Vakiteny voalohany

Bokin’i Ezekiela Mpaminany (Ezek. 16, 1-15. 60. 63)

Tonga lafatra ny hatsaranao noho ny famirapiratako nataratro taminao, nefa nivaro-tena ianao.

Tonga tamiko ny Tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Ry zanak’olona, ampahafantaro an’i Jerosalema ny fahavetavetany,
ka ataovy hoe: Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra amin’i Jerosalema:
Ny tanin’ny Kananeanina no niavianao sy nahaterahanao;
Amôreanina ny rainao, ary Heteanina ny reninao.
Toy izao ny amin’ny nahaterahanao:
tamin’ny andro nahaterahanao ianao tsy voatapaka tadim-poitra,
tsy voampandro tamin’ny rano hadio, tsy voahosotra sira, tsy voahodidina lamban-jaza.
Tsy nisy nijery maso antra anao,
ka mba nanao iray akory tamin’ireo fikarakarana ireo, noho ny indrafo anao;
fa tamin’ny andro nahaterahanao,
dia nariana tany an-tsaha ianao, fa narikoriko anao ny olona.

Nandalo teo akaikinao Aho, dia nahita anao nitsipatsipaka tamin’ny ranao,
ka nanao aminao hoe:
‘Miveloma amin’ny ranao.’
Dia nampitomboiko toy ny ahitra any an-tsaha ianao, ka nitombo, nihalehibe,
tonga tsara tarehy tapitr’ohatra tokoa, naniry nono, ary tonga taona fanambadiana,
nefa nihanjahanja ianao, niboridana mihitsy.
Nandalo teo akaikinao Aho ka nahita anao;
dia efa tonga ny fotoanao, dia ny fotoam-pitiavana;
ka novelariko taminao ny ila lambako, nanaronako ny fitanjahanao
ary nianiana taminao Aho, ka nanao fihavanana taminao,
— teny marin’ny Tompo Andriamanitra —,
ka dia Ahy ianao.

Nampandroiko tamin’ny rano ianao,
dia nosasako ho afaka aminao ny ranao, nohosorako diloilo.
Notafiako amborodao ianao, nokiraroiko hoditr’ombirano,
nohodidiniko rongony fotsy madinika ny lohanao, ary notafiako amparasily.
Nohaingoiko tamin’ny firavaka ianao:
nasiako haba ny tananao, sy rado ny vozonao;
nasiako masombola ny oronao, ary kavina ny sofinao;
ary diadema kanto ny lohanao.
Niravaka volamena amam-bolafotsy ianao;
ary nitafy rongony fotsy madinika sy amparasily aman’amborodao.
Vary tsara indrindra sy tantely aman-diloilo no fihinanao;
ary tonga tsara tarehy indrindra ianao, sy nahazo ny fiamboniam-panjakana.
Nanehoeho laza hatrany amin’ny firenena ny anaranao
noho ny hatsaran-tarehinao fa lavorary loatra izy,
noho ny famirapiratako nataratro taminao,
— teny marin’ny Tompo Andriamanitra.

Kanjo natoky ny hatsaran-tarehinao ianao,
ka nitolo-tena ho an’ny olon-kafa noho ny lazanao,
nanarana ny fitiavanao tamin’ny mpandalo rehetra, nanolo-tena taminy.

Izaho anefa mbola hahatsiaro ny fanekena nataoko taminao, tamin’ny andron’ny fahatanoranao,
ka hanorina fanekena mandrakizay aminao,
mba hahatsiaro sy ho menatra ary tsy hiloa-bava intsony,
noho ny henatra ianao, rahefa avy izay hanaovako fanorenana ho anao,
noho ny nataonao rehetra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo: Iz. 12, 2-3. 4bde. 5-6

Nihodivitra ny hatezeranao ka nampionona ahy Ianao.

Ianao Andriamanitra Ray no vonjiko,
matoky aho, mijoro fa tsy matahotra!
Ny Tompo no hery sy reharehako.
Fa Izy no vonjy sy fialofako.
Avia àry hanovo amin-kafaliana.
Ny vonjin’ny Tompo eo an-doharanony.

Am’izany andro izany samia manezaka.
Derao Andriamanitra; antsoy ny Anarany.
Torio ny vahoaka ny zava-bitany.
Lazao fa tsy takatra hoe ny Anarany.

