Tamin’ny andro nanoloran’ny ray aman-dreniny an’i Jesoa tao an-tempoly, dia nisy koa tao mpaminany vavy anankiray, dia i Ana, zanak’i Fanoela, fokon’i Asera; efa antitra dia antitra izy, dia fito taona no nanambadiany taorian’ny naha-virjiny azy ary efa mpitondratena tokony ho efatra amby valopolo taona, sady tsy niala tao amin’ny tempoly, fa nanompo an’Andriamanitra andro aman’alina tamin’ny fifadian-kanina sy fivavahana. Tonga koa izy tamin’izany fotoana izany, ka nidera an’Andriamanitra, ary nilazalaza ny Zaza tamin’izay rehetra niandry ny fanavotana an’i Jerosalema. Ary nony tanterak’izy ireo ny zavatra rehetra araka ny Lalàn’ny Tompo, dia nody tany Galilea tao Nazareta tanànany izy. Ary nitombo nihanatanjaka ny Zaza sady feno fahendrena, ary tao aminy ny fahasoavan’Andriamanitra.
Rahefa tapitra ny andro fidiovana araka ny lalàn’i Môizy, dia nentin’ireo ray aman-dreniny ho any Jerosalema i Jesoa mba hatolotra amin’ny Tompo, araka ny voasoratra ao amin’ny Lalàn’ny Tompo hoe: "Ny lahy voalohan-teraka rehetra dia hatao hoe: masina ho an’ny Tompo", ary mba hanatitra fanatitra domohina roa, na zana-boromahailala roa, araka ny voalaza ao amin’ny Lalàn’ny Tompo. Ary indro, nisy lehilahy atao hoe Simeôna tao Jerosalema, ary marina sady mpivavaka tsara izany lehilahy izany ka niandry ny fanalana alahelo an’i Israely, ary tao aminy ny Fanahy Masina sady efa nanambaran’ny Fanahy Masina izy fa tsy hahita fahafatesana mandra-pahitany an’i Kristin’ny Tompo. Dia nentin’ny Fanahy Masina izy hankao amin’ny tempoly, ka nony nitondra an’i Jesoa zazakely ny rainy aman-dreniny hanao araka ny voadidin’ny Lalàna ny aminy, dia nitrotro Azy izy ka nisaotra an’Andriamanitra nanao hoe: "Ankehitriny, ry Tompo, vao alefanao amim-piadanana araka ny teninao ny mpanomponao, fa ny masoko nahita ny famonjena avy aminao, izay namboarinao teo anatrehan’ny firenena rehetra, dia fahazavana hanilo ny Jentily sady voninahitr’i Israely olonao." Dia gaga ny ray aman-drenin’ny zaza noho ny zavatra nolazaina ny aminy. Ary nitso-drano azy ireo i Simeôna, ka nilaza tamin’i Maria renin’ny Zaza hoe: "Indro, itý Zaza itý no voatendry ho fandavoana sy ho fananganana ny maro amin’i Israely ary ho famantarana hotoherina, — ary ny fanahinao aza hotanterahin-tsabatra, — mba hiseho ny hevitry ny fo maro."
Tamin'izany andro izany, nony lasa izy ireo Majy, indro nisy anjelin'ny Tompo niseho tamin'i Josefa tamin'ny nofy ka nanao hoe: Mifohaza hianao, ka ento ny Zazakely sy ny reniny, ary mandosira any Ejipta, dia mitoera any ambara-pilazako aminao indray, fa Heroda efa hitady ny Zazakely hovonoiny. Mbola alina dia nifoha izy, nitondra ny Zazakely sy ny reniny, ka lasa nankany Ejipta. Ary dia nitoetra tany izy ambara-pahafatin'i Heroda, mba ho tanteraka ny tenin'ny Tompo voalazan'ny mpaminany hoe: Nantsoiko hiala tany Ejipta ny Zanako. Ary nony efa hitan'i Heroda fa voafitaky ny Majy izy, dia tezitra indrindra izy ka naniraka namono ny zazakely rehetra tao Betlehema sy tamin'ny tany manodidina, hatramin'ny roa taona no ho midina, araka ny andro nofotopotorany tamin'ny Majy. Dia tanteraka tamin'izay ny tenin'i Jeremia mpaminany manao hoe: Nisy feo re tao Rama, dia fitomaniana sy fidradradradrana mafy: Rasely nitomany ny zanany, ka tsy azo nampiononina, fa tsy eo intsony ireny.
