Vakiteny voalohany
Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 50, 4-9a)
Tsy nafeniko tamin’ny latsa sy ny rora ny tavako.
Nomen’ny Tompo Andriamanitra ny lelan’ny mpianatra aho,
mba hahaizako mankahery ny reraka amin’ny teniko.
Mamoha isa-maraina izy; mamoha ny sofiko izy, mba hihainoako,
hoatra ny fihainon’ny mpianatra.
Nosokafan’ny Tompo ny sofiko,
ary tsy mba nanohitra aho, na nihemotra akory.
Natolotro tamin’ny mpikapoka ahy ny lamosiko;
ary tamin’ireo nanongotra ny volombavako, ny takolako;
ary ny tavako tsy nafeniko tamin’ny latsa sy ny rora.
Fa ny Tompo Andriamanitra namonjy ahy,
ka ny latsa tsy nahaketraka ahy;
ka ny tavako nataoko manahaka ny afo-vato,
ary fantatro fa tsy ho menatra aho.
Akaiky Ilay manamarina ahy; iza no handahatra manohitra ahy?
Aoka hifanatrika isika!
Iza no manohitra ahy?
Aoka izy hankatý amiko!
Ny Tompo Andriamanitra namonjy ahy:
ka iza no hanameloka ahy?
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
Setriny
Salamo (Sal. 68, 8-10. 21bde-22. 31 sy 33-34)
Noho ny haben’ny hatsaram-ponao, ry Tompo, mba valio aho amin’ny androm-pahasoavana.
Noho Ianao no ilonjoako latsa,
no mahasafo-kenatra ny tavako:
ka vahiny amin’ireo rahalahiko aho,
sy olon-kafa amin’ny zanak’i neny!
Eny, ny fahasaro-piaroko ny Tranonao
no maharìtra ny aiko.
Ny foko torotoron’ny latsa,
tsy lai-panafody;
mba miandry fitserana; fa tsy misy!
sy mpanony, fa tsy mahita!
Ny hanina laroany zava-mahafaty;
mangetaheta: bobohany vinaingitra.
Hidera amin-kira ny Anaran’Andriamanitra aho,
ary hankalaza Azy amin-tsaotra!
Ny ory mahita ka mifaly.
Veloma ny aina, ry mpitady an’Andriamanitra:
fa ny Tompo mihaino ny mahantra;
ny babo tsy hainy hamavoina.
Evanjely
Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!
Arahaba, ry Mpanjakanay, Ianao irery no niantra anay tamin’ny hadisoanay.
Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!
Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 26, 14-25)
Ny Zanak’Olona dia mandeha araka ny nanoratana Azy, kanefa loza ho an’izay olona hamadika Azy.
Tamin’izany andro izany,
nandeha ny anankiray tamin’ny roa ambin’ny folo lahy atao hoe i Jodasy lskariôta
nankany amin’ny lohandohan’ny mpisorona
ka nanao taminy hoe:
“Homenareo hoatrinona aho,
dia hatolotro anareo Izy?”
Dia nanisa farantsa kely telopolo ho azy izy ireo.
Hatramin’izay, dia nikendry izay hamadihana Azy izy.
Ary tamin’ny andro voalohany fihinanana ny azima,
dia nanatona an’i Jesoa ny mpianany ka nanao hoe:
“Aiza no tianao hamboaranay hihinanao ny Paka?”
Dia hoy i Jesoa taminy:
“Mankanesa any an-tanàna ao amin-dranona
ka lazao aminy hoe:
Hoy ny Mpampianatra: Efa akaiky ny fotoan’androko,
ka hanao ny Paka ato aminao Aho sy ny mpianatro.”
Nanao araka izay nasain’i Jesoa nataony ny mpianatra
ka namboatra ny Paka.
Nony hariva ny andro,
dia nipetraka hihinana Izy mbamin’ny mpianany roa ambin’ny folo lahy.
Teo am-pihinanana dia hoy Izy:
“Lazaiko marina aminareo
fa ny anankiray aminareo hamadika Ahy.”
Nalahelo mafy izy ireo ka samy nanontany hoe:
“Moa izaho va izany, Tompoko?”
Dia namaly Izy ka nanao hoe:
“Izay niara-nanatsoboka ny tanany tamiko tao an-dovia,
izy no hamadika Ahy.
Ny Zanak’Olona dia mandeha araka ny nanoratana Azy;
kanefa loza ho an’izay olona hamadika ny Zanak’Olona!
Tsara ho azy ny tsy teraka.”
Dia mba niteny i Jodasy ilay namadika Azy nanao hoe:
“Raby, moa izaho va izany?”
Ka novaliany hoe:
“Voalazanao.”
— Izany àry ny tenin’ny Tompo.
