Tamin’ny alin’ny sabata, raha vao nazava ratsy ny andro voalohany amin’ny herinandro, dia lasa nitsirika ny fasana, i Maria Madelenina sy ilay Maria anankiray. Ary indro nisy horohoron-tany mafy. Fa nisy Anjelin’ny Tompo anankiray nidina avy tany an-danitra tonga teo, nanakodia ny vato dia nipetraka teo amboniny. Namirapiratra tahaka ny helatra ny tarehiny, ary fotsy tahaka ny oram-panala ny fitafiany. Ankona ny mpiambina nony nahita izany, ka nanjary tahaka ny maty. Dia niteny tamin’ireo vehivavy ny Anjely nanao hoe: "Aza matahotra ianareo; fantatro fa mitady an’i Jesoa Izay nofantsihana tamin’ny Hazofijaliana ianareo. Tsy ato Izy, fa efa nitsangana araka izay nolazainy. Avia ka jereo, fa teo no toerana nametrahana ny Tompo. Mandehana haingana milaza amin’ny mpianany fa efa nitsangana avy any amin’ny maty Izy; ary indro hialoha anareo any Galilea izy, any no hahitanareo Azy; izany àry, fa efa nilazako ianareo izay".
Dia niala faingana tamin’ny fasana izy ireo, sady natahotra no faly indrindra, lasa nihazakazaka hilaza amin’ny mpianatra. Ary indro i Jesoa niseho taminy nanao hoe: "Arahaba". Dia nanatona Azy izy, ka namihina ny tongony sy niankohoka teo anatrehany. Dia hoy i Jesoa taminy: "Aza matahotra, fa mandehana asaovy mankany Galilea ny rahalahiko, fa any no hahitany Ahy".
Tamin’ny andro voalohan’ny herinandro, dia lasa maraina koa mbola maizina nankany amin’ny fasana i Madelenina, ka nahita fa voaesotra tamin’ny fasana ny vato.
Dia lasa izy nihazakazaka nankany amin’i Simôna Piera sy ilay mpianatra malalan’i Jesoa, ka nanao tamin’ireo hoe: "Nalain’olona tao am-pasana ny Tompo, ka tsy fantatray izay nametrahany Azy". Dia mba lasa koa i Piera sy ilay mpianatra anankiray nankany amin’ny fasana, ka niara-nihazakazaka izy roa lahy, saingy nandeha faingampaingana kokoa ilay mpianatra anankiray, ka tonga talohan’i Piera tao amin’ny fasana. Dia niondrika izy ka nahita ny lamba nipetraka teo, nefa tsy niditra. Nony tonga kosa i Piera nanarakaraka azy, dia niditra tao am-pasana ka nahita ny lamba nipetraka teo, sy ny lamba nasarona ny lohany, tsy niara-nipetraka tamin’ny lamba fa nivalona nitokana tery. Dia niditra koa ilay mpianatra izay tonga taloha teo amin’ny fasana, ary nahita ka nino. Fa tsy mbola fantatr’izy ireo ny Soratra Masina milaza fa tsy maintsy hitsangan-ko velona i Jesoa.
Rehefa afaka ny Sabata, dia nividy zava-manitra i Maria Madelenina sy i Maria renin’i Jakôba, ary Salôme, mba handeha hanosotra ny Vatan’i Jesoa. Nony marainakoan’ny andro voalohany amin’ny herinandro, dia nandeha izy, ka tonga teo amin’ny fasana, ilay vao miposaka iny ny masoandro. Ary izy nifampilaza hoe: "Iza re no hasaintsika manakodia ny vato amin’ny varavaram-pasana e?" Kanjo nony nitraka izy, dia tazany ny vato, fa lehibe dia lehibe, ka indro efa voakodia izy. Nony niditra tao am-pasana izy, dia nahita tovolahy iray niakanjo fotsy nipetraka teo ankavanam-pasana, ka taitra. Fa hoy ilay zatovo taminy: "Aza matahotra ianareo; mitady an’i Jesoa Nazareanina ilay nofantsihana tamin’ny Hazofijaliana ianareo; efa nitsangan-ko velona Izy, ka tsy eto; teo no nametrahany Azy. Fa mandehana lazao amin’ny mpianany sy amin’i Piera fa hialoha anareo any Galilea Izy, ka any no hahitanareo Azy, araka ny efa voalazany taminareo".
Dia nivoaka ny fasana izy ireo, ka nandositra, fa sady toran-kovitra no raiki-tahotra, ary tsy nilaza na inona na inona tamin’ny olona izy noho ny tahony.