Tamin'ny andro voalohan'ny herinandro, i Maria Magdalena lasa nihazakazaka nankany amin'i Simona Piera sy ilay mpianatra malalan'i Jesoa, ka nanao tamin'ireo hoe: Nalain'olona tao am-pasana ny Tompo, ka tsy fantatray izay nametrahany azy. Dia mba lasa koa i Piera sy ilay mpianatra anankiray nankany amin'ny fasana, ka niara-nihazakazaka izy roa lahy, saingy nandeha faingampaingana kokoa ilay mpianatra anankiray, ka tonga talohan'i Piera tao amin'ny fasana. Dia niondrika izy, ka nahita ny lamba nipetraka teo, nefa tsy niditra. Nony tonga kosa Piera nanarakaraka azy, dia niditra teo am-pasana ka nahita ny lamba nipetraka teo, sy ny lamba nasarona ny lohany, tsy niara-nipetraka tamin'ny lamba fa nivalona nitokana terý. Dia niditra koa ilay mpianatra izay tonga taloha teo amin'ny fasana, ary nahita ka nino.
Isan-taona ny ray aman-drenin’i Jesoa dia nankany Jerosalema amin’ny andro fetin’ny Paka; ka nony efa roa ambin’ny folo taona Izy-, dia niakatra araka ny fanao amin’izany fety izany izy ireo. Ary nony tapitra ny andro fety ka nody izy, dia nijanona tany Jerosalema i Jesoa Zazakely, nefa tsy fantatry ny ray aman-dreniny izany. Nataon’izy ireo hoe niaraka tamin’ny niray dia taminy Izy, ka nandeha lalana indray andro vao nitady Azy tamin’ny havany sy ny olom-pantany; ary nony tsy nahita Azy, dia niverina tany Jerosalema indray nitady Azy.
Ary nony afaka hateloana, dia hitany tao anatin’ny Tompoly Izy nipetraka teo afovoan’ny mpampianatra, ka nihaino sady nanontany azy, ary talanjona izy rehetra nandre Azy noho ny fahendreny sy ny famaliny. Ary nony nahita Azy izy ireo dia gaga, ary hoy ireniny taminy: "Anaka, nahoana Ianao no nanao toy izany taminay? Inty irainao sy izaho malahelo mitady Anao". Fa hoy Izy taminy:
"Nahoana no nitady Ahy ianareo? Tsy fantatrareo va fa tsy maintsy ho ao amin’ny Raiko Aho?" Faingy tsy azon’izy ireo ny teny nolazainy taminy. Dia niara-nidina taminy nankany Nazareta Izy, ary dia nanaiky azy; fa ireniny kosa nandinika tsara izany zavatra rehetra izany tao am-pony. Ary i Jesoa nitombo fahendrena sy tena, ary nandroso nahatehotia tamin’Andriamanitra sy ny olona.
Filazana ny razan'i Jesoa Kristy, Zanak'i Davida zanak'i Abrahama. I Abrahama niteraka an'i Isaaka; i Isaaka niteraka an'i Jakôba; i Jakôba niteraka an'i Jodà mirahalahy avy; i Jodà niteraka an'i Faresa sy i Zarà tamin'i Tamara; i Faresa niteraka an'i Esrôna; i Esrôna niteraka an'i Arama; i Arama niteraka an'i Aminabada; i Aminabada niteraka an'i Naasôna; i Naasôna niteraka an'i Salmôna; i Salmôna niteraka an'i Bôôza tamin'i Rahaba; i Bôôza niteraka an'i Obeda tamin'i Rota; i Obeda niteraka an'i Jese; i Jese niteraka an'i Davida mpanjaka. I Davida mpanjaka niteraka an'i Salômôna tamin'ilay vadin'i Oria; i Salômôna niteraka an'i Rôbôama; i Rôbôama niteraka an'i Abiasa; i Abiasa niteraka an'i Asà; i Asà niteraka an'i Jôsafata; i Jôsafata niteraka an'i Jôrama; i Jôrama niteraka an'i Oziasa; i Oziasa niteraka an'i Jôatama; i Jôatama niteraka an'i Akaza; i Akaza niteraka an'i Ezekiasa; i Ezekiasa niteraka an'i Manase; i Manase niteraka an'i Amôna; i Amôna niteraka an'i Jôsiasa; i Jôsiasa niteraka an'i Jekôniasa mirahalahy avy, tamin'ny andro nifindrana tany Babilôna.
