Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 4, 1-8)

Nino an’Andriamanitra i Abrahama ka izany no notanana ho fahamarinany.

Ry kristianina havana,
inona àry no holazaintsika ny amin’i Abrahama razantsika,
fa azony araka ny nofo?
Raha noho ny asa no nanamarinana an’i Abrahama,
dia manana hireharehana ihany izy;
nefa tsy manana izany akory izy, eo anatrehan’Andriamanitra.
Fa ahoana hoy ny Soratra Masina?
Izao: nino an’Andriamanitra i Abrahama,
ka izany no notanana ho fahamarinany.
Satria amin’izay miasa,
dia tsy heverina ho fahasoavana ho azy ny karama,
fa hoe trosa;
ary amin’izay tsy miasa,
fa mino an’Ilay manamarina ny ratsy fanahy,
no tanana ho fahamarinana ho azy ny finoany,
araka ny lahatry ny fahasoavan’Andriamanitra.
Izany no ilazan’i Davida ny hasambaran’ny olona
itanan’Andriamanitra fahamarinana tsy aman’asa hoe:
Sambatra ny olona izay voavela ny helony sy voasarona ny fahotany;
sambatra ny olona tsy hitanan’Andriamanitra heloka.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 31, 1-2. 5. 11

Ianao no fiereko miaro amin’ny loza.

Sambatra izay afa-keloka sy voavela ota!
Eny, sambatra ny olona
tsy itanan’ny Tompo hadisoana
sy tsy misy fitaka eo am-bava!

Koa nitsorako taminao ny otako;
tsy nafeniko Anao ny hadisoako.
Miaiky heloka aho, Tompo! hoy aho:
dia nesorinao ny hadisoana sy ny ota!

Mifalia ao amin’ny Tompo!
miravoa, ry olo-marina!
Mihobia avokoa,
ry mahitsy fo!

Evanjely

Aleloia. Aleioia.

Mamirapiratra tahaka ny fahazavana amin’izao tontolo izao ianao, satria mitana ny tenin’ny fiainana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 12, 1-7)

Na dia ny volon-dohanareo aza dia voaisa avokoa.

Tamin’izany andro izany,
tafangona an’arivony maro ny olona
ka efa nila hifanosy mihitsy,
dia niteny tamin’ny mpianany i Jesoa nanao hoe:

“Tandremo aloha indrindra
sao voan’ny lalivain’ny Farisianina ianareo,
izany hoe: ny fihatsarambelatsihy.
Fa tsy misy takona izay tsy haseho,
na miafina izay tsy ho fantatra.
Koa izay rehetra nolazainareo tao amin’ny maizina
dia ho re ao amin’ny mazava,
ary izay nobitsihinareo tamin’ny sofina tao an-trano,
dia hotorìna eny an-tafon-trano.
Ka izao no lazaiko aminareo sakaizako:
Aza matahotra izay mahafaty ny nofo,
nefa rahefa izany tsy afa-manoatra intsony;
fa hany tokony hatahoranareo dia izao:
matahora izay manam-pahefana hamarina any amin’ny afobe
rahefa novonoiny ianareo;
eny, hoy Aho aminareo, matahora azy.
Moa tsy ilavoamena va no vidin’ny fody dimy?
Kanefa tsy misy hadinoina eo anatrehan’Andriamanitra amin’ireny
na dia iray aza.
Fa na dia ny volon-dohanareo aza dia voaisa avokoa.
Koa aza matahotra àry,
fa mihoatra lavitra noho ny fody maro ianareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 3, 21-30)

Ny finoana no anamarinana ny olona fa tsy ny asan’ny Lalàna.

