Vakiteny voalohany

Bokin’i Osea Mpaminany (Osea 11, 1b. 3-4. 8d-9)

Onena ny foko ato anatiko, ary indray miontana ny fangorahako rehetra.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Tia an’i Israely Aho fony mbola zaza izy;
ka hatrany Ejipta nisy fiantsoana ny zanako.
Ary Izaho nampiana-mandeha an’i Efraima, sy nitantana azy tamin’ny sandriny,
nefa tsy fantany fa nanolikoly azy Aho.
Nentiko tamin’ny kofehy fitondrana olona izy ireo,
dia tamin’ny fatoran’ny fitiavana;
mova Aho tsy ilay nanainga jioga ho azy, eo ambonin’ny valanoranony,
ary niodrika taminy sy nampihinana azy.
(Nefa tsy nety niverina tamiko izy: ka hofaiziko va?)
Tsia! Onena ny foko ato anatiko, ary indray miontana ny fangorahako rehetra.
Tsy hanarana ny firehetran’ny hatezerako Aho,
tsy horavako fanindroany i Efraima.
Fa Andriamanitra Aho, fa tsy olombelona:
eo afovoanao ilay Masina, ka tsy ho tonga Aho mitondra ny fisafoahako”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Iz 12, 2-3. 4. 5-6

Hanovo rano an-kafaliana ianareo amin’ny loharanom-pamonjena.

Ianao Andriamanitra Ray no vonjiko.
Matoky aho, mijoro fa tsy matahotra.
Ny Tompo no hery sy reharehako.
Fa Izy no vonjy sy fialofako.
Avia àry hanovo amin-kafaliana.
Ny vonjin’ny Tompo eo an-doharanony.

Amin’izany andro izany, samia manezaka.
Derao Andriamanitra, antsoy ny Anarany.
Torio ny vahoaka ny zava-bitany.
Lazao fa tsy takatra hoe ny Anarany.

Ambony ny Tompo ka dia nasehony.
Lazao an’izany ny vazan-tany.
Ianao, ry Siôna hitotorebika.
Fa Tompo lehibe Izy sady masina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez 3, 8-12. 14-19)

Hahalala ny fitiavan’i Kristy izay mihoatra ny fahalalana rehetra ianareo.

Ry kristianina havana,
izaho izay kely indrindra amin’ny olona masina rehetra
no nomena fahasoavana izany ny Jentiny ny haren’i Kristy tsy hita pesipesenina,
sy ny hazavana amin’ny olona rehetra ny filaharan’ilay hevitra lalina niafina hatrizay hatrizay
tao amin’Andriamanitra Mpahary ny zavatra rehetra.
Dia izany no naseho ankehitriny tamin’ny alalan’ny Eglizy,
ka tonga fantatr’ireo fitondrana sy fahefana any an-danitra ny fahaizan’Andriamanitra mamoron-kevitra,
araka ny lahatra nataony hatrizay hatrizay tao amin’i Kristy Jesoa Tompontsika,
Izay ananantsika fahasahiana hanatona an’Andriamanitra amim-pahatokiana noho ny finoana Azy.
Eny, noho izany no andohalihako amin’ny Ray,
izay angalan’ny fianakaviana rehetra any an-danitra sy ety an-tany ny anarana,
mba homeny anareo, araka ny haren’ny voninahiny,
ny hankaherezina fatratra araka ny olona anaty amin’ny Fanahy,
sy ny hitoeran’i Kristy ao am-ponareo amin’ny finoana,
dia ho latsa-paka sy hiorina amin’ny fitiavana ianareo,
ka hiara-mahafantatra tsara amin’ny olo-masina rehetra
izay sakany sy lavany, ary haavony sy halaliny,
sady hahalala ny fitiavan’i Kristy izay mihoatra ny fahalalana rehetra,
ka dia ho fenon’ny hafenoan’Andriamanitra rehetra ianareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ento ny jiogako ary mianara amiko fa malemy fanahy sy manetry Tena ao am-po Aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo 19, 31-37)

Nolefonin’ny miaramila anankiray ny Fony, ka nisy ra sy rano nivoaka.