Tamin’izany andro izany, dia lasa i Jesoa sy ny mpianany nankany andafin’ny riakan’i Sedrôna, izay nisy saha anankiray nidiran’Izy sy ny mpianany. Fantatr’i Jodasy ilay namadika Azy koa io toerana io, satria falehan’i Jesoa sy ny mpianany matetika. Ka nony voarainy ny antoko-miaramila iray sy ny mpiandry raharaha avy amin’ny lohandohan’ny mpisorona sy ny Farisianina, dia nankao izy nitondra fanala sy fanilo ary fiadiana. I Jesoa tamin’izany, dia efa nahalala rahateo izay rehetra hanjo Azy, ka nitsena azy ireo sy nanao taminy hoe:
Dia hoy ny navalin’izy ireo Azy:
Ka hoy i Jesoa taminy:
Eo koa izany i Jodasy ilay namadika Azy. Vao nilazan’i Jesoa hoe: Izaho no Izy, dia nianòtra izy ireo ka niankarapoka tamin’ny tany. Fa nanontany azy indray i Jesoa nanao hoe:
Dia hoy izy ireo:
Izy no nilaza izany dia ny mba hahatanteraka ny teny voalazany hoe: "Tsy nisy very izay nomenao Ahy na dia iray aza". Ary nanan-tsabatra i Simôna Piera ka notsoahiny, dia nasiany ny mpanompon’ny lehiben’ny mpisorona, ka afaka tery ny sofiny an-kavanana. Malkosy no anaran’ilay mpanompo. Fa hoy i Jesoa tamin’i Piera:
Tamin’izay ny antoko-miaramila sy ny tompon’arivo ary ny mpiandry raharaha nirahin’ny Jody, dia nisambotra an’i Jesoa ka namatotra Azy. Tany amin’i Ana aloha no nitondrany Azy fa io no rafozan’i Kaifa izay lehiben’ny mpisorona tamin’izany taona izany. Ary i Kaifa kosa no nanome saina ny Jody hoe: "Mahasoa raha maty ho an’ny vahoaka ny lehilahy anankiray". Nanaraka an’i Jesoa tamin’izany i Piera sy ny mpianatra anankiray hafa, ary fantatry ny lehiben’ny mpisorona ilay mpianatra anankiray, ka niara-niditra tamin’i Jesoa tao antokotanin’ny lehiben’ny mpisorona. Fa i Piera kosa nijanona tany ivelany tao akaikin’ny vavahady. Dia nivoaka ilay mpianatra izay fantatry ny lehiben’ny mpisorona, ka niteny tamin’ny vehivavy mpiandry vavahady, ary nampiditra an’i Piera. Fa hoy ity ankizy vavy mpiandry vavahady tamin’i Piera:
Ary hoy izy:
Nangatsiaka ny andro tamin’izay, ka nipetraka namindro teo amin’ny afo ny mpanompo sy ny mpiandry raharaha, ary dia mba niara-namindro taminy teo koa i Piera. Ary ny lehiben’ny Mpisorona nanadina an’i Jesoa ny amin’ny mpianany sy ny fampianarany, ka hoy i Jesoa namaly azy:
Nony nilaza izany i Jesoa dia nasian’ny mpiandry raharaha anankiray tehamaina, sy nataony hoe:
I Jesoa namaly azy hoe:
Dia nasain’i Ana nentina am-patorana ho any amin’i Kaifa lehiben’ny mpisorona Izy. Ary i Simôna Piera nijanona namindro teo koa, ka nisy nanao taminy hoe:
Fa nandà izy nanao hoe:
Dia hoy koa ny anankiray tamin’ny mpanompon’ny lehiben’ny mpisorona izay havan’ilay notapahin’i Piera sofina:
Fa nandà indray i Piera, ary niaraka tamin’izay dia nisy akoholahy naneno. Dia nentiny niala tao amin’i Kaifa i Jesoa ho any amin’ny tranon’ny Governora. Efa maraina ny andro tamin’izay. Tsy niditra tao an-trano anefa izy ireo, fandrao voaloto ka tsy afaka mihinana ny Paka. Koa i Pilaty no nivoaka nanatona azy ireo teo alatrano, nanao hoe:
Dia hoy ny navalin’izy ireo azy:
Ka hoy i Pilaty taminy:
Fa hoy ny Jody namaly azy:
Izany no tonga dia mba hahatanteraka ny tenin’i Jesoa momba ny fahafatesana hanjo Azy. Dia niditra tao an-trano i Pilaty, ka niantso an’i Jesoa sy nanao taminy hoe:
I Jesoa namaly hoe:
Dia namaly i Pilaty nanao hoe:
I Jesoa namaly hoe:
Dia hoy i Pilaty taminy:
