(M = Mpitantara ; V = Vahoaka; J = Jesoa)

M. Nony tonga ny fotoana, dia nipetraka hihinana i Jesoa sy ny Apôstôly roa ambin’ny folo lahy. Ary hoy Izy tamin’ireo:

J. Naniry dia naniry hiara-mihinana ity Paka ity aminareo Aho alohan’ny hijaliako, fa lazaiko anareo fa tsy mba hihinana azy intsony Aho mandra-pahatanterany any amin’ny Fanjakan’Andriamanitra.

M. Dia nandray ny Kalisy Izy ka nisaotra, ary nanao hoe:

J. Raiso ity, ka zarao aminareo; fa lazaiko aminareo fa hatramin’izao dia tsy hisotro ny vokatry voaloboka intsony Aho mandrapahatongan’ny Fanjakan’Andriamanitra.

M. Raha efa izany, dia nandray mofo Izy, ka nony efa nisaotra dia namaky azy, sy nanome azy ireo nanao hoe:

J. Vatako ity, izay atolotra ho anareo; manaova izany ho fahatsiarovana Ahy.

M. Dia nataony toy izany koa ny kalisy rehefa avy nihinana, ka hoy Izy:

J. Ity kalisy ity no fanekena vaovao amin’ny Rako izay alatsaka ho anareo. Kanefa indro ny tanan’izay mamadika Ahy efa mby eto amiko eto ambony latabatra. Raha ny Zanak’olona, dia mandeha araka ny lahatra; fa mila loza izay hamadika Azy.

M. Dia nifanontany ny mpianatra hoe: iza re no dia hahavita izany amin’izy ireo? Ary velona koa ny ady hevitra tamin’izy ireo momba ny hahalalana izay lehibe indrindra amin’izy ireo, ka hoy i Jesoa taminy:

J. Amin’ny Jentily ny mpanjaka no mizaka azy rehetra, ary izay mandidy azy no atao hoe mpanasoa; fa aminareo kosa tsy mba toy izany, fa aoka izay lehibe aminareo no ho toy ny zandry, ary izay manam-pahefana no ho toy ny mpanompo. Fa iza moa no lehibebe kokoa, ny mihinana amin’ny latabatra va sa ny manompo? Moa tsy izay mihinana amin’ny latabatra va? Ary Izaho anefa eto aminareo dia toy ny mpanompo. Ianareo moa, naharitra nanaraka Ahy tamin’izay nanjo Ahy, Izaho kosa hanamboatra fanjakana ho anareo, tahaka ny nanamboaran’ny Raiko Fanjakana ho Ahy, mba hihinananareo sy hisotroanareo eo amin’ny latabatro any amin’ny Fanjakako, ary hipetrahanareo amin’ny seza fiandrianana, hitsara ny foko roa ambin’ny folo amin’i Israely.

M. Ary hoy ny Tompo:

J. Ry Simôna, ry Simôna, indro i Satana nitady hikororoka anareo tahaka ny vary, fa Izaho nangataka ho anao, mba tsy ho lavo ny finoanao, ary rehefa mibebaka ianao dia hamafiso ny rahalahinao.

M. Ary hoy i Piera taminy:

V. Vonon-kanaraka Anao Aho, Tompoko, na ho ao an-tranomaizina, na ho any amin’ny fahafatesana aza.

M. Fa hoy i Jesoa:

J. Lazaiko aminao, ry Piera, fa mbola tsy haneno akoho anio, dia handà intelo ho tsy mahalala Ahy ianao.

M. Ary hoy kosa Izy tamin’ny mpianany:

J. Raha naniraka anareo tsy hitondra kitampom-bola na kitampom-batsy na kiraro Aho, moa orin-javatra va ianareo?

M. Hoy izy ireo:

V. Tsy orin’inona na inona izahay.

M. Dia hoy Izy taminy:

J. Fa amin’izao kosa, izay manan-kitampom-bola aoka hitondra azy; toy izany koa izay manan-kitampom-batsy; ary izay tsy manan-tsabatra aoka hivarotra ny akanjony ka hividy iray, fa lazaiko aminareo fa ity teny voasoratra ity koa tsy maintsy ho tanteraka amiko, dia ilay hoe: Natao lasitra iray amin’ny ratsy fanahy Izy; fa efa ho tapitra daholo ny amiko.

