Tamin’izany andro izany, nisy lehilahy anankiray nanatona an’i Jesoa ka nandohalika teo anatrehany nanao hoe: "Tompo, mamindrà fo amin’ny zanako lahy; mararin’ny androbe izy ka mijaly mafy loatra, fa matetika mianjera any anaty afo, ary matetika koa any anaty rano. Nentiko tamin’ny mpianatrao izy, fa tsy nahasitrana azy izy ireo." Ary namaly i Jesoa nanao hoe: "Ry taranaka tsy mino sy ratsy fanahy, mandra-pahoviana no hitoerako aminareo? mandrapahoviana no handeferako aminareo? Ento atý amiko izy." Dia norahonan’i Jesoa ny demony ka nivoaka, ary sitrana niaraka tamin’izay razazalahy. Tamin’izay dia nanatona an’i Jesoa mangingina ny mpianany ka nanao hoe: "Nahoana no tsy naharoaka azy izahay?" Hoy i Jesoa taminy: "Noho ny tsy fahampian’ny finoanareo. Fa lazaiko marina aminareo, fa raha manam-pinoana hoatra ny voantsinapy anankiray aza ianareo, ka hiteny amin’io tendrombohitra io hoe: ‘Mifindrà erý ianareo’, dia hifindra izy, ary tsy hisy tsy ho azonareo atao."

Tamin’izany andro izany, tonga tany amin’ny faritanin’i Sezarean’i Filipo i Jesoa, dia nanontany ny mpianany hoe: "Ataon’ny olona ho iza moa ny Zanak’Olona?" Ary hoy ireo: "Ny sasany manao hoe: i Joany Batista, ny sasany i Elia, ary ny sasany i Jeremia, na ny anankiray amin’ny mpaminany." Dia hoy i Jesoa taminy: "Fa ianareo kosa, ataonareo ho iza Aho?" Namaly i Simôna Piera ka nanao hoe: "Ianao no Kristy Zanak’Andriamanitra velona." Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: "Sambatra ianao, ry Simôna zanak’i Joany, fa tsy ny nofo aman-dra no nanambara izany taminao, fa ny Raiko izay any an-danitra. Ary Izaho milaza aminao fa ianao no Piera (vato), ary eo ambonin’izany vatolampy izany no hanorenako ny Egliziko ary ny vavahadin’ny afobe tsy haharesy azy. Homeko anao ny fanalahidin’ny fanjakan’ny lanitra, ka izay rehetra hofehezinao etý an-tany dia ho voafehy koa any an-danitra, ary izay rehetra hovahanao etý an-tany, dia ho voavaha koa any an-danitra." Ary tamin’izay dia norarany ny mpianany mba tsy hilaza amin’ny olona, fa Izy no Kristy. Hatramin’izay vao noborahin’i Jesoa tamin’ny mpianany fa tsy maintsy ho any Jerosalema Izy, ary hoampijalian’ny loholona sy ny mpanora-dalàna mbamin’ny lohandohan’ny mpisorona, dia hovonoina, ary hitsangan-ko velona rahefa afaka hateloana.

Ary naka Azy hitanila kely i Piera ka niteny azy mafy hoe: "Sanatria, Tompoko, raha hihatra aminao izany!" Fa nihodina Izy ka nilaza tamin’i Piera hoe: "Mialà amiko, ry satana! manafintohina Ahy itý ianao, satria tsy mihevitra araka ny hevitr’Andriamanitra, fa araka ny an’ny olona."

Tamin’izany andro izany, i Jesoa nankany amin’ny faritanin’i Tira sy i Sidôna. Ary indro nisy vehivavy kananeanina anankiray nivoaka avy tamin’izany tany izany niantsoantso mafy nanao hoe: "Mamindrà fo amiko, ry Tompo, Zanak’i Davida, fa ampijalian’ny demony mafy loatra ny zanako vavy"; fa tsy namaly azy i Jesoa na dia indraim-bava aza. Dia nanatona niangavy taminy ny mpianany nanao hoe: "Roahy izy fa mikiakiaka manaraka antsika." Ary hoy ny navaliny azy: "Tsy nirahina afa-tsy ho an’ny ondry very amin’ny taranak’i Israely Aho." Fa nanatona ihany ravehivavy ka niankohoka teo anatrehany, ary nanao hoe: "Tompo ô, vonjeo aho!" Nefa novaliany hoe: "Tsy mety raha ny mofon-jaza no alaina ka atsipy ho an’ny amboa." Ary hoy ravehivavy: "Marina izany, Tompoko, nefa ny amboakely mba mihinana ny sombintsombiny latsaka avy amin’ny latabatry ny tompony ihany." Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: "Ravehivavy, lehibe ny finoanao, aoka ho tanteraka aminao araka izay irìnao." Dia sitrana tamin’izany ora izany ihany ny zanany vavy.