Vakiteny voalohany

Boky Fahendrena (Fahendrena 18, 14-16 ; 19, 6-9)

Nisy lalana malalaka tao amin’ny Ranomasina Mena, ary nifaly toy ny zanak’ondry mifalihavanja izy ireo.

Tamin’izay,
raha ilay saron’ny fahanginana lehibe ny tany tontolo,
ka nahatratra ny antsasa-dalany ny alina faingam-pandeha iny,
dia niezaka avy any an-tampon’ny lanitra
ny Teninao mahefa ny zavatra rehetra
toy ny mpiady tsy azo ifonana,
avy any amin’ny seza fiandrianany,
nankeo afovoan’ilay tany voatolotra ho amin’ny fandringanana;
nitondra ny didinao tsy azo ovana,
toy ny sabatra maranitra;
dia teo izy nameno maty hatraiza hatraiza,
nahatakatra ny lanitra ka nijoro tamin’ny tany.

Niova toetra avokoa ny zava-boaary manontolo,
nanaraka ny didy manokana nomena azy,
mba ho voatahiry tsy ho azon’ny loza na inona na inona ny zanakao.
Koa nisy rahona hita nanaloka ny toby tamin’ny alony;
niseho teo amin’izay nisy rano taloha, ny tany;
nisy lalana malalaka tao amin’ny Ranomasina Mena,
ary niova ho tanimbolin-java-maitso,
ny rano be nisamboaravoara.
Nandalo teo izy ireo,
firenena iray manontolo, voaaron’ny tananao,
nanatri-maso zava-mahagaga, mahatalanjona,
toy ny soavaly eny an-tanim-bilona,
toy ny zanak’ondry mifalihavanja,
nankalaza Anao izy ireo, ry Tompo,
Ianao Mpanafaka azy ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 104, 2-3. 36-37. 42-43

Tsarovy ny asa mahagaga nataon’ny Tompo.

Hirao Izy! Antsao!
Vetsoy ny asany mahagaga!
Ireharehao ny Anarany masina!
Miravoa ny fon’ny mpitady ny Tompo!

Dia nokapohiny ny lahimatoa, tamin’ny taniny:
ny santatry ny herin-dahiny rehetra.
Dia navoakany tamim-bolafotsy sy volamena ny vahoakany;
tsy nisy tamin’ny fokony izay hoe narisarisa.

Eny, tsaroany ny teniny masina
tamin’i Abrahama mpanompony:
ka dia navoakany ny olony, ka niravo;
sy ireo voafidiny, ka nihoby.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo; ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 18, 1-8)

Andriamanitra hanome rariny ny olom-pinidiny mitaraina aminy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao fanoharana tamin’ny mpianany
momba ny tsy maintsy hivavahana lalandava sy amim-paharetana.
Hoy Izy:

“Tany amin’ny tanàna anankiray
nisy mpitsara anankiray tsy natahotra an’Andriamanitra
sy tsy mena-maso olona.
Ary tao amin’izany tanàna izany koa,
dia nisy mpitondratena anankiray nankao aminy matetika nanao hoe:

‘Omeo rariny aho amin’ilay miady amiko’;

fa tsy nanaiky na oviana na oviana izy.
Kanjo tamin’ny farany dia hoy izy anakampo:

‘Na dia tsy matahotra an’Andriamanitra aza aho
sy tsy mena-maso olona,
dia manahirana ahy itý mpitondratena itý,
ka homeko rariny izy mba tsy hiverimberina mandrakariva
hanorisory ahy.’

Ary henoy, hoy ny Tompo,
izay lazain’ilay mpitsara tsy marina,
ka Andriamanitra indray va no tsy hanome rariny ny olom-pinidiny
izay mitaraina aminy andro aman’alina,
ary tsy halaky hamonjy azy?
Lazaiko aminareo fa homeny rariny haingana izy ireo.
Kanefa rahefa tonga ny Zanak’Olona,
moa mba hahita finoana etý ambonin’ny tany Izy?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’ny Fahendrena (Fahendrena 13, 1-9)

Raha nahazo fahalalana an’izao tontolo izao izy, ahoana no tsy nahalalany moramora kokoa ny Andriamanitra nanao azy?