Ary rehefa nifindra tany Babilôna i Jekôniasa niteraka an'i Salatiela; i Salatiela niteraka an'i Zôrôbabela; i Zôrôbabela niteraka an'i Abioda; i Abioda niteraka an'i Eliakima; i Eliakima niteraka an'i Azôra, i Azôra niteraka an'i Sadôka; i Sadôka niteraka an'i Akima; i Akima niteraka an'i Elioda; i Elioda niteraka an'i Eleazara; i Eleazara niteraka an'i Matàna; i Matàna niteraka an'i Jakôba; i Jakôba niteraka an'i Jôsefa vadin'i Maria izay niteraka an'i Jesoa, ilay atao hoe Kristy.
Koa ny taranaka rehetra hatramin'i Abrahama ka hatramin'i Davida dia taranaka efatra ambin'ny folo; ary hatramin'i Davida ka hatramin'ny nifindrana tany Babilôna dia taranaka efatra ambin'ny folo; hatramin'ny nifindrana tany Babilôna ka hatramin'i Kristy dia taranaka efatra ambin'ny folo.
Ary toy izao no nahaterahan'i Kristy: i Maria Reniny dia efa fofombadin'i Jôsefa; fa raha mbola tsy niray trano izy ireo dia hita fa nanana anaka avy tamin'ny Fanahy Masina izy. Ary i Jôsefa vadiny, noho izy lehilahy marina, sady tsy ta hanala baràka azy, dia nikasa hametraka azy mangingina. Nefa raha mbola nieritreritra izany izy, indro nisy Anjelin'ny Tompo niseho taminy, tamin'ny nofy, ka nanao hoe: "Ry Jôsefa zanak'i Davida, aza matahotra ny hampakatra an'i Maria vadinao, fa ny Zaza ao an-kibony dia avy amin'ny Fanahy Masina, ary hiteraka Zazalahy izy, ka ny Anarany hataonao hoe Jesoa, fa Izy no hamonjy ny olony ho afaka amin'ny fahotany". Ary izany rehetra izany no tonga, dia mba hahatanteraka izay nampilazain'ny Tompo ny mpaminany hoe : Indro ny Virjiny hitoe-Jaza ka hiteraka Zazalahy, ary ny Anarany hatao hoe Emanoela, izany hoe amintsika Andriamanitra". Ary rehefa nahatsiaro tamin'ny torimaso i Jôsefa, dia nanao araka izay nandidian'ny Anjely azy, ka nampakatra ny vadiny; ary tsy nahalala azy izy ambara-piterany ny Zanany Lahimatoa, ary nataony hoe Jesoa no Anarany.
Tamin’ny voalohany ny Teny, ary ny Teny dia tao amin’Andriamanitra, ary Andriamanitra ny Teny. Tao amin’Andriamanitra tamin’ny voalohany Izy, Izy no nahariana ny zavatra rehetra, ary raha tsy Izy, tsy nisy ary ny zavatra àry rehetra. Tao aminy ny fiainana, ary ny fiainana no fahazavan’ny olona. Ary mamirapiratra amin’ny maizina ny fahazavana, fa tsy nandray Azy ny maizina.
Nisy lehilahy anankiray nirahin’Andriamanitra, Joany no anarany; tonga ho vavolombelona hanambara ny Fahazavana izy, mba hinoan’ny olon-drehetra noho ny teniny. Tsy izy anefa no Fahazavana, fa tonga ho vavolombelona manambara ny Fahazavana fotsiny izy.
Fa ny Teny ihany no tena Fahazavana, izay manazava ny olona rehetra tonga amin’izao tontolo izao, nefa tsy nahalala Azy izao tontolo izao. Tonga teo amin’ny olony Izy, fa ny olony tsy nandray Azy. Fa izay rehetra nandray Azy dia nomeny fahazoana ho tonga zanak’Andriamanitra, dia izay mino ny Anarany, ka tsy mba nateraky ny ra na ny sitra-pon’ny nofo, na ny sitra-pon’ny olona ireo, fa nateraka avy amin'Andriamanitra. Ary ny Teny dia tonga nofo, ka nonina taty amintsika; ary nibanjina ny voninahiny izahay, dia voninahitra tahaka izay zakain-janaka Lahy tokana avy amin’ny Rainy, sady feno fahasoavana sy fahamarinana Izy.