Ry kristianina havana,
ankehitriny, tsy amin’ny lalàna,
dia naseho ny fahamarinana avy amin’Andriamanitra,
izay nambaran’ny Lalàna sy ny Mpaminany,
dia fahamarinana avy amin’Andriamanitra,
noho ny finoana an’i Jesoa Kristy,
ho an’ny mpino rehetra;
satria tsy misy avaka,
fa samy efa nanota ihany izy rehetra,
ka tsy manana ny voninahitr’Andriamanitra,
fa hamarininy maimaim-poana amin’ny fahasoavany
noho ny fanavotana izay ao amin’i Kristy Jesoa.
Fa Izy no natsangan’Andriamanitra am-pahibemaso
ho sorom-pifonana amin’ny rany noho ny finoana,
mba hampiharihary ny fahamarinany
noho izy tsy dia namaly loatra ny fahotana fahiny
tamin’ny andron’ny fandeferany,
dia hampiharihary ny fahamarinany Izy
amin’ny andro ankehitriny,
mba ho hita ho marina sady manamarina izay manam-pinoana an’i Jesoa.
Koa aiza ary no hireharehana?
Efa nofoanana izany;
fa tamin’ny lalàna inona?
Tamin’ny lalàn’ny asa va?
Tsia, fa tamin’ny lalàn’ny finoana;
satria miaiky marina isika
fa ny finoana no anamarinana ny olona,
fa tsy ny asan’ny Lalàna.
Sa Andriamanitry ny Jody ihany Andriamanitra,
fa tsy mba Andriamanitry ny Jentily koa?
Eny, Andriamanitry ny Jentily koa Izy,
satria Andriamanitra iray ihany
no hanamarina ny voafora amin’ny finoana,
sy ny tsy voafora amin’ny finoana koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 129, 1-2. 3-4b. 4d-6

Fa hatsaram-po no ao amin’ny Tompo ary fanavotana lehibe.

Avy ato anaty hantsana aho, ry Tompo, no miantso.
Tompo ô, henoy izany feoko.
Ho tandrin-tsofinao anie ny antsoko miangavy.
He! fa mitoreo izato feoko.

Raha tsikilovinao irony heloka natao,
zovy re, ry Tompo, no haharitra?
Saingy eo anilanao no hahitako famelana.
Toky ho ahy Ianao, ka dia toaviko.

Ny Tompo no antenain’ny fanahiko hatrany,
vonona aho miandry izany teniny.
Manoatra ny mpiambina miandry ny maraina,
no aoka hiandrasantsika an’Andriamanitra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo ny lalanao, ary tariho ho amin’ny lala-mahitsy aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 47-54)

Hampamoahina azy ny ran’ny mpaminany, hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny Farisianina sy ny nipanora-dalàna nanao hoe:

“Loza ho anareo,
fa manao fasana ho an’ny mpaminany ianareo,
kanefa ny razanareo ihany no namono azy!
Koa mitsangan-ko vavolombelona sy mpankasitraka ny nataon’ny razanareo ianareo,
fa izy moa namono ny mpaminany,
ianareo kosa manao fasana ho azy.
Izany no nanaovan’ny fahendren’Andriamanitra hoe:

‘Haniraka mpaminany sy Apôstôly ho any aminy Aho,
ka ny sasany hovonoiny ary ny sasany hoenjehiny,
mba hampamoahina an’itý taranaka itý avokoa
ny ran’ny mpaminany rehetra
izay nalatsaka hatramin’ny nahariana an’izao tontolo izao.
Dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria
izay novonoina tanelanelan’ny ôtely sy ny tempoly.’

Eny, lazaiko aminareo
fa hampamoahina an’izany tokoa itý taranaka itý.
Loza ho anareo, ry mpampianatra ny Lalàna,
fa nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana,
ka ianareo tsy niditra,
ny te-hiditra nosakananareo.”

Raha mbola niteny izany Izy,
dia nododonan’ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna,
ary nozezehany fanontaniana maro,
mba hamandrihany Azy
sy hahazoany vava latsaka hiampangana Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 2, 2-11)

Haja amam-boninahitra ho an’izay manao ny tsara: ho an’ny Jody aloha, vao ho an’ny Jentily koa.

