Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 32, 22-32)

Hatao hoe Israely ny anaranao, satria efa niady tamin’Andriamanitra ianao ka nahery.

Tamin’izany andro izany, dia nitsangana andro alina i Jakôba,
nalainy ny vadiny roa sy ny ankiziny roa vavy
ary ny zanany iraika ambin’ny folo lahy:
dia nita tamin’ny fitàna tao Jabaoka izy.
Nalainy ireo,
nampitainy ny rano, ary nampitainy koa ny fananany.

Dia i Jakôba irery sisa nijanona teo,
ary nisy lehilahy anankiray nitolona taminy,
mandra-pahazavaratsin’ny andro.
Nony hitan-dralehilahy fa tsy naharesy azy izy,
dia ny famavàn’ny feny no notendreny
ka nivika terý ny foto-pen’i Jakôba
nandritra ny nitolomany taminy.
Dia hoy izy tamin’i Jakôba:

“Avelao aho handeha,
fa efa hazava ratsy ity ny andro.”

Fa hoy i Jakôba:

“Tsy avelako handeha ianao,
raha tsy efa nitso-drano ahy.”

Dia hoy izy taminy:

“Iza no anaranao?”

Ary novaliany hoe:

“Jakôba.”

Ka hoy izy:

“Tsy hatao hoe i Jakôba intsony ny anaranao,
fa hatao hoe i Israely,
satria efa niady tamin’Andriamanitra sy tamin’olombelona ianao ka nahery.”

Dia nanontany azy kosa i Jakôba nanao hoe:

“Masìna ianao,
mba ampahalalao ahy kely ny anaranao.”

Fa hoy izy:

“Ahoana no anontanianao ny anarako?”

Dia nitso-drano azy teo izy.

Ary nataon’i Jakôba hoe Fanoely ny anaran’io tany io, fa hoy izy:

“Efa nahita an’Andriamanitra nifanatrika aho,
nefa velona ihany ny aiko.”

Nony niala teo Fanoely izy,
dia indro hitany niposaka ny masoandro;
nitolitsika anefa izy tamin’ny foto-peny.
Izany no tsy ihinanan’ny zanak’i Israely
ny hozatra lehibe ao amin’ny famavàn’ny fe mandraka androany,
dia noho ny nanendren’Andriamanitra ny famavàn’ny fen’i Jakôba
teo amin’ny hozatra lehibe.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 16, 1. 2-3. 6-7. 8b sy 15

Hibanjina ny tavanao aho, noho ny fahamarinako.

Henoy ny antsoko, ry Tompo!
Ekeo re ny tarainako!
Mampandria sofina amin’ny tonom-bavako,
izay tsy avy amina molotra mpamitaka!

Ny tavanao mamoaha ny rariny ho ahy;
ny masonao mahità ny hitsiny.
Savao ny foko; tampohy alina aho;
manasedrà, fa tsy hahita tsiny!

Miantso aho, ka valio Andriamanitra:
anongilano sofina, henoy teny!
Ataovy mahatalanjona ny hatsaram-ponao lehibe,
ry Ilay Mpamonjy amin’ny fahavalo an’izay mifefy amin’ny tananao!

Ambeno toy ny anakandriamaso aho;
afeno ao amin’ny aloky ny elatrao!
Izaho noho ny fahamarinako, hibanjina ny tavanao,
hivoky amin’ny endrikao raha mifoha!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velomy araka ny hatsaram-ponao aho;
mba hitandremako ny fanambarana avy amin’ny vavanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 32-38)

Ny vary hojinjaina be, fa ny mpijinja no vitsy.

Tamin’izany andro izany,
indro nentin’ny olona teo amin’i Jesoa ity lehilahy anankiray
sady moana no azon’ny demony.
Ary nony voaroaka ny demony,
dia niteny ilay moana ka gaga ny vahoaka sady nanao hoe:

“Tsy mbola nisy toa izany tamin’i Israely.”

Fa ny Farisianina kosa nanao hoe:

“Ny lehiben’ny demony no androahany ny demony.”

Ary i Jesoa nitety ny tanàna sy ny vohitra rehetra,
nampianatra teo amin’ny sinagôgany
sy nitory ny evanjelin’ny fanjakan’Andriamanitra,
ary nahasitrana ny aretina mbamin’ny rofy rehetra.
Onena Izy nahita ireto vahoaka be nijaly sy nafoy toy ny ondry tsy misy mpiandry.
Dia hoy Izy tamin’ny mpianany:

“Ny vary hojinjaina be, fa ny mpijinja no vitsy;
koa mihantà amin’ny tompom-bary mba haniraka mpijinja amin’ny variny.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 28, 10-22a)

Nahita tohatra iray nijoro izy, sy ny Anjelin’Andriamanitra niakatra sy nidina teo aminy ary Andriamanitra niteny.