Nanambara Azy i Joany ka niantso nanao hoe: "Izy ilay nolazaiko hoe: Izay avy, ao aoriako dia efa tonga eo alohako, satria talohako Izy". Ary avy amin’ny hafenoany no nandraisantsika rehetra fahasoavana miampy fahasoavana, satria ny Lalàna moa nomena tamin’ny alalan’i Môizy, fa ny fahasoavana sy ny fahamarinana kosa dia avy amin’ny alalan’i Jesoa Kristy. Tsy dia nisy nahita an’Andriamanitra na oviana na oviana, fa ny Zanaka tokana izay ao anatin’ny Ray ihany no hany nanambara Azy.
Rehefa nandao ny mpiandry ondry ny Anjely ka nankany an-danitra, dia niresaka ireo mpiandry ondry nanao hoe : "Andeha isika ho any Betilehema hizaha izany zavatra vao tonga nampahafantarin'ny Tompo antsika izany". Dia nankany haingana izy, ka nahita an'i Maria sy i Josefa ary ny Zazakely mandry amin'ny fihinanam-bilona; ary rehefa nahita izy ireo, dia nampiely ny teny nolazaina taminy ny amin'izany Zaza izany. Ary izay rehetra nandre dia gaga avokoa tamin'izay nolazain'ny mpiandry ondry taminy; fa i Maria kosa nitadidy izany zavatra rehetra izany ka nieritreritra azy tao am-pony. Ary nody ny mpiandry ondry nidera sy nankalaza an'Andriamanitra noho ny zavatra rehetra reny sy hitany, araka izay nolazaina taminy.
Tamin’izany andro izany, dia namoaka didy i Sezara Aogosta hampanoratra ny anaran’ny vahoakany amin’ny tany rehetra: dia fony i Sirinosy no govemoran’i Siria no natao izany fanoratana voalohany izany. Dia samy nankany amin’ny tanàna niaviany avy izy rehetra, mba hosoratana.
Ary i Jôsefa koa niakatra avy tany Galilea avy tao an-tanàna Nazareta hankany Jodea ho ao an-tanànan’i Davida atao hoe Betilehema, fa taranaka sy fianakavian’i Davida izy, mba hosoratana izy sy i Maria vadiny izay bevohoka. Fa raha tao izy, dia tonga ny fotoana hiterahan’i Maria, ary niteraka ny Zanany lahy matoa izy, dia nohodidininy lamban-jaza ka nampandriany teo amin’ny fihinanam-bilona, fa tsy nisy hitoerany tao an-tranombahiny.
Ary tamin’izany tany izany nisy mpiandry ondry nitoetra tany an-tsaha niambina ny ondriny nandritra ny alina. Ary nisy Anjelin’ny Tompo nitsangana teo anilany, ary ny voninahitr’Andriamanitra nanelatrelatra manodidina azy ireo ka natahotra dia natahotra izy. Fa hoy ny Anjely taminy: "Aza matahotra ianareo, fa indro fifaliana lehibe ho an’ny vahoaka rehetra no lazaiko aminareo: fa Mpamonjy no teraka ho anareo anio ao an-tanànan’i Davida, dia i Kristy Tompo. Ary izao no ho famantarana ho anareo: dia hahita Zazakely voahodidina lamban-jaza sady mandry ao amin’ny fihinanam-bilona, ianareo". Ary niaraka tamin’izay, nisy antokon’ny tafika any an-danitra tonga teo amin’ilay Anjely, ka nidera an’Andriamanitra, nanao hoe: "Voninahitra anie ho an’Andriamanitra any amin’ny avo indrindra, ary fiadanana anie ho an’ny olona ety ambonin’ny tany, fa nanehoany ny hatsaram-pony".
