Vakiteny voalohany

Boky voalohan’i Samoela (1 Sam. 18, 6-9 ; 19, 1-7)

Tadiavin’i Saola raiko hovonoina ianao.

Tamin’izany andro izany:
tamin’ny niverenan’i Davida avy namono ilay Filistinina,
dia nivoaka avy tamin’ny tanànan’i Israely rehetra ny vehivavy,
nihira, nandihy teo anoloan’i Saola mpanjaka, an-kafaliana
tamin’ny feon’ny ampongatapaka sy ny valiha.
Ka nifamaly ny vehivavy, ny mpandihy, nanao hoe:

“Arivoarivo no matin’i Saola.
Fa alinalina kosa, ny an’i Davida.”

Tezitra mafy i Saola
ary tsy sitrany izany teny izany, ka hoy izy:

“Ny an’i Davida nataony alinalina
fa ny ahy kosa nataony arivoarivo
ka ny fanjakana izany no sisa tsy azony.”

Hatramin’izay andro izay dia ratsy fijery an’i Davida i Saola.
Niresaka tamin’i Jônatasy zanany sy ny mpanompony rehetra i Saola
ny amin’izay hahafaty an’i Davida.
Fatratra kosa anefa ny fitiavan’i Jônatasy zanak’i Saola an’i Davida.
Koa nampandre an’i Davida i Jônatasy nanao hoe:

“Tadiavin’i Saola raiko hovonoina ianao
ka mitandrema tena rahampitso maraina,
mihataha ka miere.
Ary hivoaka aho ka ho eo anilan’i dada amin’ny saha misy anao
ka hiresaka amin’i dada ny aminao,
dia ho hitako izay heviny,
ka hampandrenesiko anao.”

Nilaza soa an’i Davida tamin’i Saola rainy i Jônatasy,
fa hoy izy taminy:

“Aoka ny mpanjaka tsy hanota amin’i Davida mpanompony,
satria tsy nanota taminao izy.
Fa vao mainka koa soa ho anao aza ny nataony rehetra,
nanao vy very ny ainy,
namono an’ilay Filistinina izy,
ka izy no nanaovan’ny Tompo famonjena lehibe ho an’i Israely rehetra.
Nahita izany ianao sy nifaly tamin’izany.
Ka ahoana no hanotanao amin’ny ra tsy manan-tsiny,
amin’ny famonoana, tsy misy antony, an’i Davida?”

Nihaino ny tenin’i Jônatasy i Saola,
ka nianiana i Saola nanao hoe:

“Velona ny Tompo,
tsy hovonoina i Davida!”

Dia nantsoin’i Jônatasy i Davida
ary nilazan’i Jônatasy izany teny rehetra izany,
vao nentin’i Jônatasy nankeo amin’i Saola i Davida,
ka nitoetra teo anatrehany, toy ny taloha indray.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 55, 2-3. 9-10ab. 10d-11. 12-13

Andriamanitra no itokiako, tsy hatahotra aho.

Iantrao aho, ry Andriamanitra, fa hosena;
tontolo andro viraviraina;
tontolo andro hosen-drafilahy;
ifarimbonan’ny maro iadiana!

Ny nirenireneko voasoratrao ao amin’ny Bokinao;
ny ranomasoko voaangonao ao an-tsiny kelinao!
Ny fahavaloko hiamboho
amin’ny andro hiantsoako.

Fantatro izany,
fa Andriamanitra momba ahy!
Andriamanitra
izay deraiko ny Teniny!

Andriamanitra, hoy aho, no itokiako:
tsia, tsy matahotra aho: hahavita inona amiko izay nofo?
Eny, adidiko, ry Andriamanitra, ny voadiko taminao;
hatolotro ny sorom-pisaorana Anao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Araikao amin’ny fanambarànao ny foko ry Tompo, ary ny lalanao no aoka hanenika ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 3, 7-12)

Niantso ny fanahy ratsy nanao hoe: “Ianao no zanak’Andriamanitra”, fa norarany izy ireo mba tsy hanao izay hahafantarana azy.

Tamin’izany andro izany:
Lasa nankany amin’ny ranomasina niaraka tamin’ny mpianany i Jesoa,
ary maro ny olona avy tany Galilea no nanaraka Azy.
Ary maro koa no tany Jodea sy Jerosalema,
sy tany Idomea, sy tany an-dafin’i Jordany,
ary tamin’ny tany manodidina an’i Tira sy Sidôna
no nankeo aminy nony nandre ny nataony.
Ary nilaza tamin’ny mpianany Izy mba hanomana sambo kely
hiandry Azy eo noho ny habetsahan’ny vahoaka
fandrao dia poritin’ny olona Izy.
Fa nahasitrana olona betsaka Izy,
ka nifanesika hanendry azy izay rehetra nanana aretina.
Ary raha nahita Azy koa ny fanahy maloto,
dia miankohoka eo anatrehany ka miantso Azy hoe:

“Ianao no zanak’Andriamanitra”;

fa rarany sy rahonany mafy izy ireo
mba tsy hanao izay hahafantarana azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’i Samoela (1 Sam. 17, 32-33. 37. 40-51)

Vato sy antsamotady no nanatonan’i Davida ilay Filistinina.

Tamin’izany andro izany:
Izao no nolazain’i Davida tamin’i Saola:

“Aza misy mamoy fo ny olona
fa andeha hiady amin’io Filistinina io ny mpanomponao.”

