’ny lavenona.
Ary nantsoina tao Niniva sy nolazaina araka ny didin’ny mpanjaka sy ny mpitondra izao teny izao:

“Aza misy manandrana zavatra akory na miraotra sy misotro rano,
na olona na biby, na omby aman’ondry;
aoka samy hirakotra lasàka ny olona sy ny biby,
ary aoka izy ireo hitaraina mafy amin’Andriamanitra,
samy hiala amin’ny lalan-dratsiny sy ny asa fahasiahana fanaon’ny tanany avy.
Ndrao mba avy ihany izay hanenenan’Andriamanitra sy hitonen’ny hatezerany mirehitra,
ka dia mba tsy haripaka isika.”

Nahita ny nataon’izy ireo, sy ny nialàny tamin’ny lalan-dratsiny Andriamanitra
ka nanenina tamin’ny loza voalazany hamelezana azy ireo,
ka dia tsy notanterahiny indray izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo (Sal. 50, 3-4. 12-13. 18-19)

Ny fo torotoro sy montsamontsana, tsy mba iavonanao, ry Andriamanitra.

Iantrao aho, ry Tompo Andriamanitra,
fa Ianao manko lalim-pitiavana.
Mba koseho re ny heloka vitako,
dia diovy aho hiala amin’ny otako.

Fo madio vaovao no angatahiko,
sy fanahy mahatoky tanteraka.
Aza alàna aminao aho, ry Tompoko;
ny Fanahy aza esorinao amiko.

Lavinao tsotra izao ny fanatitra,
toy izany ireo Sorona dorana.
Ny fanahy torotoro, ry Tompoko,
io no sorona tianao hatolotro.
Tsy hodianao tsy hita Andriamanitro,
ny fanahy torotoro sy trotraka.

Evanjely

Dera sy haja ho anao, ry Jesoa Tompo.

Mibebaha ianareo, hoy ny Tompo, fa efa akaiky ny fanjakan’ny lanitra.

Dera sy haja ho anao, ry Jesoa Tompo.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 29-32)

Tsy homena afa-tsy ny famantaran’i Jônasa Mpaminany ity taranaka ity.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ireo vahoaka betsaka nitangorona teo aminy nanao hoe:

“Taranaka ratsy ity taranaka ity;
mitady famantarana izy, nefa tsy homena afa-tsy ny famantaran’i Jônasa mpaminany.
Fa tahaka ny naha-famantarana an’i Jônasa tamin’ny olona tany Niniva
no haha-famantarana ny Zanak’Olona koa amin’ity taranaka ity.
Hiara-mitsangana amin’ny olona amin’ity taranaka ity
ny mpanjakavavy avy any atsimo amin’ny andro fitsarana ka hanameloka azy,
satria niala avy tany amin’ny fara vazan-tany izy hihaino ny fahendren’i Salômôna,
nefa indro misy mihoatra noho i Salômôna eto.
Hiara-mitsangana amin’ity taranaka ity
ny olona tany Niniva amin’ny andro fitsarana ka hanameloka azy,
satria nibebaka tamin’ny toritenin’i Jônasa izy ireny,
nefa indro misy mihoatra noho i Jônasa eto.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.