Ambony ny Tompo ka dia nasehony:
lazao an’izany ny vazan-taniny.
Ianao, ry Siôna hitotorebika,
fa Tompo lehibe Izy sady masina.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny soritrao ary tariho ho amin’ny fahamarinana aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 19, 3-12)

Ny hamafin’ny fonareo no nanomezan’i Môizy lalana anareo hisao-bady, fa hatramin’ny voalohany dia tsy mba toy izany.

Tamin’izany andro izany,
nisy Farisianina nanatona an’i Jesoa mba haka fanahy Azy, ka nanao hoe:

“Mahazo misao-bady va ny lehilahy na inona na inona antony?”

Dia hoy Izy namaly azy ireo:

“Tsy novakianareo va fa izay nahary ny olona tamin’ny voalohany,
dia nanao azy ho lahy sy vavy ary nilaza hoe:
‘Noho izany, dia hilaozan-dralehilahy ny rainy aman-dreniny
ka hikambana amin’ny vadiny izy, ary ho nofo iray ihany izy roroa?’
Noho izany tsy roa intsony izy, fa nofo iray.
Ka aoka izay nakamban’Andriamanitra tsy hosarahin’ny olona.”

Fa hoy ireo taminy:

“Ka nahoana àry i Môizy no nandidy hanome taratasy fisaoram-bady sy hisaotra azy?”

Dia hoy Izy taminy:

“Ny hamafin’ny fonareo no nanomezan’i Môizy lalana anareo hisao-bady;
fa hatramin’ny voalohany dia tsy mba toy izany.
Koa dia lazaiko aminareo,
fa izay rehetra mandroaka ny vadiny, afa-tsy noho ny fijangajangana ihany,
ka manambady hafa, dia mpijangajanga
ary izay mampakatra ny vehivavy voaroaka, dia mpijangajanga koa.”

Hoy ny mpianany taminy:

“Raha izany no toetry ny lehilahy amin’ny vadiny, dia aleo tsy manambady.”

Ary hoy Izy taminy:

“Tsy ny olona rehetra no mahazo izany teny izany,
fa izay nomena fahasoavana ihany.
Fa misy eonoka hatrany an-kibon-dreniny;
misy eonoka nataon’ny olona,
ary misy eonoka izay nanao ny tenany eonoka noho ny fanjakan’ny lanitra.
Aoka handray izay mahay mandray.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fanambaràna nosoratan’i Masindahy Joany Apôstôly (Apôk. 11, 19a ; 12, 1-6ab. 10ab)

Nisy vehivavy nitafy masoandro ary ny volana no teo an-tongony.

Novohaina ny Tempolin’Andriamanitra any an-danitra
ka niseho teo anatin’ny Tempoliny ny fiaran’ny fanekena.
Nony inona,
nisy famantarana lehibe niseho teny an-danitra,
dia Vehivavy anankiray nitafy masoandro,
ny volana no teo an-tongony,
kintana roa ambin’ny folo no satro-boninahitra teny an-dohany.
Bevohoka izy sady nihetsi-jaza,
ka nitaraina noho ny fanaintainam-piterahana.
Ary nisy famantarana hafa koa niseho teny an-danitra,
dia Dràgona mena lehibe anankiray nitranga tampoka,
fito ny lohany, folo ny tandrony,
ary satro-boninahitra fito no teny an-dohany.
Nofinaokany tamin’ny rambony ny ampahatelon’ny kintan’ny lanitra
ka nazerany tamin’ny tany.
Dia nijoro teo anoloan-dravehivavy hiteraka izy,
mba handrapaka ny Zanany, raha vao teraka.
Tera-dahy Ravehivavy,
ary io Zanany io no hifehy ny firenena rehetra amin’ny tsora-by,
ka nakarina ho any amin’Andriamanitra
eo anilan’ny seza fiandrianany.
Fa Ravehivavy kosa nandositra nankany an’efitra,
fa any no nanamboaran’Andriamanitra toerana ho azy.
Dia nandre feo mahery tany an-danitra aho, nanao hoe:

“Ankehitriny dia an’Andriamanitra
ny famonjena sy ny hery ary ny fanjakana;
an’i Kristy koa ny fahefana.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 44, 10bd-11. 12ab. 16

Andriambavy mihaingo amin’ny volamena no indro mijoro ankavananao.

Misy zanaka mpanjaka:
andriambavy iray no eo ankavananao
mirenty volamena avy any Ofîra.

Mihainoa, razazavavy, mampandria sofina:
ny taninao sy ny fianakavianao hadinoy.
Ny Mpanjaka mankatelina ny bikanao.

