Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 3, 14-17)

Homeko mpiandry araka ny foko ianareo; ary ny firenena rehetra hivory ao Jerosalema.

Miverena, ry zaza mpiodina — teny marin’ny Tompo,
fa Izaho no Tomponareo;
ary halaiko ianareo ny iray ao amin’ny tanàna iray,
ary ny roa amin’ny fianakaviana iray; ka hoentiko any Siôna.
Dia homeko mpiandry araka ny foko ianareo,
izay hamahana anareo amim-pahalalana sy fahendrena.
Ary rahefa mitombo sy mihamaro amin’ny tany ianareo, amin’izany andro izany,
— teny marin’ny Tompo,
amin’izay tsy hisy intsony ny hilaza hoe:
Ny fiaran’ny faneken’ny Tompo!
Tsy ho mby ao an-tsaina akory izany,
tsy hisy hahatsiaro na ho manina an’izany intsony,
na hanao anankiray hafa indray.
Amin’izany andro izany i Jerosalema hantsoina hoe:
ny seza fiandrianan’ny Tompo!
Ary ny firenena rehetra hivory ao Jerosalema, amin’ny anaran’ny Tompo,
fa tsy hanaraka ny ditran’ny fony ratsy intsony izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Jer. 31, 10-13

Ny Tompo miambina anay, toy ny mpiandry miambina ny ondriny.

Ianareo firenena mihainoa ny Tenin’ny Tompo, ary torionareo izany, any amin’ireo nosy lavitra; ataovy hoe:
Ilay nampiely an’i Israely dia hanangona azy indray;
ary hiandry azy toy ny fiandrin’ny mpiandry ondry ny ondriny.

Satria ny Tompo efa nanavotra an’i Jakôba,
sy nanafaka azy tamin’ny tanan’ny mahery noho izy.

Ho avy izy, omban-kobim-pifaliana ho eo amin’ny havoan’i Siôna.
Hitanjozotra ho eo amin’ny zava-tsoan’ny Tompo izy ireo, ho amin’ny vary, ny divay vaovao, ny diloilo, ho amin’ny ondry aman’omby;
ho toy ny saha vonton-drano ny fanahiny, ka hitsahatra tsy halazo intsony.

Amin’izany, hifaly amin’ny dihy ny zazavavy, mbamin’ny zazalahy, sy ny anti-panahy koa.
Hampodiako ho fifaliana ny fisaonany, halako alahelo,
hampifaliako izy ireo manaraka ny fijaliany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sambatra ireo mitana ny tenin’Andriamanitra amin’ny fo tsara sy mahitsy, ka mitandrina azy sy mamoa amin’ny faharetana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 18-23)

Izay mihaino ny teny ka mahalala azy dia mamoa.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Henoy àry ny hevitry ny fanoharana ny amin’ny mpamafy.
Raha misy mandre ny tenin’ny fanjakan’Andriamanitra nefa tsy mahalala,
dia avy ilay Ratsy ka manesotra izay voafafy tao am-pony:
dia izany no ilay nafafy teny an-dalam-be.
Ary ilay nafafy tamin’ny tany be vato
no izay mandre ny teny sy mandray azy an-kafaliana miaraka amin’izay,
nefa tsy miorim-paka izy ka tsy maharitra ela;
fa nony misy fahoriana sy fanenjehana noho ny teny,
dia tafintohina miaraka amin’izay izy.
Ilay nafafy tany anaty tsilo
no izay mandre ny teny fa ny fiahiana izao fiainana izao sy ny fitaky ny harena mamono ny teny ao aminy,
ka tonga tsy mamoa izy.
Fa ilay nafafy tamin’ny tany lonaka kosa
no izay mandre ny teny ka mahalala azy;
dia mamoa, ny sasany avo zato heny, ny sasany enimpolo heny,
ary ny sasany telopolo heny.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinto (2 Kôr. 4, 7-15)

Entinay amin’ny vatanay lalandava ny fahafatesan’i Jesoa.