Tsy azo alàn-tsiny ianao, ry olona,
na zovy na zovy ianao no mitsara,
dia tsy manan-kalahatra ianao,
fa amin’ny fitsaranao ny hafa,
dia manameloka ny tenanao koa ianao,
satria toy ny ataon’ny hafa ihany koa no ataonao mitsara.
Fantatsika anefa fa marina ny fitsaran’Andriamanitra an’izay manao toy izany;
ka moa ataonao va, ry olona,
fa ianao mitsara ny manao izany, nefa manao koa,
dia ho afa-mandositra ny fitsaran’Andriamanitra?
Sa, saingy be famindram-po sy fandeferana amam-piaretana Izy
ka dia tsy ahoanao?
Tsy fantatrao va fa ny hatsaram-pon’Andriamanitra
dia mitaona anao hibebaka?
Fahatezeran’Andriamanitra anie no angonin’ny ditranao
sy ny fonao tsy mibebaka ho anao,
amin’ny andron’ny fahatezerana sy fampisehoana ny fitsarana marin’Andriamanitra e!
dia Ilay hamaly ny olona rehetra araka ny asany avy:
fiainana mandrakizay moa ho an’izay maharitra manao ny tsara
ka mitady ny haja amam-boninahitra sy ny tsy fahafatesana;
fa fahatezerana amam-pahavinirana kosa
ho an’izay fatra-pikiry sy tsy manaiky ny marina,
fa mpanaraka ny ratsy.

Eny, fahoriana aman-tebiteby no ho an’izay manao ny ratsy,
dia ho an’ny Jody aloha vao ho an’ny Jentily koa;
fa haja amam-boninahitra sy fiadanana kosa
ho an’izay manao ny tsara,
dia ho an’ny Jody aloha vao ho an’ny Jentily koa,
satria Andriamanitra tsy mizaha tavan’olona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 61, 2-3. 6-7. 9

Ianao mamaly ny olona araka ny asany.

Ao amin’Andriamanitra no iadanan’ny fanahiko.
Avy aminy tokoa no nahazoako fanavotana,
ary Izy irery ihany moa no tena vatolampiko,
sady Izy irery ihany koa no tena fanavotana.
Mijoro tsy hihontsona aho fa Izy re no rovako.

Ianao, ry fanahiko, katsaho ny fiadanana,
ao amin’Andriamanitra izay antenaiko fatratra,
ary Izy irery ihany moa no tena vatolampiko.
Sady Izy irery ihany koa no tena fanavotana,
mijoro tsy hihontsona aho;
fa Izy re no rovako.

Aminy ametrahana ny toky, ry vahoakany,
dia Izy no ilazao ny ahiahy fa itokisana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo, no fahamarinana. Ankamasino amin’ny fahamarinana izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 11, 42-46)

Loza ho anareo, Farisianina, fa mampitondra entan-tsy zaka ianareo.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa nilaza hoe:

“Loza ho anareo, ry Farisianina,
satria ny fahafolon’ny solila sy ny rota ary ny anana rehetra aloanareo,
ary ny rariny sy ny fitiavana an’Andriamanitra tsy asianareo raharaha akory;
nefa tsy maintsy atao izany,
ary tsy azo ajanona koa ny sisa.
Loza ho anareo, ry Farisianina,
fa tia ny toerana voalohany ao amin’ny sinagôga
sy ny arahaba eny an-kianja ianareo.
Loza ho anareo,
fa toy ny fasana tsy hita ianareo,
ka hitsahin’ny olona fa tsy fantany.”

Dia niteny ny mpampiana-dalàna anankiray
ka nanao taminy hoe:

“Ry Mpampianatra ô, raha izany no ataonao,
dia manala baraka anay koa Ianao.”

Fa hoy i Jesoa:

“Loza ho anareo koa,
ry mpampianatra ny Lalàna,
fa mampitondra entan-tsy zaka ny olona ianareo,
nefa na dia ny rantsan-tananareo iray aza
tsy akasikareo an’izany akory.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.