Iondreho izy fa tomponao,
mandrosoa an-kafaliana sy haravoana,
ary dia midira ao an-dapanao.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 15, 20-26b)

I Kristy no santatra, vao izay ny an’i Kristy.

Ry kristianina havana,
efa nitsangan-ko velona tokoa i Kristy,
ary Izy no santatr’izay efa nody mandry;
satria olona iray no niavian’ny fahafatesana
ka dia olona iray koa no iavian’ny fitsanganan-ko velona;
ary toy ny ahafatesan’ny olon-drehetra ao amin’i Adama
no hahaveloman’ny olon-drehetra ao amin’i Kristy,
fa manaraka ny laharany avy:
i Kristy no santatra,
vao izay ny an’i Kristy amin’ny andro hiaviany.
Rehefa afaka izany, tonga ny farany,
dia rahatrizay hatolony ho an’Andriamanitra Ray ny fanjakana,
rehefa levony avokoa ny fifehezana sy ny fahefana ary ny hery rehetra.
Satria tsy maintsy manjaka Izy
ambara-panaony ny fahavalony rehetra eo ambanin’ny tongony.
Ny fahafatesana no fahavalo farany horesena.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nampiakarina any an-danitra i Maria,
ka mifaly ny tafiky ny Anjely.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 1, 39-56)

Nanao zava-dehibe tamiko ilay Mahefa; nasandrany ireo manetry tena.

Tamin’izany andro izany,
dia niainga i Maria nandeha haingana ho any amin’ny tany be tendrombohitra,
ho any an-tanàna anankiray any Jodà,
ary niditra tao an-tranon’i Zakaria,
ka niarahaba an’i Elizabeta.
Nony vao ren’i Elizabeta ny fiarahaban’i Maria azy,
dia nientana ny zaza tao an-kibony,
ary feno ny Fanahy Masina i Elizabeta,
ka nanandra-peo niantso mafy hoe:

“Nosoavina noho ny vehivavy rehetra ianao,
ary nosoavina ny hateraky ny kibonao.
Ary avy aiza amiko izao
no mba vangian’ny Renin’ny Tompoko aho?
Fa indro raha vao ren’ny sofiko ny feonao niarahaba ahy,
dia nientan-kafaliana ny zaza tato an-kiboko.
Ary sambatra ilay nino
fa ho tanteraka izay nampilazain’ny Tompo taminy.”

Ary hoy i Maria:

“Mankalaza ny Tompo ny fanahiko,
ary faly sy ravo amin’Andriamanitra Mpamonjy ahy ny foko,
fa notsinjoviny ny fiambanian’ny ankizy vaviny.
Fa indro hatramin’izao
dia hataon’ny taranaka rehetra hoe sambatra aho,
satria efa nanao zavatra lehibe tamiko ilay Mahefa.
Ary masina ny Anarany,
sady amin’izay matahotra Azy,
hatramin’ny taranaka fara mandimby, ny famindram-pony.
Nahefa asa mahery tamin’ny sandriny Izy:
dia nampihahafiny izay niavonavona tamin’ny fisainan’ny fony;
naongany hiala tamin’ny fiketrahany ny mpifehy,
fa ny ambany kosa nasandrany;
ary ny noana novokisany soa,
fa ny mpanan-karena kosa, dia nampodìny mitondra tanam-polo.
Niahy an’i Israely mpanompony Izy,
fa tsy hadinony ny famindram-pony tamin’i Abrahama
sy ny taranany mandrakizay,
araka ny efa voalazany tamin’ny razantsika.”

Nitoetra tokony ho telo volana tao amin’i Elizabeta i Maria
vao nody tany an-tranony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Ezekiela Mpaminany (Ezek. 9, 1-7 ; 10, 18-22)

Asio marika ny handrin’ny olona misento sy mitaraina noho ny fahavetavetana rehetra atao ao Jerosalema.

Niantso mafy teo an-tsofiko ny Tompo nanao hoe:

“Manatòna ianareo, mpiambina ny tanàna;
samia mitondra ny enti-mandrava eny an-tanany avy.”

