Tamin’izany andro izany, i Jesoa nanao itý fanoharana itý tamin’ireo sasany natoky tena ho marina sy nanebaka ny namany: "Nisy roa lahy niakatra nivavaka tany an-tempoly. Farisianina ny iray, ary poblikanina ny anankiray. Nitsangana ilay farisianina ka nivavaka tao am-pony hoe: ‘Andriamanitra ô! misaotra Anao aho fa tsy mba tahaka ny olona hafa izay mpangalatra, tsy marina, mpijangajanga, na tahaka itsy poblikanina itsy akory aza; mifady hanina indroa isan-kerinandro aho, ary mandoa ny ampahafolon’ny fananako rehetra.’ Fa ilay poblikanina kosa nijanona eny lavidavitra eny sady tsy sahy niandrandra ny lanitra akory, fa nandona ny tratrany nanao hoe: ‘Andriamanitra ô! mamindrà fo amiko, fa mpanota aho.’ Lazaiko aminareo fa itý no nidina efa nohamarinina tany an-tranony, fa tsy ilay anankiray; fa izay rehetra manandra-tena no haetry, ary izay manetry tena no hasandratra."

Tamin’izany andro izany, nisy mpanora-dalàna anankiray nanatona an’i Jesoa sy nanontany Azy hoe: "Inona no voalohany amin’ny didy rehetra?" Ary i Jesoa namaly azy hoe: "Ny voalohany indrindra amin’izy rehetra dia itý: Mihainoa, ry Israely: Ny Tompo Andriamanitsika no hany Tompo tokana koa tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin’ny fonao rehetra sy amin’ny fanahinao rehetra, sy amin’ny sainao rehetra ary amin’ny herinao rehetra. Izany no didy voalohany. Ary itý no faharoa mitovy aminy koa: Tiavo ny namanao, tahaka ny tenanao. Tsy misy didy lehibe mihoatra noho ireo." Dia hoy ilay mpanora-dalàna taminy: "Tsara izany, ry Mpampianatra. Marina indrindra ny nilazanao fa tokana Andriamanitra, ary tsy misy hafa afa-tsy Izy, ka ny tia Azy amin’ny fo rehetra, sy amin’ny fanahy rehetra, ary amin’ny hery rehetra, ary ny tia namana tahaka ny tena, dia lehibe lavitra noho ny sorona dorana rehetra sy ny fanatitra hafa rehetra." Nony hitan’i Jesoa fa namaly tamim-pahendrena izy, dia hoy Izy taminy: "Tsy lavitra ny fanjakan’Andriamanitra ianao." Ary hatramin’izay, dia tsy nisy olona sahy nanontany Azy intsony.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa, nandroaka demony ary moana izany demony izany. Nony voaroaka ny demony dia niteny ilay moana, ka gaga ny vahoaka; fa ny sasany tamin’izay teo nanao hoe: "I Belzeboba lehiben’ny demony no androahany ny demony." Ary ny sasany kosa naka fanahy Azy ka nangataka famantarana avy any an-danitra taminy. Fa i Jesoa nahalala ny heviny ka nanao taminy hoe: "Rava izay fanjakana miady an-trano; mianjera mifanongoa ny trano; ka raha miady an-trano àry i Satana, ahoana no haharetan’ny fanjakany? satria lazainareo fa i Belzeboba no androahako ny demony. Ary raha amin’ny herin’i Belzeboba àry no androahako ny demony, amin’ny herin’iza kosa no androahan’ny zanakareo azy? Koa izy ireo ihany no ho mpitsara anareo. Fa raha ny rantsan-tanan’Andriamanitra no androahako ny demony, dia efa tonga aminareo tokoa ny fanjakan’Andriamanitra. Raha lehilahy matanjaka sy ary fiadiana tsara no miambina ny tranony, dia voaaro ny fananany rehetra; fa raha tonga kosa ny mahery noho izy ka mandresy azy, dia sady hahalasa ny fiadiany rehetra izay nitokiany no hizara izay nobaboiny. Izay tsy momba Ahy, dia manohitra Ahy, ary izay tsy miara-mamory amiko dia manahaka."