Ry kristianina havana,
siny tany no itondranay ny rakitry ny fahasoavan’Andriamanitra,
mba hiharihary fa avy aminy ny halehiben’ny herin’ny Evanjely,
fa tsy avy aminay.
Poritina hatraiza hatraiza izahay, nefa tsy tery;
ampahorìna, nefa tsy mamoy fo;
enjehina, nefa tsy afoy;
azera, nefa tsy toro;
entinay amin’ny vatanay lalandava ny fahafatesan’i Jesoa,
mba hisehoan’ny fiainan’i Jesoa amin’ny vatanay koa.
Fa na dia velona aza izahay,
dia atolotra ho amin’ny fahafatesana mandrakariva noho ny amin’i Jesoa
mba hisehoan’ny fiainan’i Jesoa amin’ny nofonay mety maty.
Koa ny fahafatesana no miasa ao aminay,
fa ny fiainana kosa ao aminareo.
Noho izahay manana ilay Fanahin’ny finoana voasoratra hoe:

“Nino aho ka niteny”,

dia mino koa izahay, ka miteny.
Satria fantatray fa izay nanangana an’i Jesoa Tompo ho velona,
dia hanangana anay miaraka amin’i Jesoa koa,
sy hanolotra anay aminy miaraka aminareo.
Fa noho ny aminareo no anaovana izany rehetra izany,
mba homena be ny fahasoavana,
ka hitombo be ny fisaoran’ny maro ho voninahitr’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 125, 1-2ab. 2de-3. 4-5. 6

Izay mamafy amin-dranomaso, mijinja amin-kafaliana.

Raha nampody ny babo nankao Siôna Izy Tompo,
mova tsy ohatra ny olona lasa nofy izahay!
Tolatolaky ny hehy aoka izany erý tamin’izay.
Tsy niato ny hira sy kalo teo am-bavanay!

Takoritsika re izao nataon’ireo firenena:
“Fa mba lalina indray itý nataon’ny Tompo azy ireo!”
Eny lalina ho aho, itý nataon’ny Tompo taminay!
Ka dia faly tokoa, haravoana moa raha ny anay!

Ampodio, ry Tompo, ny namanay mbola babo,
ho toa rano mahery mamaky efitra ireny!
Raha mamafy no sendra tomany sy ranomaso,
mbola hijinja ao anatin’ny hafaliana aoriana!

Raha mandroso no sendra ka velon-tsento tomany,
ireo mpamboly mivoaka mandeha mamafy ny voa!
Mbola hiverina avy any ireo, velon-kira;
fa milanja ny vokatra lasa mody any an-trano.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no nifidy anareo tao amin’izao tontolo izao,
mba handehananareo sy hamokaranareo ary haharetan’ny vokatrareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 20, 20-28)

Raha ny amin’ny kapoakako dia hosotroinareo tokoa.

Tamin’izany andro izany,
dia nanatona an’i Jesoa ny renin’ny zanak’i Zebede mbamin’ny zanany lahy,
ka nitsaoka Azy ary nangataka zavatra taminy.

“Inona no irinao?”

hoy i Jesoa taminy.
Dia hoy izy:

“Aoka ireto zanako roa lahy ireto
mba hipetraka eo ankavananao ny anankiray ary eo ankavianao ny anankiray,
ao amin’ny fanjakanao.”

Dia hoy ny famalin’i Jesoa:

“Tsy fantatrareo izay angatahinareo.
Moa mahasotro izay kapoaka hosotroiko va ianareo?”

Hoy ireo taminy:

“Efanay ihany.”

Ary hoy Izy taminy:

“Raha ny amin’ny kapoakako dia hosotroinareo tokoa;
fa raha ny amin’ny hipetraka eo ankavanako sy eo ankaviako,
dia tsy Ahy ny hanome anareo izany,
fa homena izay nanamboaran’ny Raiko azy.”

Ary nony nandre izany izy folo lahy,
dia tezitra tamin’izy mirahalahy.
Fa nasain’i Jesoa nanatona Azy izy ireo, ka nilazany hoe:

“Fantatrareo fa ny mpanjakan’ny jentily mandidy azy mafy,
ary ny lehibeny mifehy azy fatratra.
Fa tsy mba ho tahaka izany aminareo;
fa izay te-ho lehibe aminareo kosa
no aoka ho mpanomponareo izy,
ary izay te-ho lohany aminareo,
no aoka ho mpanomponareo:
dia tahaka ny Zanak’olona izany;
fa Izy tsy tonga hotompoina fa mba hanompo
ary hahafoy ny ainy ho fanavotana ny maro.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jeremia Mpaminany (Jer. 1, 1. 4-10)

Indro Aho manendry anao ho eo amin’ny firenena amam-panjakana.