Zoma, andro fiomanana tamin’izay,
ka nangataka tamin’i Pilaty ny Jody mba hotapahina ny ranjon’ireo nofantsihana,
dia hoesorina, mba tsy hisy faty mihantona amin’ny Hazofijaliana amin’ny andro sabata
(fa andro lehibe izany sabata izany).
Dia tonga ny miaramila ka nanapaka ny ranjon’ny voalohany
sy ny an’ilay anankiray niara-nofantsihana taminy koa;
fa nony nankeo amin’i Jesoa izy, dia hitany fa efa maty sahady Izy,
ka tsy mba notapahiny ny ranjony.
Fa nolefonin’ny miaramila anankiray kosa ny Fony,
ka nisy ra sy rano nivoaka niaraka tamin’izay.
Ary ilay nahita no milaza, ka marina ny filazany,
sady fantany fa milaza ny marina izy, mba hinoanareo koa.
Ary izany no tonga dia mba hahatanteraka ny Soratra Masina hoe:

“Tsy hisy hotapahina ny taolany, na dia iray aza”.

Ary hoy indray ny koa ny Soratra Masina:

“Hijery izay nolefoniny izy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’i Timôte (2 Tim. 2, 8-15)

Tsy mba voafetra ny tenin’Andriamanitra. Raha miara-maty aminy isika dia hiara-belona aminy koa.

Ry malala,
tsarovy fa i Jesoa Kristy, Ilay avy amin’ny taranak’i Davida,
dia nitsangan-ko velona araka ny Evanjely torìko,
izay iaretako fijaliana hatramin’ny fatorana toy ny olon-dratsy aza;
ny tenin’Andriamanitra anefa tsy mba voafatotra.
Noho izany, dia miaritra ny zavatra rehetra aho, noho ny amin’ny olom-pinidy,
mba hahazoan’izy ireo koa ny famonjena izay ao amin’i Kristy Jesoa,
mbamin’ny voninahitra mandrakizay.
Teny mahatoky tokoa izao:
raha miara-maty aminy isika, dia hiara-belona aminy koa;
raha miaritra isika, dia hiara-manjaka aminy;
raha mandà Azy isika, dia Izy koa handà antsika;
raha mivadika isika, Izy tsy mivadika na oviana na oviana,
fa tsy mahazo mandà ny tenany.
Ampahatsiarovy ny olona izany,
ary anaro eo anatrehan’Andriamanitra izy mba tsy hiady teny foana,
satria tsy mahasoa akory izany, fa mamohehatra ny mpihaino aza.
Mikeleza aina mba hiseho amin’Andriamanitra ho lehilahy voazaha toetra,
sy mpanompo tsy mahazo henatra, ary mizotra mahitsy amin’ny teny fahamarinana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 24, 4bd-5ab. 8-9. 10 sy 14

Ny lalanao, ry Tompo, ampahafantaro ahy.
na: Ambarao anay ny sitrakao, ry Ray, hotanterahinay.

Ny lalanao, ry Tompo, ampahafantaro ahy,
ny soritrao ampianaro ahy.
Tariho amin’ny fahamarinanao aho, ry Tompo:
fa Ianao no Andriamanitra Mpamonjy ahy.

Tsara fo sy mahitsy ny Tompo.
Ka ny mpanota toroany lalana;
ny ory tarihiny amin’ny hitsiny;
ny ory ampianariny ny lalany.

Ny lalan’ny Tompo rehetra hatsaram-po sy fahamarinana
amin’ny mpitandrina ny fanekeny sy ny fanambaràny.
Ny tsiambaratelon’ny Tompo ho an’izay matahotra Azy;
ny fanekeny manome fahalalana tokoa azy ireo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha misy tia Ahy, dia hitandrina ny teniko izy; ka ho tian’ny Raiko ary hankao aminy izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 28b-34)

Izany no didy voalohany, ary ny faharoa mitovy aminy koa.