M. Dia hoy izy ireo:

V. Tompoko, indreto misy sabatra roa. Dia hoy i Jesoa taminy:

J. Ampy izay.

M. Dia nivoaka nankany an-tendrombohitra araka ny fanaony Izy, ka nanaraka Azy koa ny mpianany. Nony tonga tany Izy dia nanao tamin’izy ireo hoe:

J. Mivavaha mba tsy ho azon’ny fakàm-panahy ianareo.

M. Dia nihataka tamin’izy ireo tokony ho tra-toraka Izy ka nandohalika, dia nivavaka nanao hoe:

J. Raiko! Raha sitrakao, halaviro Ahy ity kapoaka ity; ny sitra-ponao anefa no aoka ho tanteraka, fa tsy ny Ahy.

M. Tamin’izay dia nisy Anjely anankiray avy tany an-danitra niseho taminy sy nankahery Azy. Dia voan’ny fiadiana aina Izy, fa vao mainka nivavaka mafimafy kokoa. Ary nanjary toy ny ra ny hatsembohany sady nipotrapotraka tamin’ny tany. Nony nitsangana avy nivavaka Izy, dia nankeo amin’ny mpianany ka nahita azy natory noho ny alahelo, ary nilaza taminy hoe:

J. Nahoana no natory ianareo? Mifohaza ka mivavaha mba tsy ho azon’ny fakàm-panahy ianareo.

M. Raha mbola niteny Izy, dia indro nisy andian’olona maromaro nitranga, ka ilay atao hoe Jodasy, anankiray tamin’ny roa ambin’ny folo lahy no loha lalana, ary nanatona an’i Jesoa ilay io mba hanoroka Azy. Ary hoy i Jesoa taminy:

J. Ry Jodasy, dia fanorohana lahy no amadihanao ny Zanak’olona?

M. Nony hitan-dry zareo teo amin’i Jesoa izay hanjo, dia hoy izy taminy:

V. Tompoko, mba hamely amin’ny sabatra va izahay?

M. Dia nasian’ny anankiray taminy tokoa ny mpanompon’ny lehiben’ny mpisorona, ka afaka tery ny sofiny ankavanana. Fa hoy Jesoa:

J. Aoka izay.

M. Dia nanendry ny sofin-dralehilahy Izy, ka nahasitrana azy. Ary hoy i Jesoa tamin’ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpandraharaha amin’ny Tempoly ary ny loholona izay tonga teo handray Azy:

J. Mova tsy ny hisambotra jiolahy izato fiavinareo, mitondra sabatra sy langilangy! Teo aminareo isan’andro tao an-Tempoly Aho, nefa tsy nikasi-tanana Ahy akory ianareo; fa izao tonga ny fotoanareo sy ny herin’ny maizina.

M. Dia nisambotra Azy izy ireo ka nitondra Azy tany an-tranon’ny lehiben’ny mpisorona; i Piera izany nanaraka teny lavidavitra teny ihany. Ary nampirehitra afo teo afovoan’ny tokotany ny olona, dia nipetraka nanodidina, ka mba niara-nipetraka taminy teo koa i Piera. Nisy ankizy vavy anankiray kosa nahita azy nipetraka tao akaikin’ny afo, ka nijery azy, dia nanao hoe:

V. Ity koa niaraka taminy.

M. Fa nandà i Piera nanao hoe:

V. Ravehivavy, tsy mahalala Azy akory aho.

M. Nony afaka kelikely dia nisy lehilahy anankiray koa nahita azy ka nanao hoe:

V. Ianao koa lahy naman’irony olona irony.

M. Fa hoy i Piera:

V. Ry sakaiza, tsy nàmany akory aho.

M. Ora iray taorian’izany, dia nisy hafa nilaza tamim-pitokiana hoe:

V. Tena marina raha tsy nàmany koa ralehilahy ity, satria Galileanina izy.

M. Dia hoy i Piera.

V. Ry sakaiza, tsy fantatro izay lazainao.

M. Niaraka tamin’izay raha mbola niteny izy, dia naneno ny akoho. Ary nitodika nijery an’i Piera ny Tompo, ka tsaroan’i Piera ilay tenin’ny Tompo nanao hoe: Alohan’ny maneno akoho anio, handà Ahy intelo ianao; dia nivoaka tany ivelany izy ka nitomany fatratra. Dia nataon’ireo olona nitana Azy fihomehezana i Jesoa sady nokapohiny, notampenany ny masony, notehafiny ny Tavany, dia hoy izy taminy:

V. Vinanio hoe izay namely Anao?

M. Ary maro ny teny ratsy hafa nanaratsiany Azy. Nony vao maraina ny andro, dia nivory ny loholona sy ny lohandohan’ny mpisorona ary ny mpanora-dalàna, ka nentiny tao amin’ny Sanedrîna i Jesoa, ary hoy ireo taminy:

V. Raha Ianao no i Kristy, dia lazao aminay.

M. Fa hoy Izy taminy:

J. Na hilaza aminareo aza Aho, tsy hinoanareo akory; ary raha hanontany anareo aza Aho, tsy hovalianareo na halefanareo akory. Fa hatramin’izao ny Zanak’olona dia hipetraka eo ankavanan’ny herin’Andriamanitra.