Tenin’i Jeremia, zanak’i Helkiasy,
iray amin’ireo mpisorona any Anatôta, amin’ny tanin’i Benjamina.
Tonga tamiko ny Tenin’ny Tompo, nanao hoe:

“Efa fantatro talohan’ny namoronana anao tao am-bohoka ianao,
ary raha mbola tsy naloaky ny kibon-dreninao ianao, dia efa nohamariniko;
notendreko ho mpaminany ho an’ny firenena.”

Dia hoy aho:

“Indrisy, ry Tompo Andriamanitra ô,
tsy mahay miteny aho fa zaza.”

Fa hoy ny Tompo tamiko:

“Aza manao hoe: zaza aho,
fa handeha ho any amin’izay rehetra hanirahako anao ianao,
ary hilaza izay rehetra handidiako anao.
Aza manana izay tahotra akory ianao eo anatrehan’izy ireo,
fa momba anao hamonjy anao Aho,
— Teny marin’ny Tompo!”

Dia naninjitra ny tanany ny Tompo, ka nanendry ny vavako,
ary hoy ny Tompo tamiko:

“Indro ataoko eo am-bavanao ny teniko;
ary indro Aho anio manendry anao,
ho eo amin’ny firenena amam-panjakana hanongotra sy hanjera,
hamery sy handrava, hamboly sy hanorina.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 70, 1-2. 3-4a. 5-6ab. 15ab sy 17

Ny vavako mitanisa tontolo andro ny fahamarinana sy ny vonjinao.

Ianao no ifefeko, ry Tompo!
Tsy ho azon-kenatra aho, ry Ilay Mandrakizay!
Afaho noho ny Fahamarinanao; itongilano sofina ka vonjeo!

Aoka Ianao ho vatolampy fialofako,
ho trano mafy mahavonjy!
Eny, Ianao no haram-bato sy toera-mafy ho ahy
ry Andriamanitra ô!

Fa Ianao no tokiko, ry Tompo Andriamanitra,
fanantenako hatra ny fahakeliko!
Hatrany am-bohoka; Ianao no heriko;
hatrany an-kibon’i neny, Ianao no mpiaro ahy.

Ny vavako mitanisa tontolo andro
ny fahamarinana sy vonjinao.
Andriamanitra ô, mbola kely aho no nampianarinao,
ka hatrizao dia manambara ny asanao mahagaga.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raiso amim-pahalemem-panahy ny teny voafafy aminareo, izay mahavonjy ny fanahinareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 1-9)

Ao ny mamoa avo zato heny.

Tamin’izany andro izany, rahefa nivoaka avy tao an-trano i Jesoa,
dia nipetraka tao amoron-dranomasina.
Ary be ny vahoaka nitangorona teo aminy, ka niditra teo an-tsambo kely Izy,
dia nipetraka teo, ary ny olona rehetra kosa teo amoron-drano.
Ary nilaza zavatra maro tamin’ireo tamin’ny fanoharana Izy nanao hoe:

“Indro nivoaka hamafy ny mpamafy, ary nony namafy izy,
ny sasany latsaka teny amoron-dalana, dia tonga ny voromanidina ka nitsindroka azy;
ny sasany latsaka tamin’ny tany be vato sady manify nofo, ka nitsimoka vetivety,
satria tsy lalina ny nofon-tany;
kanjo nony niposaka ny masoandro, dia nalazo izy ka maina,
satria tsy latsa-paka.
Ny sasany latsaka tany anaty tsilo, dia nitombo ny tsilo ka dia nahafaty azy;
ary ny sasany latsaka tamin’ny tany tsara, dia namoa:
ao ny tonga avo zato heny, ao ny enimpolo, ary ao ny telopolo.
Izay manan-tsofina hihainoana, aoka izy hihaino!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.