Ka indreo, avy tamin’ny lalan’ny vavahady ambony mitodika mianavaratra,
nisy lehilahy enina, samy nitondra teo an-tanany ny zavatra enti-mamely;
ary nisy lehilahy anankiray teo afovoan’izy ireo, nitafy rongony fotsy madinika,
sy nitondra fombam-panoratan’ny mpanoratra, teo amin’ny fehin-kibony.
Niditra izy ireo, dia nitsangana teo anilan’ny ôtely varahina.
Ary ny voninahitry ny Andriamanitr’i Israely,
niakatra avy teo ambonin’ny Kerobima izay nitoerany, nankeo an-tokonam-baravaran’ny trano.
Ary ny Tompo niantso an’ilay lehilahy mitafy rongony fotsy madinika
sy nitondra fombam-panoratana teo amin’ny fehin-kibony,
ka hoy ny Tompo taminy hoe:

“Mandehàna mamaky ny tanàna, mamaky an’i Jerosalema,
ka asio marika ‘Thau’ ny handrin’ny olona misento sy mitaraina,
noho ny fahavetavetana rehetra atao ao.”

Dia hoy koa Izy tamin’iretsy sasany, teo an-tsofiko:

“Mandehana manaraka azy, mamaky ny tanàna, ianareo,
ka mameleza, aza miantra ny masonareo, aza mamindra fo ianareo.
Na anti-dahy, na zazalahy na zazavavy, na zaza, na vehivavy:
vonoy mandra-paharingany avokoa;
fa izay misy ny ‘Thau’ ao aminy kosa aza hatoninareo.
Ary eo amin’ny fitoerako masina manomboka.”

Dia nanomboka tamin’ny anti-dahy teo anoloan’ny trano izy ireo.
Ary hoy Izy taminy:

“Lotoy ny trano, fenoy faty ny kianja.
Mivoaha ianareo!”

Dia nivoaka namely tao an-tanàna izy ireo.
Niala teo ambonin’ny tokonam-baravaran’ny trano ny voninahitry ny Tompo,
dia nijanona teo ambonin’ny Kerobima.
Nanainga elatra ny Kerobima sy nisondrotra avy amin’ny tany teo imasoko,
ary nony niainga izy, niaraka taminy ny kodiarana.
Nijanona teo anoloan’ny vavahady atsinanana amin’ny tranon’ny Tompo izy ireo;
ary ny voninahitry ny Andriamanitr’i Israely dia teo aminy teo amboniny.

Izany no ilay zava-manana aina hitako teo ambanin’Andriamanitr’i Israely,
teo amin’ny ony Kobara;
ary nahalala aho fa Kerobima izany.
Samy nanan-tarehy efatra, ary samy nanana elatra efatra avy izy;
ary nisy endri-tanan’olona, teo ambany elany.
Ary ny amin’ny fijery ny tavany,
dia ireo tava hitako teo amoron’ny ony Kobara ihany;
sahala ny fijery azy; tena ilay tany ihany izany.
Samy nandeha tamin’izay hitsiny avy izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 112, 1-2. 3-4. 5-6

Ambonin’ny lanitra ny voninahitry ny Tompo.

Derao, ry mpanompon’ny Tompo!
Derao ny Anaran’ny Tompo!
Tsarovy ny Anaran’ny Tompo,
na izao na ho mandrakizay!

Tongava marain-tsy hariva
hidera ny Anaran’ny Tompo;
ambonin’ireo firenena
ny lazany avo dia avo!

Moa misy mitovy amin’ny Tompo?
Ny Tompo mitoetra any ambony.
Ka miondrika Izy mijery
na Lanitra izany na tany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika no nampahiratra ny masom-panahintsika mba hahalalantsika ny fanantenana izay niantsoana antsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 18, 15-20)

Raha mihaino anao izy, dia efa azonao ny rahalahinao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha diso taminao ny rahalahinao, dia manatona azy;
ka rahefa mitokana ianareo, dia asehoy azy ny hadisoany.
Raha mihaino anao izy, dia efa azonao ny rahalahinao;
fa raha tsy mihaino anao izy, makà olona iray na roa hiaraka aminao
mba ho tapaka noho ny teny hataon’ny vavolombelona roa na telo ny raharaha rehetra.
Raha tsy mihaino azy ireo izy, dia ambarao amin’ny Eglizy;
ary raha tsy mihaino ny Eglizy koa, dia ataovinao tahaka ny jentily sy ny poblikanina.
Lazaiko marina aminareo fa na inona na inona hofehezinareo ety ambonin’ny tany
dia ho voafehy any an-danitra;
ary na inona na inona hovahanareo ety ambonin’ny tany,
dia ho voavaha any an-danitra
Ary izao koa no lazaiko aminareo:
raha misy roa aminareo mifanaiky ety ambonin’ny tany,
na inona na inona angatahiny dia ho azony avy amin’ny Raiko izay any an-danitra izany.
Fa na aiza na aiza iangonan’ny olona roa na telo amin’ny Anarako,
dia eo afovoany Aho.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.