Ary novalian’i Jesoa hoe:
Dia hoy i Pilaty taminy:
Fa nony voalazany izany, dia nivoaka nankeo amin’ny Jody indray izy ka nanao tamin’ireo hoe:
Fa nihorakoraka indray izy rehetra ka nanao hoe:
Kanefa jiolahy i Barabasy. Tamin’izay nalain’i Pilaty i Jesoa ka nasainy nokapohina. Dia nandrandrana fehiloha tsilo ny miaramila ka nasatrony ny lohany, ary nampitafiany kapaoty jaky Izy. Raha efa izany, dia nanatona Azy izy ireo, ka sady namely tehamaina Azy no nanao hoe:
Dia nivoaka indray i Pilaty ka nanao tamin’ny Jody hoe:
Tamin’izay nivoaka i Jesoa nisatroka fehiloha tsilo sy nitafy kapaoty jaky, ka hoy i Pilaty tamin’ny Jody:
Nony nahita Azy ny lohan’ny mpisorona sy ny mpiandry raharaha, dia niantso nanao hoe:
Fa hoy i Pilaty tamin’izy ireo:
Dia hoy ny Jody namaly azy:
Nandre izany i Pilaty, vao mainka natahotra. Ary niditra tao an-trano indray izy, ka nanao tamin’i Jesoa hoe:
Fa tsy namaly azy i Jesoa. Ka hoy i Pilaty taminy:
Dia namaly i Jesoa hoe:
Hatramin’izay dia nitady handefa Azy i Pilaty. Fa nantsointsoin’ny Jody hoe:
Nony nandre izany teny izany i Pilaty, dia nitondra an’i Jesoa nivoaka, ka nipetraka teo amin’ny fitsarana, eo amin’ny fitoerana atao hoe: Litôstrôtôs (lalam-bato), na Gabatha amin’ny teny hebrio. Andro fiomanana amin’ny Paka tamin’izay, ary tokony ho tamin’ny ora fahenina dia izao no nolazain’i Pilaty tamin’ny Jody:
Fa niantsoantso izy ireo nanao hoe:
Ka hoy i Pilaty taminy:
Fa hoy ny lohan’ny mpisorona hoe:
Tamin’izay dia natolony azy hofantsihana i Jesoa, ka noraisin’izy ireo Izy dia nentiny. Nentin’i Jesoa ny Hazofijaliana, dia tonga teo amin’ny toerana atao hoe Kalvery Izy (Ankarandoha), na hoe Gôlgôtà amin’ny teny hebrio. Teo no namantsihany Azy tamin’ny Hazofijaliana, niaraka tamin’ny roa lahy hafa koa izay nofantsihana teo an-daniny roa fa i Jesoa teo ampovoany. Ary nanao soratra i Pilaty, napetany teo andohan’ny Hazofijaliana, ka izao no vàkiny: JESOA AVY ANY NAZARETA MPANJAKAN’NY JODY.
Betsaka ny Jody namaky io soratra io, fa akaikin’ny tanàna ny toerana namantsihana an’i Jesoa, sady vita tamin’ny teny hebrio sy grika ary latinina ny soratra. Ka hoy ny mpisoron’ny Jody tamin’i Pilaty:
Fa hoy i Pilaty hoe:
Rehefa voafantsiky ny miaramila tamin’ny Hazofijaliana Izy, nalainy ny fitafiany ka nozarainy efatra, dia samy nanana ny anjarany avy izy; toy izany koa ny akanjony rebareba. Saingy tsy nizaitra kosa ny akanjony, fa tenona iray ihany, hatrany ambony ka hatrany ambany, ka nifampilaza izy ireo hoe:
Koa tanteraka tamin’izany ny Soratra Masina manao hoe: Nozarainy ny fitafiako ary nilokany ny akanjoko. Dia izany no nataon’ny miaramila. Ary nitsangana teo akaikin’ny Hazofijalian’i Jesoa ny Reniny sy ny rahavavin-dreniny, dia i Maria vadin’i Kleofasy ary i Maria Madalenina. Nony hitan’i Jesoa ny Reniny sy ilay mpianany malalany nitsangana teo akaikiny, dia hoy Izy tamin-dreniny;
Ary hoy Izy tamin’ilay mpianany:
Ka hatramin’izay dia noraisin’ilay mpianatra ho any aminy izy. Nony afaka izany, dia fantatr’i Jesoa, fa efa tanteraka ny zavatra rehetra, ka hoy Izy, mba hahatanteraka ny Soratra Masina:
Ary nisy bakoly feno vinaingitra kosa teo, ka nalainy ny spônjy, novontosana vinaingitra, sy notohizana tamin’ny hazo hisôpy, dia natohoka teo am-bavany. Vao nanandrana ny vinaingitra Izy, dia nanao hoe:
Dia nanondrika ny lohany Izy ka niala aina.