Tamin’izany andro izany,
nisy mpanora-dalàna anankiray nanatona an’i Jesoa sy nanontany Azy hoe:

“Inona no voalohany amin’ny didy rehetra?”

Ary i Jesoa namaly azy hoe:

“Ny voalohany indrindra amin’izy rehetra dia itý:
Mihainoa, ry Israely:
ny Tompo Andriamanitsika no hany Tompo tokana;
koa tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra,
sy amin’ny fanahinao rehetra, sy amin’ny sainao rehetra ary amin’ny herinao rehetra.
Izany no didy voalohany.
Ary itý no faharoa mitovy aminy ihany koa:
Tiavo ny namanao tahaka ny tenanao.
Tsy misy didy lehibe mihoatra noho ireo.”

Dia hoy ilay mpampiana-dalàna taminy:

“Tsara izany, ry Mpampianatra,
marina indrindra ny nilazanao fa tokana Andriamanitra,
ary tsy misy hafa afa-tsy Izy,
ka ny tia Azy amin’ny fo rehetra sy amin’ny fanahy rehetra, ary amin’ny hery rehetra
ary ny tia namana tahaka ny tena,
dia lehibe lavitra noho ny sorona dorana rehetra sy ny fanatitra hafa rehetra.”

Nony hitan’i Jesoa fa namaly tamim-pahendrena izy,
dia hoy Izy taminy:

“Tsy lavitra ny fanjakan’Andriamanitra ianao.”

Ary hatramin’izay, dia tsy nisy olona sahy nanontany Azy intsony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Fiandohan’ny taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’i Timôte (2 Tim. 1, 1-3. 6-12)

Mananatra anao aho mba hamelombelona indray ny fanomezam-pahasoavan’Andriamanitra ao anatinao, izay noraisinao tamin’ny fametrahako tanana taminao.

I Paoly, Apôstôlin’i Jesoa Kristy, noho ny sitrapon’Andriamanitra,
mba hitory ny teny fampanantenana izay ao amin’i Kristy Jesoa,
mamangy an’i Timôte, zanako malala:
ho aminao anie ny fahasoavana sy ny famindram-po amam-piadanana,
avy amin’Andriamanitra Ray, sy i Kristy Jesoa Tompontsika.
Misaotra an’Andriamanitra izay tompoiko amin’ny saina madio aho,
araka ny nataon’ny razako;
ary tsy mitsahatra ny mahatsiaro anao andro aman’alina amin’ny fivavahako.
Noho izany,
mananatra anao aho mba hamelombelona indray ny fanomezam-pahasoavan’Andriamanitra ao anatinao,
izay noraisinao tamin’ny fametrahako tanana taminao.
Fa tsy fanahy osa no nomen’Andriamanitra antsika,
fa fanahy mahery sy be fitiavana ary mahonon-tena.
Koa aoka ianao tsy ho menatra ny ho vavolombelon’ny Tompontsika
sy noho ny amiko izay mpifatotra ho Azy,
fa hiara-mijaly amiko noho ny Evanjely,
miankina amin’ny herin’Andriamanitra,
izay namonjy antsika sy niantso antsika tamin’ny fiantsoana masina,
tsy noho ny asantsika, fa araka ny fikasany sy ny fahasoavany izay nomeny antsika
tao amin’i Kristy Jesoa, talohan’ny taona rehetra,
sy naharihary ankehitriny tamin’ny nisehoan’i Jesoa Kristy Mpamonjy antsika,
Ilay nanafoana ny fahafatesana, sy nanambara ny fiainana aman-tsy fahalòvana tamin’ny Evanjely.
Izany Evanjely izany, no nanendrena ahy ho mpitory sy Apôstôly ary mpampianatra ny jentily;
ary izany ihany koa no iaretako izao fijaliana ankehitriny izao;
tsy menatra amin’izany anefa aho,
fa fantatro izay ninoako ary matoky aho fa Izy no hahatahiry izay napetraka tamiko
mandra-piavin’izay andro izay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 122, 1-2a. 2bde

Any aminao ny masoko, ry Tompo, no andraiko.