Tena toetra adala ny an’ny olona rehetra tsy nahalala an’Andriamanitra,
ka ny soa hita maso tsy nahaizany hahalala an’Ilay Misy ho azy,
ary ny fandinihana ny asa nataony tsy nahaizany hahafantatra an’Ilay Mpanao azy.
Fa ny afo, ny rivotra, ny aera mihetsiketsika,
ny fanilon’ny lanitra, ny faribolan’ny kintana, ny rano mirimorimo,
no nataony ho andriamanitra mitondra izao rehetra izao.
Raha renoky ny hatsaran-tarehin’ireo izy
ka nanao ny zava-boaary ho andriamanitra,
dia aoka ho fantany fa mihoatra lavitra noho ireny ny Tompo,
fa ny Mpamorona ny hatsaran-tarehy no nanao an’ireny.
Ary raha ny hery sy ny vokatra avy aminy no igagany,
aoka ho fantany amin’izany ny halehiben’ny fahefan’izay nanao an’ireny.
Satria ny fahamboniana sy ny hatsaran-tarehin’ny zava-boaary,
dia mampahafantatra Ilay Mpahary azy noho ny fifanahafan’izy roa tonta.

Nahazo tsiny kely anefa izy ireo,
satria naniasia ihany angamba izy,
tamin’ny fitadiavana an’Andriamanitra amam-paniriany hahita Azy.
Mandinika ny asany izy ireo,
ka izany no fototry ny fikarokarohany,
ary matoky foana ny fisehoan-javatra
fa aoka izany ny hatsaran-tarehin’izay hitany.
Amin’izany anefa,
tsy afa-tsiny kosa izy ireo,
satria, raha nahazo fahalalana ampy izy,
mba hahalalany an’izao tontolo izao,
dia ahoana kosa no tsy nahalalany moramora kokoa ny Tompo?

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 18, 2-3. 4. 5

Ny lanitra mitanisa ny voninahitr’Andriamanitra.

Ny lazan’ny Tompo ambaran’ny lanitra.
Ny asany kosa torìn’ny habakabaka,
ny andro milaza amin’ny andro manaraka,
ny alina indray mitantara amin’ny alina.

Tsy teny lazainy, tsy volana ambarany,
tsy feo mba manako horenesin’ny sofina:
kanefa dia tsinjo eran-tany ny baikony;
miely tsy tana ny hafatra entiny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo, ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 17, 26-37)

Toy izany koa no hiseho amin’ny andron’ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Toy ny niseho tamin’ny andron’i Nôe
no hiseho koa amin’ny andron’ny Zanak’Olona:
nihinana sy nisotro ny olona ary nampaka-bady sy namoa-jazavavy,
mandra-pahatongan’ny andro nidiran’i Nôe tao amin’ny sambo fiara,
dia tonga ny safodrano ka nandringana azy rehetra.
Ary koa tahaka ny tamin’ny andron’i Lôta:
nihinana sy nisotro ny olona, nividy sy nivarotra,
ary namboly sy nanao trano;
fa tamin’ny andro nivoahan’i Lôta tao Sôdôma kosa,
nisy afo sy solifara avy any an-danitra nilatsaka nandringana azy rehetra.
Dia ho tahaka izany koa amin’ny andro hisehoan’ny Zanak’Olona.

Amin’izany andro izany,
izay any ambony tafon-trano
aoka tsy hidina haka ny fananany ao an-tranony;
toy izany koa, izay any an-tsaha,
aoka tsy hiverina haka izay nilaozany.
Tsarovy ny vadin’i Lôta!
Izay hitady hamonjy ny ainy, dia hahavery azy,
fa izay hahafoy azy no hamonjy azy.
Lazaiko aminareo fa amin’izany alina izany,
amin’ny olona roa lahy miray fandriana,
ny iray horaisina ary ny iray havela;
amin’ny olona roa vavy miara-manodina fikosohan-dafarinina,
ny iray horaisina ary ny iray havela;
ary amin’ny olona roa lahy izay eny an-tsaha,
ny iray horaisina ary ny iray havela.”

Dia namaly izy ireo ka nanao taminy hoe:

“Ho aiza Tompoko?”

Ary hoy Izy taminy:

“Amin’izay hitoeran’ny faty no hiangonan’ny voromahery.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fahendrena (Fahendrena 7, 22 — 8, 1)

Famirapiratan’ny fahazavana mandrakizay ny fahendrena ary fitaratry ny fahefan’Andriamanitra tsy misy pentina.