Tamin’izany andro izany,
niala tany Bersabea i Jakôba nankany Haràna.
Nony tonga tao amin’ny fitoerana anankiray izy, dia nandry teo, fa efa maty masoandro.
Naka vato anankiray tao izy, nataony ondana,
dia nandry teo, tamin’izany fitoerana izany.
Ary nanonofy izy,
ka indro nisy tohatra anankiray niorina tamin’ny tany
tafapaka amin’ny lanitra ny lohany;
ary nisy Anjelin’Andriamanitra niakatra sy nidina teo aminy.
Ary niseho terý ambony ny Tompo ka nanao hoe:

“Izaho no Tompo Andriamanitr’i Abrahama, rainao,
sy Andriamanitr’i Isaaka;
io tany andrianao io dia homeko anao sy ny taranakao.
Ho tahaka ny vovoky ny tany ny taranakao;
hitatra any andrefana sy any atsinanana ianao, ary any avaratra sy any atsimo;
ary aminao sy amin’ny taranakao no hanasoavana ny firenena rehetra ambonin’ny tany.
Indro aho momba anao, ka hiaro anao any amin’izay halehanao rehetra,
sy hampody anao indray amin’ity tany ity.
Fa tsy handao anao Aho,
mandra-pahatanterako izay voalazako taminao.”

Nahatsiaro tamin’ny torimasony i Jakôba, ka nanao hoe:

“Eto amin’ity toerana ity tokoa ny Tompo,
fa izaho tsy nahalala izany.”

Dia raiki-tahotra izy ka nanohy hoe:

“Endrey! mahatahotra ity fitoerana ity!
Eto tokoa ny tranon’Andriamanitra,
eto ny vavahadin’ny lanitra!”

Nifoha maraina koa izy dia nalainy ilay vato nataony ondana,
naoriny nataony tsangam-bato ka norotsahany diloilo ny tampony.
Nataony hoe Betela no anaran’io fitoerana io.
Loza anefa no anaran’ny tanàna tany aloha.
Ary nanao voady i Jakôba ka hoy izy:

“Raha momba ahy tokoa Andriamanitra ka miaro ahy amin’izao dia alehako izao,
raha manome ahy hanin-kohanina sy lamba hitafiako,
ka tafaverina soa aman-tsara any an-tranon’ikaky aho,
dia ny Tompo no ho Andriamanitro.
Ho tranon’Andriamanitra ity vato naoriko ho tsangambato ity.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 90, 1-2. 3-4. 14-15ab

Andriamanitra ô, Ianao no itokiako.

‘Zany izaho raha mialokaloka ao an-tranon’ilay Avo.
Velon-toky tsy manahy fa alofanao, ry Tompo.
O! ry Tompo fialofako sy mandako, hoy aho,
Andriamanitra itokiako marimarina tokoa.

Fa ny Tompo no mpanafaka amin’ny fandrika mandavo.
Sy manakana, manohana fiadiana mety hamono.
Eo ambanin’ireo elany no anaronany anao.
Zay matoky tsy manahy fa efa tsara fambombana!

Fa matoky ny fitiavako izy hany ka vonjeko.
Nahafantatra ny Anarako: tsenaiko famonjena.
Hovaliako raha miantso, hovonjeko raha mijaly.
Raha tojo fitsapana tsy havelako hanirery!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo dia fanahy sy fiainana.
Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 18-26)

Maty vao izao ny zanako vavy ka tongava Ianao dia ho velona izy.

Tamin’izany andro izany, raha mbola niteny i Jesoa,
dia indro nisy lehiben’ny sinagôga anankiray niditra nanatona sy nitsaoka Azy,
ka nanao hoe:

“Tompoko,
maty vao izao ny zanako vavy,
ka andeha re hametraka ny tananao aminy,
dia ho velona izy.”

Dia nitsangana i Jesoa ka nandeha nanaraka azy Izy mbamin’ny mpianany.

Ary indro nisy vehivavy nitsi-drà nandritra ny roa ambin’ny folo taona,
nanatona Azy avy eo ivohony, ka nanendry ny morontongotr’akanjony;
fa hoy izy anakampony:

“Na dia ny akanjony ihany aza no ho voakasiko,
dia ho sitrana aho.”

Ary nitodika i Jesoa ka nahita azy, dia nanao hoe:

“Matokia, anaka,
ny finoanao no nahasitrana anao.”