Ry Tompoko, Ianao izay mitoetra any ambony!
Ny masoko miandra mibanjina Anao.
Sahala amin’ny mason’ireo mpanompo,
miandra ny tanan’ny tompony hatrany.

Sahala amy mason’ny mpanompovavy,
miandra ny tanan’ny tompony hatrany.
Iantrao re izahay Andriamanitra Tompo,
fa vokin’ny eso, efa tofoka loatra!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny fitsipikao, ry Tompo, mahafaly ny fo; ny baikonao mazava, manilo ny maso.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 18-27)

Andriamanitry ny velona Izy fa tsy Andriamanitry ny maty.

Tamin’izany andro izany, dia nanatona an’i Jesoa ny Sadoseanina
izay mandà ny fitsanganan’ny maty
ka nanontany Azy hoe:

“Ry Mpampianatra ô, izao no nosoratan’i Môizy ho antsika:
Raha misy lehilahy maty momba ka mbola velona ny vadiny,
dia aoka ny rahalahiny no hampakatra ny vadiny
mba hiteraka hamelo-maso azy.
Ary nisy olona fito mirahalahy,
ka nanam-bady aloha ny lahimatoa, dia maty momba.
Dia nanam-bady an-dravehivavy indray ny faharoa, fa maty momba koa izy;
toraka izany koa ny fahatelo.
Ary samy nanam-bady azy izy fito mirahalahy, fa maty momba avokoa.
Faran’izy rehetra dia maty koa ravehivavy.
Koa amin’ny fitsanganan’ny maty, rahefa tafatsangana izy ireo,
iza no ho vadin-dravehivavy,
fa efa samy nanam-bady azy avokoa izy fito mirahalahy?”

Ary hoy ny navalin’i Jesoa azy:

“Moa tsy diso hevitra va ianareo
noho ny tsy fahafantaranareo ny Soratra Masina sy ny fahefan’Andriamanitra?
Fa rahefa tafatsangana ny maty, dia tsy hisy mpampakatra sy ampakarina intsony,
fa ho tahaka ny anjely any an-danitra izy.
Ary raha ny amin’ny fitsanganan’ny maty,
moa tsy mbola novakìnareo va ao amin’ny Bokin’i Môizy, amin’ilay misy ny voaroy,
izay nolazain’Andriamanitra taminy hoe:
‘Izaho no Andriamanitr’i Abrahama, Andriamanitr’i Isaaka, ary Andriamanitr’i Jakôba?’
Tsy Andriamanitry ny maty Izy, fa an’ny velona.
Koa diso lehibe loatra ianareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy faharoan’i Masindahy Piera Apôstôly (2 Pier. 3, 12-15a. 17-18)

Manantena ny lanitra vaovao sy tany vaovao isika.

Ry kristianina havana, eo am-piandrasana izaitsizy ny hiavian’ny Tompo ianareo,
ny Tompo izay hahamay sy hahalevona ny lanitra,
ary handoro sy hampiempo ny tenan’ny zavatra rehetra.
Eny, araka ny fampanantenany, dia manantena ny lanitra vaovao sy tany vaovao isika,
izay hanjakan’ny fahamarinana.