M. Ary andro fiomanana tamin’izay, ka nangataka tamin’i Pilaty ny Jody, mba hotapahina ny ranjon’izy ireo, dia hoesorina, mba tsy hisy faty mihantona amin’ny hazofijaliana amin’ny andro sabata (fa andro lehibe izany sabata izany). Dia tonga ny miaramila ka nanapaka ny ranjon’ny voalohany, sy ny an’ilay anankiray niara-nofantsihana taminy koa; fa nony nankeo amin’i Jesoa izy ireo, dia hitany fa efa maty sahady Izy, ka tsy mba notapahiny ny ranjony. Fa nolefonin’ny miaramila anankiray kosa ny Fony, ka nisy ra sy rano nivoaka niaraka tamin’izay. Ary ilay nahita no milaza, ka marina ny filàzany, sady fantany fa milaza ny marina izy, mba hinoanareo koa. Ary izany no tonga dia mba hahatanteraka ny Soratra Masina hoe: "Tsy hisy hotapahina ny taolany, na dia iray aza". Ary hoy indray koa ny Soratra Masina: "Hijery izay nolefonina izy". Rehefa afaka izany, i Jôsefa avy any Arimatia, izay mpianatr’i Jesoa an-tsokosoko, noho ny fahatahorany ny Jody, dia nangataka tamin’i Pilaty, mba haka ny fatin’i Jesoa, ka neken’i Pilaty izany. Dia lasa izy naka ny fatin’i Jesoa. Ary tonga koa i Nikôdema, ilay nanatona an’i Jesoa nony alina, tamin’ny voalohany, nitondra mira sy alôesy nampifangaroina, tokony ho zato livatra. Koa nalainy ny fatin’i Jesoa, dia nasiany zava-manitra, sy nofonosiny lamba araka ny fanaon’ny Jody amin’ny fandevenana. Nisy saha anankiray kosa teo amin’ny toerana namantsihana an’i Jesoa, ary nisy fasana vaovao tsy mbola nandevenana olona tao anatin’ilay saha. Ka noho ny maha-andro fiomanan’ny Jody tamin’izay, dia tao no nandevenany an’i Jesoa, satria akaiky ny fasana.
Talohan’ny fankalazana ny Paka, fantatr’i Jesoa fa tonga ny fotoana hialany amin’izao tontolo izao ho any amin’ny Ray, ka rehefa notiaviny tokoa ny azy izay amin’izao tontolo izao, dia fara fitiavana no nataony taminy. Ary raha mbola teo amin’ny fisakafoana hariva, i Jodasy Iskariôta zanak’i Simôna moa efa nomen’ny demony hevitra hamadika Azy, i Jesoa kosa nahalala fa efa napetraky ny Ray eo an-tanany ny zavatra rehetra, ary Andriamanitra no niaviany sady Andriamanitra koa no iverenany, dia nitsangana teo am-pihinanana izy: napetrany ny lambany, nalainy ny lamba famàohana ka nisikinany; raha efa izany, nampidina rano tamin’ny tavy Izy, dia nanomboka nanasa ny tongotry ny mpianatra, sy namaoka azy tamin’ny lamba nisikinany. Ary nanatona an’i Simôna Piera izy; fa hoy i Piera taminy: "Adre! Ianao ve, Tompoko, no hanasa ny tongotro?" Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: "Tsy fantatrao izao izay ataoko, fa ho fantatrao aoriana". Fa hoy i Piera taminy: "Sanatria, tsy hanasa ny tongotro na oviana oviana Ianao". Ka hoy i Jesoa namaly azy: "Raha tsy sasako ianao, dia tsy hanana anjara amiko". Dia hoy i Simôna Piera taminy: "Tsy ny tongotro ihany àry, Tompoko, fa ny tenako sy ny lohako koa". Fa hoy i Jesoa taminy: "Izay efa nandro, tsy mila hosasana afa-tsy ny tongotra, fa efa madio avokoa ny tenany manontolo. Ary ianareo koa dia madio, nefa tsy ianareo rehetra". Izy no nanao hoe: Tsy ianareo rehetra no madio, dia satria fantany ilay hamadika Azy.