Ao amin’ny Fahendrena dia misy fanahy manan-tsaina,
masina, tokana, maro asa,
tsy miharo vatana, mavitrika, maninteraka,
tsy misy loto, tsy mety diso, tsy mety mijaly,
tia ny tsara, mahira-tsaina, tsy mahalala sampona,
manao soa, tsara fo ho an’ny olombelona,
tsy manam-piovana, matoky, miadana,
mahefa ny zavatra rehetra,
mitandrina ny zavatra rehetra,
maninteraka ny fanahy rehetra,
ny manan-tsaina, ny madio,
ary ny faran’izay maranitra indrindra.
Fa kinga noho ny fihetsehana rehetra ny Fahendrena,
maninteraka sy misisika amin’ny zavatra rehetra izy,
noho ny hadiovany.

Fofon’ain’ny herin’Andriamanitra izy,
zavatra avy amin’ny voninahitry ny Tsitoha irery ihany,
ka tsy azon-java-maloto kely akory ilatsahana.
Famirapiratan’ny fahazavana mandrakizay izy,
fitaratry ny fahefan’Andriamanitra tsy misy pentina,
ary endriky ny hatsaram-pony.

Tokana izy dia mahefa ny zavatra rehetra;
tsy miova izy, dia manavao ny zavatra rehetra,
mirotsaka amin’ny fanahy izay masina rehetra
amin’ny taona mifandimby,
ka mahatonga azy ho sakaizan’Andriamanitra
sy ho mpaminany.
Fa tsy misy tian’Andriamanitra
afa-tsy izay miara-monina amin’ny fahendrena.
Satria tsara tarehy noho ny masoandro izy,
sy noho ny filantoan’ny kintana.
Raha ampitahaina aminy ny mazava,
mbola ihoarany;
satria ny mazava, dimbiasan’ny alina;
fa ny ratsy kosa tsy mba maharesy ny Fahendrena.

Ny Fahendrena mahatratra amim-pahefana
ny fara vazan-tany hatramin’ny ilany iray
ka hatramin’ny ilany iray hafa,
ary mandamina ny zavatra rehetra amin-kalemem-panahy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 89. 90. 91. 130. 135. 175

Mandrakizay ny teninao, ry Tompo.

Mandrakizay ny teninao, ry Tompo:
eny, mateza toy ny lanitra.
Amin’ny taona mifandimby ny fahamarinanao,
tsara fijoro toy ny tany izay naorinao.

Noho ny fitsaranao, dia maharitra mandraka androany
ny zava-drehetra izay samy mpanomponao!
Vavahady mazava ny teninao,
sy mampahazo fahalalana ny olon-tsotra!

Asehoy ny mpanomponao ny tavanao;
ampianaro ahy ny fitsaranao!
Veloma anie ny aiko hiderako Anao!
Ary hitahy ahy anie ny Fitsaranao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no lalana sy fahamarinana ary fiainana, hoy ny Tompo; tsy misy olona mankany amin’ny Ray afa-tsy amin’ny alalako.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 17, 20-25)

Indro ao anatinareo ny fanjakan’Andriamanitra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanontanian’ny Farisianina
izay andro hiavian’ny fanjakan’Andriamanitra,
ka namaly hoe:

“Tsy mba manetriketrika fiavy ny fanjakan’Andriamanitra,
ary tsy hataon’ny olona hoe:

Indro atý na arý izy;

fa indro ao anatinareo ny fanjakan’Andriamanitra.”

Dia hoy koa Izy tamin’ny mpianany:

“Ho avy ny andro hanirianareo hahita
ny anankiray amin’ny andron’ny Zanak’Olona,
fa tsy hahita ianareo.
Hilazan’ny olona ianareo fa hoe:

Indro erý, na indro etý;

nefa aza mankany ianareo,
na manaraka izany akory.
Fa tahaka ny fanjelatry ny hela-baratra
miserana ny faravodilanitra hatramin’ny lafiny iray
ka hatrany amin’ny lafiny hafa,
dia ho tahaka izany koa no fiavin’ny Zanak’Olona
amin’ny androny.
Fa tsy maintsy hijaly mafy aloha Izy
sy holavin’itý taranaka itý.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.