Amin’ny fiandrasana izany, dia ataovy izay tratry ny ainareo,
mba ho tsy manan-tsiny amam-pondro ary mihavana tsara no hahitan’ny Tompo anareo.
Minoa fa ny haelan’ny fandeferan’ny Tompontsika dia ho an’ny famonjena anareo.
Izao àry, ry kristianina havana, dia efa nampahalalaina izany rahateo ianareo,
koa mitandrema sao voatariky ny hevi-dison’ny ratsy fanahy,
ka hiala amin’izay niorenanareo.
Fa mitomboa amin’ny fahasoavana sy ny fahalalana an’i Jesoa Kristy Tompo sy Mpamonjy antsika.
Ho Azy anie ny voninahitra, ankehitriny sy mandrakizay. Amen.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 89, 2. 3-4. 10. 14 sy 16

Tompo ô, Ianao no fialofanay hatramin’ny mandrakizay.

Mbola haizina ny tany, irony vohitra tsy àry.
Ny tontolo zavozavo mbola tsy naterakao...
Efa teo Ianao, ry Tompo, hany tokana mahefa
’Lay tsy nanam-piandohana ka ho velona doria.

Nampodianao ho vovoka ny arin-tananao:
“Miverena, hoy Ianao, ry taranaka voafetra.”
Toy ny aloka miserana aminao ny arivo taona,
tsidik’andro kely fohy, pitik’alina mimaona.

Fitopolo taona monja no anjara fiainanay;
valopolo izay matanjaka: io no tanjona ho anay.
Fahoriana sy toloko anefa ny isan’izy ireny,
fa miriotra poatoizay ka manjavona izahay.

Vao maraina dia hetsaho ny fitiavanao izahay,
ka ho revon-kafaliana sy hiantsa isan’andro.
Aoka re ny asanao ho hitanay mpanomponao,
ka hamiratra am’ireo taranakay ny herinao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia,

Izaho no lalana sy fahamarinana ary fiainana, hoy ny Tompo; tsy misy olona mankany amin’ny Ray afa-tsy amin’ny alalako.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 13-17)

Omeo an’i Sezara izay an’i Sezara, ary omeo an’Andriamanitra izay an’Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany,
naniraka ny sasany tamin’ny Farisianina sy Herôdianina ireo mpanohitra an’i Jesoa
mba hamandrika Azy amin’ny teniny,
ka nony tonga ireo dia nanao taminy hoe:

“Ry Mpampianatra ô,
fantatray fa marina Ianao ka tsy mampaninona Anao ny olona,
satria tsy mba mizaha tavan’olona Ianao,
fa mampianatra ny lalan’Andriamanitra araka ny marina.
Moa mety va sa tsia ny mandoa hetra ho an’i Sezara:
handoa izahay sa tsy handoa?”

Fa fantatr’i Jesoa ny fihatsarambelatsihiny, ka hoy Izy taminy:

“Nahoana ianareo no maka fanahy Ahy?
Itondray denie iray Aho hozahako.”

Dia nitondrany iray Izy ka hoy Izy taminy:

“Sarin’iza, sy anaran’iza io?” —

Hoy iretsy hoe:

“An’i Sezara.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Aloavy ho an’i Sezara àry izay an’i Sezara,
ary ho an’Andriamanitra izay an’Andriamanitra.”

Dia nigagan’izy ireo Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny faharoa

Taratasy faharoan’i Masindahy Piera Apôstôly (2 Pier. 1, 2-7)

Noho ireo koa no nanomezany antsika ny zava-dehibe sy sarobidy, mba ho tongan’izany ho mpiombona amin’ny fomban’Andriamanitra ianareo.