Nony efa voasasany ny tongotr’izy ireo, dia nandray ny lamba Izy, ka nipetraka indray, ary nanao taminy hoe: "Moa fantatrareo va izay nataoko taminareo? Ianareo manao Ahy hoe Mpampianatra sy Tompo, ary marina ny filàzanareo; fa izany tokoa Aho. Ka raha Izaho Tompo sy Mpampianatra aza nanasa ny tongotrareo, ianareo samy ianareo koa dia tsy maintsy hifanasa tongotra; satria nomeko fianarana ianareo mba hanaovanareo toy ny nataoko taminareo".
Tamin’izany andro izany, nandeha ny anankiray tamin’ny roa ambin’ny folo lahy atao hoe i Jodasy lskariôta nankany amin’ny lohandohan’ny mpisorona ka nanao taminy hoe: "Homenareo hoatrinona aho, dia hatolotro anareo Izy?" Dia nanisa farantsa kely telopolo ho azy izy ireo. Hatramin’izay, dia nikendry izay hamadihana Azy izy. Ary tamin’ny andro voalohany fihinanana ny azima, dia nanatona an’i Jesoa ny mpianany ka nanao hoe: "Aiza no tianao hamboaranay hihinanao ny Paka?" Dia hoy i Jesoa taminy: "Mankanesa any an-tanàna ao amin-dranona ka lazao aminy hoe: Hoy ny Mpampianatra: Efa akaiky ny fotoan’androko, ka hanao ny Paka ato aminao Aho sy ny mpianatro." Nanao araka izay nasain’i Jesoa nataony ny mpianatra ka namboatra ny Paka. Nony hariva ny andro, dia nipetraka hihinana Izy mbamin’ny mpianany roa ambin’ny folo lahy. Teo am-pihinanana dia hoy Izy: "Lazaiko marina aminareo fa ny anankiray aminareo hamadika Ahy." Nalahelo mafy izy ireo ka samy nanontany hoe: "Moa izaho va izany, Tompoko?" Dia namaly Izy ka nanao hoe: "Izay niara-nanatsoboka ny tanany tamiko tao an-dovia, izy no hamadika Ahy. Ny Zanak’Olona dia mandeha araka ny nanoratana Azy; kanefa loza ho an’izay olona hamadika ny Zanak’Olona! Tsara ho azy ny tsy teraka." Dia mba niteny i Jodasy ilay namadika Azy nanao hoe: "Raby, moa izaho va izany?" Ka novaliany hoe: "Voalazanao."
Tamin’izany andro izany, niara-nisakafo tamin’ny mpianany i Jesoa; ary nangorohoro ny fony, ka nanambara mazava Izy nanao hoe: "Lazaiko marina dia marina aminareo fa hamadika Ahy ny anankiray aminareo." Dia nifampijery ny mpianatra, fa tsy nahalala izay iray nolazainy. Ary ny anankiray tamin’izy ireo, ilay tian’i Jesoa, no teo anilany niankina tamin’ny tratrany, ka nanatsika azy i Piera nanao taminy hoe: "Iza ilay lazainy izay?" Dia naraikany tamin’ny tratran’i Jesoa ny lohany, ka hoy izy taminy: "Iza moa izany, Tompoko?" Ary hoy i Jesoa hoe: "Izay hotolorako sombi-mofo natsoboka tamin’ny ro no izy." Dia natsobony ny mofo ka natolony an’i Jodasy Iskariôta zanak’i Simôna. Vantany vao nihinana ilay sombi-mofo i Jodasy Iskariôta dia nidiran’ny demony, ka hoy i Jesoa taminy: "Ataovy haingana izay ataonao." Tsy nisy nahalala izay anton’ny nilazany izany taminy anefa ry zareo izay nipetraka nihinana; fa noho i Jodasy nitahiry ny kitapom-bola, dia nataon’ny sasany fa izao no nolazain’i Jesoa taminy: "Vidio ny zavatra ilaintsika amin’ny fety, na mba omeo zavatra ny mahantra." Vao nandray ilay sombi-mofo i Jodasy dia nivoaka niaraka tamin’izay. Efa alina ny andro tamin’izany. Nony efa nivoaka izy, dia hoy i Jesoa: "Nomem-boninahitra izao ny Zanak’Olona, ary Andriamanitra kosa no nomena voninahitra eo aminy. Ary raha Andriamanitra no nomem-boninahitra eo aminy, dia Andriamanitra kosa no hanome voninahitra Azy eo amin’ny tenany sy hanome voninahitra Azy faingana. Anaka, kely foana sisa hitoerako aminareo. Hitady Ahy ianareo, ary toy ny voalazako tamin’ny Jody hoe: ‘Izay alehako tsy azonareo aleha’ no lazaiko aminareo koa ankehitriny." Hoy i Simôna Piera taminy: "Ho aiza Ianao, Tompoko?" Dia hoy i Jesoa: "Ankehitriny tsy azonao aleha izay alehako, fa any aoriana mbola hanaraka Ahy ianao." Ary hoy i Piera taminy: "Ahoana, Tompoko, no tsy ahazoako manaraka Anao ankehitriny? Hafoiko ho Anao hatramin’ny aiko aza." Fa hoy i Jesoa: "Hafoinao ho Ahy ny ainao? Lazaiko marina dia marina aminao: Alohan’ny maneno akoho, dia handà Ahy intelo ianao."