Hatramin’izay dia sitrana ravehivavy.

Nony tonga tany an-tranon’ilay lehibe i Jesoa
ka nahita ny mpitsoka sodina, sy ny olona maro nitabataba,
dia nanao hoe:

“Mialà ianareo,
fa tsy maty akory razazavavy, fa matory.”

Dia nihomehezan’ireo Izy.
Ary rahefa navoaka ny olona, dia niditra Izy,
ka nandray ny tanan’ilay zazavavy, dia nitsangana io.
Ary niely tamin’izany tany rehetra izany ny lazan’izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Zakaria Mpaminany (Zak. 9. 9-10)

Indro ny Mpanjakanao avy ho aty aminao manetry tena.

Hoy ny Tompo hoe:

“Mifalia amin’ny hafaliana lehibe, ry zanaka vavin’i Siôna!
Manaova feo firavoravoana, ry zanakavavin’i Jerosalema!
Fa indro ny Mpanjakanao avy ho aty aminao;
marina Izy sady arovan’Andriamanitra;
manetry tena mitaingina ampondra, dia ampondra tanora, zanak’ampondravavy.
Hofoanako tsy hisy ny kalesy fiadiana any Efraima, mbamin’ny soavaly ao Jerosalema.
Ary hopotehina ny tsipìka fiadiana.
Hilaza fiadanana amin’ny firenena Izy;
ny Fanjakany dia hahatratra ny hatramin’ny ranomasina ka hatramin’ny ranomasina;
ary hatramin’ny ony ka hakamin’ny faran’ny tany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 144, 1-2. 8-9. 10-11. 13de-14

Manandratra Anao aho, ry Andriamanitro Mpanjaka, misaotra ny Anaranao, ry Ilay Mandrakizay.

Manandratra Anao aho, ry Andriamanitro Mpanjaka;
ny Anaranao isaorako mandrakizay mandrakizay.
Misaotra Anao isan’andro aho
sy midera ny Anaranao mandrakizay.

Antra sy mangoraka ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be fitiavana;
tsara amin’izao rehetra izao ny Tompo,
ny asany rehetra angorahany.

Midera Anao, ry Tompo, ny asanao rehetra,
misaotra Anao ny mpivavaka aminao;
ny voninahitry ny Fanjakanao resahiny,
ny asanao mahery teneniny.

Marina amin’ny lalany rehetra ny Tompo,
tsara fo amin’ny asany rehetra;
ny Tompo eo anilan’izay miantso Azy,
dia ireo izay miantso Azy marina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 8, 9. 11-13)

Raha vonoinareo amin’ny Fanahy ny asan’ny nofo, dia ho velona ianareo.

Ry kristianina havana,
ianareo dia tsy ao amin’ny nofo, fa ao amin’ny Fanahy,
raha mitoetra ao anatinareo koa ny Fanahin’Andriamanitra.
Raha misy tsy manana ny Fanahin’i Kristy, dia tsy an’i Kristy izy.
Ary raha ny Fanahin’izay nanangana an’i Jesoa ho velona no mitoetra ao anatinareo,
dia izay nanangana an’i Kristy Jesoa koa no hamelona ny vatanareo mety maty,
noho ny Fanahiny izay mitoetra ao aminareo.
Koa amin’izany, ry kristianina havana,
tsy mpitrosa amin’ny nofo isika, ka ho velona ara-nofo.
Satria raha velona ara-nofo ianareo, dia ho faty;
fa raha vonoinareo amin’ny Fanahy ny asan’ny nofo, dia ho velona ianareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao aho, Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny Fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 11, 25-30)

Malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho.

Tamin’izany andro izany i Jesoa niteny nanao hoe:

“Misaotra Anao aho, Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nanafina ny hevitrao tamin’ny hendry sy ny be saina Ianao,
ary nanambara azy tamin’ny tso-po kosa.
Eny, misaotra Anao aho, Raiko, fa izany no sitra-ponao.
Efa nomen’ny Raiko Ahy ny zavatra rehetra
ary tsy misy mahalala ny Zanaka afa-tsy ny Ray;
ary tsy misy mahalala ny Ray afa-tsy ny Zanaka
sy izay tian’ny Zanaka hanehoana Azy.
Mankanesa aty amiko ianareo rehetra izay mitondra fahoriana sy vesaram-pijaliana,
fa hanamaivana anareo Aho.
Ento ny jiogako, ary mianara amiko,
fa malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho,
dia hahita fiadanana ho an’ny fanahinareo ianareo,
fa mora entina ny jiogako, ary maivana ny didiko”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.