Ry kristianina havana,
hitombo ao aminareo anie ny fahasoavana amam-piadanana amin’ny fahalalana an’Andriamanitra sy i Jesoa Tompontsika.
Ny herin’Izy Andriamanitra no nanome antsika ny zavatra rehetra
momba ny fiainana sy ny fitiavam-bavaka,
fa Izy no nampahalala antsika tsara an’Ilay niantso antsika
noho ny voninahiny sy ny fahatsarany;
dia noho ireo koa no nanomezany antsika ny zava-dehibe sy sarobidy indrindra nampanantenaina antsika,
mba ho tongan’izany ho mpiombona amin’ny fomban’Andriamanitra ianareo,
rahefa afaka tamin’ny fahalovan’ny filan-dratsin’izao tontolo izao.
Ka noho izany, aoka kosa ianareo hikely aina fatratra,
ka ny finoanareo asio hatsaram-panahy;
ny hatsaram-panahy, fahalalana;
ny fahalalana, fahalalana onony;
ny fahalalana onony, fandeferana;
ny fandeferana, fitiavam-bavaka;
ny fitiavam-bavaka, fitiava-namana;
ny fitiava-namana, fitiavana an’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 90, 1-2. 14-13ab. 12d-16

Ry Andriamanitra itokiako!

Izany izaho raha mialokaloka ao an-tranon’ilay Avo.
Velon-toky tsy manahy fa alofanao, ry Tompo!
O! ry Tompo fialofako sy mandako, hoy aho.
Andriamanitra itokiako marimarina tokoa.

Fa matoky ny fitiavako izy hany ka vonjeko.
Nahafantatra ny Anarako: tsenaiko famonjena.
Hovaliako raha miantso, hovonjeko raha mijaly.
Raha tojo fitsapana, tsy havelako hanirery.

Izaho ho tonga hanafaka azy eo anivom-pahavalo.
Sy ho avy hanandratra azy eo anivom-pahoriana.
Ka homeko tombon’andro sesehena koa izy;
hanekeko izany vonjiko fa sitrako izany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Niteraka antsika an-tsitra-po tamin’ny tenin’ny fahamarinana Andriamanitra mba ho santatry ny zava-boaariny isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 12, 1-12)

Nosamborin’izy ireo ilay zanany malalany indrindra ka novonoiny, ary natsipiny any ivelan’ny tanim-boaloboka.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny fanoharana
tamin’ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpanora-dalàna ary ny loholona nanao hoe:

“Nisy lehilahy anankiray namboly voaloboka, ka namefy azy manodidina,
nandavaka tany hanaovana famiazana, nanorina tilikambo tao,
ary nampanofa azy tamin’ny mpamboly voaloboka,
dia lasa nankany an-tany hafa.
Nony tonga ny fotoana,
dia naniraka ankizilahy anankiray ho any amin’ny mpamboly izy
mba handray ny vokatry ny tanim-boaloboka:
fa nosamborin’izy ireo ilay mpanompo, ka sady nokapohiny no nampodìny maina.
Dia naniraka ankizilahy hafa ho any aminy indray izy,
fa io koa dia sady noratrainy ny lohany no nalany baràka.
Ary naniraka ankizilahy anankiray hafa koa izy, fa novonoiny;
ary nisy maro hafa koa, fa ny sasany nokapohiny, ary ny sasany novonoiny.
Dia ny zanany lahitokana malalany indrindra no sisa tao aminy,
ka io no nirahiny tamin’ny farany, fa hoy izy:
‘Hanaja ny zanako izy.’
Kanjo ireto mpiasa nifampilaza hoe:
‘Intý ny mpandova; andeha hovonointsika izy, dia ho lasantsika ny lova.’
Dia nosamboriny izy ka novonoiny,
ary natsipiny any ivelan’ny tanim-boaloboka.
Inona àry no hataon’ny tompon’ny tanim-boaloboka amin’izany?
Ho avy izy ka ny mpiasa haringany, ary ny tanim-boalobony hafindrany amin’ny hafa.
Moa tsy mbola novakinareo va ny teny ao amin’ny Soratra Masina hoe:
‘Ny vato narian’ny mpanao trano no tonga vato fehizoro;
avy tamin’Andriamanitra izao ka mahagaga eo imasontsika?’”

Ary nitady hisambotra Azy izy ireo,
satria fantany fa Izy ihany no lazainy amin’izany fanoharana izany,
saingy natahotra ny vahoaka izy;
koa nandao Azy, dia lasa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.