Nony henemana sisa tsy hahatongavan’ny Paka, dia tonga tany Betania i Jesoa, tany amin’izay nitoeran’i Lazara, ilay natsangan’i Jesoa ho velona. Nanaovan’ny tao nahandro Izy, ka i Marta nampihinana, i Lazara isan’izay niara-nihinana taminy. Ary i Maria kosa naka diloilo manitra sarobidy lanjàna iray livatra natao tamin’ny salohin’ny narda, dia nanosotra ny tongotr’i Jesoa sy namaoka ny tongony tamin’ny volon-dohany, ka nandraraka eran’ny trano ny hanitry ny diloilo. Tamin’izay, hoy i Jodasy Iskariôta, anankiray tamin’ny mpianany, ilay efa hamadika Azy, hoe: "Tsy naleo re namidy denie telonjato iny diloilo manitra iny ka nomena ny mahantra?" Tsy ny fiahiany ny mahantra anefa no nilazany an’izany, fa noho izy mpangalatra sy mpitana ny kitapom-bola, ary nifetsy izay nalatsaka tao anatiny. Ka hoy i Jesoa taminy: "Avelao izy hanao, fa nitahiry izany ho amin’ny andro handevenana Ahy. Fa ny mahantra dia hisy mandrakariva eto aminareo, ary Izaho kosa tsy mba ho eto aminareo lalandava." Maro tamin’ny Jody no nahare hoe tao Betania i Jesoa, ka tonga tao tsy noho i Jesoa ihany fa mba hahita an’i Lazara ilay natsangany ho velona koa. Fa i Lazara koa dia efa notetehin’ny lehiben’ny mpisorona hovonoina, satria noho izy, dia maro ny olona niala tamin’ny Jody ka nino an’i Jesoa.
Raha vao maraina ny andro, ny lohandohan’ny mpisorona dia niara-nihevitra tamin’ny loholona sy ny mpanora-dalàna ary ny mpisaina rehetra, ka namatotra an’i Jesoa, dia nitondra Azy sy nanolotra Azy tamin’i Pilaty. Ary i Pilaty nanontany Azy hoe:
Dia namaly Izy ka nanao taminy hoe:
Ary maro ny zavatra niampangan’ny lohandohan’ny mpisorona Azy, ka nanontany Azy indray i Pilaty nanao hoe:
Fa tsy namaly intsony i Jesoa na dia kely aza, ka gaga i Pilaty. Ary isaky ny fetin’ny Paka dia fanaony ny mandefa mpifatotra iray, izay angatahin’ny vahoaka; ka nisy kosa lehilahy iray atao hoe Barabasy niara-nifatotra tamin’ny mpikomy namany, satria nahafaty olona tamin’ny fikomiana. Dia niakatra ny vahoaka ka nangataka azy mba hanao araka izay fanaony aminy; fa namaly i Pilaty nanao hoe:
Satria fantany fa fialonana no nanoloran’ny lohandohan’ny mpisorona Azy taminy. Kanjo ny mpisorona namoky ny vahoaka fa aleo i Barabasy no halefany ho azy. Ka hoy indray i Pilaty taminy:
Dia niantso indray izy ireo nanao hoe:
Ary hoy i Pilaty taminy:
Dia vao mainka niantso mafimafy kokoa izy ireo nanao hoe:
Ary noho i Pilaty te hahazo sitraka amin’ny vahoaka, dia nandefa an’i Barabasy ho azy izy, ary nampikapoka an’i Jesoa sy nanolotra Azy hofantsihana amin’ny Hazofijaliana. Dia nentin’ny miaramila i Jesoa ho ao amin’ny tokotany, izany hoe ao amin’ny fitsarana, sady novoriany ny miaramila namany. Nony efa nampitafiany kapaoty jaky izy, dia nosatrohany fehiloha tsilo, izay norandraniny, ny lohany; ary dia niarahaba Azy izy nanao hoe:
Sady nikapoka volotara ny lohany sy nandrora Azy izy, ary nandohalika nitsaoka Azy. Nony efa nolalaoviny toy izany Izy, dia noesoriny ny kapaoty jaky teny aminy, ka natafiny Azy indray ny fitafiany, vao nentiny hofantsihana amin’ny Hazofijaliana Izy. Ary nisy lehilahy Sireneanina atao hoe i Simôna, rain’i Aleksandra sy i Rofosy, nandalo avy any an-tsaha, dia noteren’izy ireo hilanja ny Hazofijaliany, ary Izy dia nentiny tao amin’ny tany atao hoe Gôlgôtà izay adika hoe tanin’ny karan-doha. Dia nomeny divay miharo mira Izy hosotroiny, fa tsy nety nisotro. Nony voafantsika tamin’ny Hazofijaliana Izy, dia nozarainy ny akanjony, ka loka no nataony hahazoany izay ho anjarany avy. Ary tamin’ny ora fahatelo no namantsihana Azy tamin’ny Hazofijaliana. Ny filazana ny anton’ny namonoana Azy dia voasoratra hoe: MPANJAKAN’NY JODY. Ary nisy mpangalatra roa lahy niara-nofantsihany taminy tamin’ny hazofijaliana: ny anankiray teo ankavanany ary ny anankiray teo ankaviany; ka tanteraka ny Soratra Masina manao hoe: “Natao isan’ny ratsy fanahy Izy”. Ary izay nandalo dia sady nanevateva Azy no nanakifikifi-doha nanao hoe:
Ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpanora-dalàna, dia naneso Azy toy izany koa, fa izao no resany eo:
Dia ireo niara-nofantsihana taminy avy koa no naneso Azy. Nony tamin’ny enina, dia rakotra haizina ny tany rehetra hatramin’ny sivy; ary tamin’ny sivy, dia niantso mafy i Jesoa nanao hoe:
Izany hoe:
Nony nandre izany ny sasany tamin’izay teo, dia nanao hoe:
Dia nihazakazaka ny anankiray tamin’izy ireo, novontosany vinaingitra ny spônjy sy notohizany volotara, dia natolony Azy hotsentsafiny, ka hoy izy:
Fa niantso mafy i Jesoa, dia niala aina.
Ary rovitra nisasaka roa hatrany ambony ka hatrany ambany ny efitra lamba tao amin’ny Tempoly. Ilay kapiteny nitsangana teo antandrifin’i Jesoa, nony nahita fa niala aina tamim-piantsoana mafy toy izany izy, dia nanao hoe:
Tamin’izany andro izany, maro tamin’ny Jody izay tonga tao amin’i Maria sy i Marta sy nahita ny nataon’i Jesoa no nino Azy. Fa ny sasany tamin’izy ireo kosa dia lasa nankany amin’ny Farisianina, ka nilaza taminy izay nataon’i Jesoa. Dia namory ny mpanolo-tsaina ny lehiben’ny mpisorona sy ny Farisianina ka nanao hoe: "Inona itý ataontsika, fa manao fahagagana maro iny Lehilahy iny? Raha avelantsika hanao ihany Izy, dia hino Azy ny olona rehetra, ka ho avy ny Rômanina dia haka ny tanànantsika sy ny firenentsika." Dia hoy ny anankiray tamin’izy ireo atao hoe Kaifa, izay lehiben’ny mpisorona tamin’izany fotoana izany: "Tsy mahalala na inona na inona ianareo, na tsy mihevitra akory fa tsara ho anareo raha maty ho an’ny vahoaka ny lehilahy anankiray, mba tsy ho rava ny firenena manontolo." Tsy avy aminy anefa no itenenany an’izany, fa noho izy lehiben’ny mpisorona tamin’izay taona izay, dia naminany izy fa ho faty ho an’ny firenena i Jesoa, ary tsy ho an’ny firenena ihany, fa mba hamory ny zanak’Andriamanitra izay efa niely koa ho antokony iray. Hatramin’izany andro izany dia nikendry izay hahafaty Azy izy ireo. Koa tsy nandeha ampahibemaso tany amin’ny Jody intsony i Jesoa, fa niala teo nankany amin’ny tany akaikin’ny efitra, ho any an-tanàna atao hoe Efrema, dia nitoetra tany Izy mbamin’ny mpianany. Efa akaiky ny Pakan’ny Jody tamin’izay, ka maro ny olona avy tamin’izany tany izany no niakatra tany Jerosalema alohan’ny Paka, mba handio tena. Dia nitady an’i Jesoa izy ireo ka nifampilaza tao anatin’ny tempoly hoe: "Ahoana no hevitrareo, dia tsy ho avy hamonjy ny fety ve Izy?"