Fa hoy i Saola tamin’i Davida:

“Tsy azonao atao ny mandroso hihaona amin’io Filistinina io mba hiady aminy,
fa ianao mbola zaza,
izy efa lehilahy mpiady hatramin’ny fahatanorany.”

Dia hoy i Davida:

“Ny Tompo izay efa namonjy ahy tamin’ny liona sy ny orsa,
no hamonjy ahy koa amin’ny tanan’io Filistinina io.”

Ka hoy i Saola tamin’i Davida:

“Andeha àry, ary homba anao anie ny Tompo.”

Ny tehiny no noraisin’i Davida teny an-tanany,
vato kilonjy dimy no nofantenany teny amin’ny rian-driaka
sy nataony tao an-kitapo fitondran’ny mpiandry ondry,
kotra fasiana haza;
ary ny antsamotadiny no nataony an-tanana,
dia nandroso nanatona ilay Filistinina izy.
Nanatona an’i Davida tsikelikely itý Filistinina,
nialohàn’ny lehilahy nitondra ny ampingany.
Nijery ilay Filistinina ka nahita an’i Davida, ary naneso azy,
fa tanora kely mena volo ary tsara tarehy.
Hoy ilay Filistinina tamin’i Davida:

“Fa izaho angaha alika no tehina no hankanesan’ialahy atý amiko?”

Dia nanozona an’i Davida amin’ireo andriamaniny ilay Filistinina.
Ary hoy ilay Filistinina tamin’i Davida hoe:

“Mankanesa atý amiko ange ialahy,
raha tsy omeko ny voro-manidina sy ny biby any an-tsaha ny nofon’ialahy e!”

Fa hoy kosa ny navalin’i Davida an’ilay Filistinina:

“Ianao manatona ahy amin’ny sabatra aman-defona sy lefom-pohy,
fa izaho kosa manatona anao amin’ny anaran’ny Tompon’ny tafika,
ny Andriamanitry ny foloalindahin’i Israely, izay notsiratsirainao.
Anio dia hatolotry ny Tompo eo an-tanako ianao,
ka hasiako ianao, ary hoesoriko eo amboninao ny lohanao;
anio dia homeko ny voro-manidina any an-danitra sy ny bibin’ny tany
ny fatin’ny tafiky ny Filistinina,
ka ho fantatry ny tany rehetra fa manana Andriamanitra i Israely;
ary ho fantatr’izao vahoaka rehetra izao
fa tsy sabatra na lefona no amonjen’ny Tompo,
fa azy ny ady, ka efa natolony eo an-tananay ianareo.”

Nitsangana ilay Filistinina
dia niainga nandroso hitsena an’i Davida,
dia nohazakazahin’i Davida nohatonina teo amin’ny laharan’ny miaramila koa izy,
ka natsofok’i Davida tao anatin’ny kotrany ny tanany,
notsoahany avy tao ny vato iray, ary nalefany tamin’ny antsamotady.
Nahavoa ilay Filistinina tamin’ny handriny izy,
sady niletra tamin’ny handriny ny vato,
ka lavo niankohoka tamin’ny tany izy.
Nahomby noho ilay Filistinina izany i Davida
tamin’ny antsamotady iray sy ny vato iray,
dia novonoiny ho faty ilay Filistinina.
Tsy nisy sabatra teny an-tanan’i Davida.
Nihazakazaka i Davida dia niato teo akaikin’ilay Filistina
ary nalainy ny sabany, notsoahany tamin’ny tranony,
ka namonoany azy sy nanapahany ny lohany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 143, 1. 2. 9-10

Isaorana ny Tompo vatolampiko.

Isaorana ny Tompo
vatolampiko,
Ilay mampianatra ny tanako hamely,
ny sandriko hiady!

Ilay Fialofako sy Toera-mafy ho ahy.
Fiarovana avo ho ahy sy Mpanafaka ahy!
Ilay Ampinga sy aroko,
mampietry vahoaka maro ho eo ambaniko.

Andriamanitra ô, hira vao no hiraiko aminao!
Valiha tory folo no iantsàko Anao!
Ianao Ilay manome Fandresena ny Mpanjaka,
sy manafaka an’i Davida mpanomponao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velomy araka ny hatsaram-ponao aho, mba hitandremako ny Fanambarana avy amin’ny vavanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 3, 1-6)

Inona no mety hatao ny sabata: ny mamonjy aina sa ny mamono?

Indray Sabata,
i Jesoa niditra tao amin’ny Sinagôga,
ary nisy lehilahy anankiray maty tanana an’ila tao.
Ary nizaha taratra Azy ny sasany na hanasitrana an’io amin’ny sabata Izy na tsia,
mba hiampangany Azy.
Dia hoy Izy tamin’ilay lehilahy maty tanana:

“Mitsangàna etsy afovoany.”

Ary hoy koa Izy tamin’ny olona:

“Inona no mety hatao amin’ny sabata,
ny soa sa ny ratsy,
ny mamonjy aina sa ny mamono?”

Fa tsy niteny tsy nivolana izy ireo.
Dia nijery azy rehetra tamin-katezerana Izy,
sy nalahelo noho ny hajamban’ny fony,
ary nilaza tamin-dralehilahy hoe:

“Ahinjiro ny tananao.”

Dia nahinjiny, ka sitrana ny tanany.
Ary lasa nivoaka ny Farisianina:
ka niaraka tamin’izay dia niara-nihevitra tamin’ny Herôdianina
hanao izay hahavoazana Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.