Tamin'izany nadro izany, feno ny Fanahy Masina i Zakaria rain'i Joany, ka naminany hoe : "Hisaorana anie ny Tompo Andriamanitr'i Israely, noho Izy namangy sy nanavotra ny olony, ary nanangana tandro-pamonjena ho antsika tao amin'ny fokon'i Davida mpanompony, araka ny nolazainy tamin'ny vavan'ny mpaminany masina hatramin'ny andro tany aloha, mba hamonjy antsika amin'ny fahavalontsika sy amin'ny tanan'izay rehetra mankahala antsika. He izany nanaovany famindram-po tamin'ny razantsika sy nahatsiarovany ny fanekeny masina, dia ilay fianianana nataony tamin'i Abrahama razantsika hanome antsika fahafahana amin'ny tanan'ny fahavalontsika, mba hanompoantsika Azy tsy aman-tahotra, amim-pahamasinana sy fahamarinana eo anatrehany amin'ny andro rehetra hiainantsika. Ary ianao kosa, ry zaza, dia hatao hoe : mpaminanin'ny Avo indrindra, fa hialoha ny Tompo ianao hanamboatra ny halehany, mba hanome ny olony ny fahalalam-pamonjena amin'ny famelana ny helony. Noho ny halehiben'ny famindram-pon'ny Andriamanitsika nampiposaka ny Masoandro hamangy antsika avy any ambony, mba hanilo izay rehetra mipetraka ao amin'ny maizina sy amin'ny aloky ny fahafatesana, ka hitarika ny diantsika ho amin'ny lalam-piadanana."
Nony tonga ny andro hiterahan’i Elizabeta dia tera-dahy izy. Ary nahare ny miara-monina aminy sy ny havany fa efa nankalazain’ny Tompo ny famindram-pony taminy, ka dia niara-nifaly taminy. Nony afaka havaloana, dia tonga izy hamora ny zaza, ary Zakaria, araka ny anaran-drainy no ndeha hataony anarany. Fa niteny reniny nanao hoe: "Tsia, tsy izany, fa hatao hoe: Joany izy." Fa hoy izy ireo taminy: "Tsy misy na dia iray aza amin’ny havanao manana izany anarana izany." Ary nanao baikon’ny moana tamin’ny rainy izy ireo nanontany izay tiany hatao anarany. Dia nangataka fàfana izy, ary nanoratra hoe: "Joany no anarany"; ka gaga daholo ny rehetra. Niaraka tamin’izay dia nisokatra ny vavany, ary nivaha ny lelany, dia niteny izy ka nisaotra an’Andriamanitra. Azon’ny tahotra avokoa ny mponina rehetra teny manodidina, ary niely hatraiza hatraiza tany amin’ny tendrombohitr’i Jodea izany zava-mahatalanjona izany. Ary izay rehetra nahare dia nandatsaka izany tao am-pony ka nanao hoe: "Ho inona re itý zaza itý?" Fa nomba azy ny tanan’ny Tompo.
Tamin’izany andro izany, i Maria nisaotra ny Tompo nanao hoe: "Mankalaza ny Tompo ny fanahiko; ary faly sy ravo amin’Andriamanitra Mpamonjy ahy ny foko, fa notsinjoviny ny fiambanian’ny ankizivaviny. Fa indro, hatramin’izao, dia hataon’ny taranaka rehetra hoe: sambatra aho, satria efa nanao zavatra lehibe tamiko ilay Mahefa. Ary masina ny Anarany, sady amin’izay matahotra Azy hatramin’ny taranaka fara mandimby ny famindram-pony. Nahefa asa mahery tamin’ny sandriny Izy; dia nampihahafiny izay niavonavona tamin’ny fisainan’ny fony; naongany hiala tamin’ny fiketrahany ny mpifehy, fa ny ambany kosa nasandrany; ary ny noana novokisany soa, fa ny mpanankarena kosa, dia nampodîny nitondra tanam-polo. Niahy an’i Israely mpanompony Izy, fa tsy hadinony ny famindram-pony tamin’i Abrahama sy ny taranany mandrakizay, araka ny efa voalazany tamin’ny razantsika.”
Nitoetra tokony ho telo volana tao amin’i Elizabeta i Maria vao nody tany an-tranony.
Noho ny fetin'ny Noely, Fankalazana manetriketrika ny nahaterahan'i Kristy Mpamonjy an'izao tontolo izao, dia manafatra ary miray soa ho antsika i Mompera Bizimana Innocent, Lehiben'ny Salezianin'i Don Bosco eto Madagasikara sy ny Nosy Maorisy.
Tohiny...Ny horonan-tsary "Zatti, notre frère" (Argentina, 2020) dia manoritsoritra ireo vanim-potoana tena sarotra teo amin'ny fiainany. Tao Viedma no nitranga ny tantara tamin'ny taona 1941 : 60 taona i Zatti ary noterena handao ilay toeram-pitsaboana izay nikatrohany amam-polo taonany maro. Fitsapana mivaivay ho an'ny finoany sy ny herim-pony izany.
Tohiny...© 2024 Radio Don Bosco