Tamin’izany andro izany, dia naka vato hitorahana an’i Jesoa ny Jody, fa hoy Izy tamin’izy ireo: "Be ny asa soa nasehoko teo taminareo, avy tamin’ny Ray, ka iza amin’ireny asa ireny no itorahanareo Ahy?" Dia hoy ny Jody namaly Azy: "Tsy ny asa soa no itorahanay Anao, fa ny teninao miteny ratsy an’Andriamanitra; satria olombelona fotsiny Ianao, nefa manao ny tenanao ho Andriamanitra." Ary i Jesoa namaly azy hoe: "Moa tsy izao no voasoratra ao amin’ny Lalànareo: Hoy Izaho: andriamanitra ianareo? Ka raha ireny nanambaràna ny tenin’Andriamanitra ireny aza antsoin’ny lalàna hoe andriamanitra, ary tsy azo foanana ny Soratra Masina, ahoana no ilazanareo an’Ilay nohamasinin’ny Ray sy nirahiny tetý ambonin’ny tany hoe: miteny ratsy an’Andriamanitra Ianao satria nilaza hoe: Zanak’Andriamanitra Aho? Raha tsy manao ny asan’ny Raiko Aho, dia aza mino Ahy ianareo; fa raha manao ihany kosa Aho, na dia tsy te-hino Ahy aza ianareo, dia minoa ny asako, dia ho fantatrareo fa ny Ray ato amiko, ary Izaho ao amin’ny Ray." Tamin’izay, dia nitady hisambotra Azy indray izy ireo, fa niala teo an-tanany Izy. Dia lasa Izy nankany an-dafin’i Jordany, amin’ilay tany nanaovan’i Joany batemy voalohany, ka nitoetra tany. Ary maro no nanatona Azy, fa nanao hoe: "Tsy nanao fahagagana i Joany; nefa marina avokoa ny teny rehetra nilazan’i Joany Azy." Koa maro no nino Azy teo.
Tamin’izany andro izany, dia nirahin’Andriamanitra ny Anjely Gabriely ho any amin’ny tanàna anankiray any Galilea atao hoe Nazareta, ho any amin’ny Virjiny anankiray fofombadin’ilay lehilahy atao hoe Jôsefa, taranak’i Davida, ary ny anaran’ilay Virjiny dia Maria. Ary nony niditra tao aminy ilay Anjely dia nanao hoe: "Arahaba, ry ilay feno hasoavana; ny Tompo ao aminao; nosoavina noho ny vehivavy rehetra ianao." Taitra izy nahare izany, ka nieritreritra izay tokony ho hevitr’izany fiarahabana izany. Fa hoy ny Anjely taminy: "Aza matahotra, ry Maria, fa sitrak’Andriamanitra ianao. Ary indro hitoe-Jaza ianao ka hiteraka Zazalahy, ary Jesoa no hataonao anarany. Ho lehibe Izy ka hatao hoe Zanaky ny Avo indrindra; dia homen’Andriamanitra ny fiketrahan’i Davida rainy Izy, ka hanjaka mandrakizay amin’ny taranak’i Jakôba, ary tsy hanam-pahataperana ny fanjakany." Fa hoy i Maria tamin’ilay Anjely: "Ahoana no hahatongavan’izany, fa tsy mahalala lahy aho?" Hoy ny Anjely namaly azy: "Ny Fanahy Masina no ho tonga ao aminao, ary ny herin’ny Avo indrindra hanaloka anao; noho izany, dia hatao hoe Zanak’Andriamanitra ny Masina haterakao. Ary indro, i Elizabeta rahavavinao dia efa mitoe-jaza koa, na dia efa antitra aza, ary efa mandray enina izy izao ilay natao hoe momba, fa tsy hisy tsy ho hain’Andriamanitra atao." Dia hoy i Maria: "Inty aho ankizy vavin’ny Tompo, aoka ho tanteraka amiko araka ny teninao." Dia niala teo aminy ny Anjely.
Noho ny fetin'ny Noely, Fankalazana manetriketrika ny nahaterahan'i Kristy Mpamonjy an'izao tontolo izao, dia manafatra ary miray soa ho antsika i Mompera Bizimana Innocent, Lehiben'ny Salezianin'i Don Bosco eto Madagasikara sy ny Nosy Maorisy.
Tohiny...Ny horonan-tsary "Zatti, notre frère" (Argentina, 2020) dia manoritsoritra ireo vanim-potoana tena sarotra teo amin'ny fiainany. Tao Viedma no nitranga ny tantara tamin'ny taona 1941 : 60 taona i Zatti ary noterena handao ilay toeram-pitsaboana izay nikatrohany amam-polo taonany maro. Fitsapana mivaivay ho an'ny finoany sy ny herim-pony izany.
Tohiny...© 2024 Radio Don Bosco