M. Dia hoy izy rehetra:

V. Zanak’Andriamanitra izany Ianao?

M. Ary hoy Izy taminy:

J. Voalazanareo: Izy Aho.

M. Ka hoy izy ireo:

V. Inona indray no ilàntsika vavolombelona? Tenantsika no nandre tamin’ny vavany.

M. Tamin’izay dia nitsangana izy rehetra ka nitondra an’i Jesoa tany amin’i Pilaty.

Eto no manomboka ny vakinteny fohy.

M. Nitsangana ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpanora-dalàna ka nitondra an’i Jesoa tany amin’i Pilaty, ary niampanga Azy toy izao:

V. Azonay nampiodina ny firenenay ilay io, sy nandrara tsy handoa hetra ho an’i Sezara, ary nilaza ny Tenany ho Kristy Mpanjaka.

M. Dia nanontany Azy i Pilaty nanao hoe:

V. Moa Mpanjakan’ny Jody va Ianao? Ka novaliany hoe:

J. Voalazanao.

M. Ary hoy i Pilaty tamin’ny lohandohan’ny mpisorona sy ny vahoaka:

V. Tsy hitako izay mahameloka io Lehilahy io.

M. Fa vao mainka nanao letrezana izy ireo nanao hoe:

V. Mampiodina ny vahoaka Izy, aeliny eran’i Jodea manontolo ny fampianarany, dia hatrany Galilea izay nanombohany ka hatraty.

M. Nony nandre ny teny hoe Galilea i Pilaty, dia nanontany raha olona avy any Galilea Izy, ka nony fantany fa hoe avy any amin’ny tany fehezin’i Herôda Izy, dia nampanateriny tany amin’i Herôda, izay tao Jerosalema koa tamin’izany andro izany. Faly dia faly i Herôda nony nahita an’i Jesoa, fa efa ela no naniriany hahita Azy, noho ny fandrenesany Azy efa maresaka ery, sady nanantena izy fa hahita Azy hanao fahagagana. Nanao fanontaniana maro taminy izy, fa tsy namaly na inona na inona kosa i Jesoa. Eo izany ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpanora-dalàna efa nikiribiby ery niampanga Azy. Dia notebahin’i Herôda sy ny miaramilany Izy, ka nony efa nampiakanjoiny akanjo fotsy sy nolalaoviny, dia naveriny tany amin’i Pilaty indray. Tamin’izay andro izay dia tonga nisakaiza tery i Herôda sy i Pilaty efa nifandrafy teo iny. Nasain’i Pilaty novorîna ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpifehy ny vahoaka, dia nilazany hoe:

V. Nentinareo taty io Lehilahy io, fa hoe mandrendri-bahoaka hikomy, ary efa nanadina Azy teo anatrehanareo aho, nefa tsy hitako velively izay helony amin’izay iampanganareo Azy. Tahaka izany koa i Herôda, fa namerina Azy ho aty amintsika izy, ary indro tsy misy na inona na inona tokony hanamelohana Azy ho faty. Koa hofaiziko Izy, dia halefako.

M. Fa tsy maintsy mandefa mpifatotra iray ho an’ny vahoaka rahateo izy amin’ny andro fety. Kanjo indray niredona ny vahoaka niantso hoe:

V. Vonoy io, fa i Barabasy no alefaso ho anay.

M. I Barabasy anefa dia natao an-tranomaizina, satria sendra nisy fikomiana tao an-tanàna, ka namono olona izy. Dia mbola niteny ihany i Pilaty, fa te handefa an’i Jesoa; nefa niantso mafy ny vahoaka nanao hoe:

V. Fantsiho! fantsiho amin’ny Hazofijaliana Izy!

M. Fa niteny tamin’izy ireo fanintelony indray i Pilaty nanao hoe:

V. Inona àry no ratsy nataony? Tsy hitako izay heloka tokony hahafaty azy; koa hofaiziko Izy, dia halefako.

M. Nefa nikiry izy ireo niantso mafy nangataka Azy hofantsihana amin’ny Hazofijaliana, ka nitombo nitombo ihany ny horakoraka. Dia nasain’i Pilaty natao izay nangatahiny; ilay notadiaviny ho afaka sy natao an-tranomaizina noho ny fikomiana sy vonoana olona moa nalefany, ary i Jesoa kosa natolony hanaovany izay sitra-pony. Ary raha nitondra Azy izy ireo, dia nisy lehilahy Sireneanina anankiray avy any an-tsaha atao hoe Simôna notanany, dia nampitondrainy ny Hazofijaliana nanaraka an’i Jesoa. Nisy vahoaka betsaka nanaraka Azy sy vehivavy koa, izay nandon-tratra nitomany Azy. Fa nitodika azy ireo i Jesoa nanao hoe:

J. Ry zanaka vavin’i Jerosalema, aza mitomany Ahy foana, fa ny tenanareo sy ny zanakareo no itomanio, fa indro ho avy ny andro hanaovana hoe: "Sambatra ny momba sy ny kibo izay tsy niteraka ary ny nono izay tsy ninonoana". Amin’izay ny olona vao hilaza amin’ny tendrombohitra hoe: "Mianjerà aminay", sy amin’ny havoana hoe: "Saròny izahay"; fa raha toy izany no ataony amin’ny hazo lena, hatao ahoana amin’ny maina?

M. Ary nisy olon-dratsy roa lahy koa, nentin’ny miaramila, hiara-kovonoina amin’i Jesoa. Nony tonga tany amin’ny fitoerana atao hoe Kalvery izy ireo, dia nofantsihany tamin’ny Hazofijaliana Izy sy ireo mpangalatra ireo; ny iray moa teo ankavanany, ary ny iray kosa teo ankaviany. Dia hoy i Jesoa:

J. Raiko, avelao ny helony, fa tsy fantany izay ataony.

M. Ary nanaovan’izy ireo loka no fizara ny fitafiany. Ny vahoaka nijanona nijery teo, ary ny loholona avy no nandatsa Azy nanao hoe:

V. Namonjy ny sasany Izy, ka aoka hamonjy ny Tenany, raha Izy no Kristin’Andriamanitra, ilay voafidy.

M. Ny miaramila koa naneso Azy nanatona nanolotra vinaingitra Azy, ary nanao hoe:

V. Raha Ianao no Mpanjakan’ny Jody, vonjeo ny Tenanao.

M. Teo ambonin’ny lohany koa dia nisy soratra tamin’ny teny grika sy latinina ary hebrio nanao hoe: ITY NO MPANJAKAN’NY JODY. Ary ny anankiray tamin’ireo mpangalatra izay nihantona teo dia nanevateva Azy nanao hoe:

V. Raha Ianao no Kristy, vonjeo ny Tenanao sy izahay.

M. Fa nanarin’ilay anankiray izy, nataony hoe:

V. Ialahy koa ve tsy matahotra an’Andriamanitra, saingy hoe samy voaheloka ho faty izao? Ny antsika dia rariny izao, satria mandray ny valin’ny ratsy nataontsika isika, fa ny Azy kosa, tsy mba nanao ratsy na inona na inona Izy.

M. Dia hoy izy tamin’i Jesoa:

V. Tompoko, tsarovy aho rehefa mby any amin’ny Fanjakanao Ianao.

M. Ka hoy ny navalin’i Jesoa azy:

J. Lazaiko marina aminao fa anio dia hihaona amiko any am-paradisa ianao.

M. Ary rehefa tokony ho tamin’ny ora fahenina, dia rakotra haizina ny tany rehetra ka naharitra hatramin’ny ora fahasivy izany, fa nihamaizina ny masoandro; ary rovitra nisasaka roa ny efitra lamba tao amin’ny Tempoly. Ary niantso tamin’ny feo mahery i Jesoa nanao hoe:

J. Raiko! apetrako eo an-tananao ny fanahiko.

M. Nony voalazany izany, dia niala aina Izy.

(Mandohalika eto, ary mangina kelikely)

M. Rehefa nahita ny zavatra niseho teo ny kapiteny dia nankalaza an’Andriamanitra, ka nanao hoe:

V. Tena olo-marina tokoa io Lehilahy io.

M. Ny vahoaka rehetra vory teo mba hijery koa, nony nandinika ny zava-niseho, dia lasa niverina nandondòna ny tratrany. Fa ny olom-pantatr’i Jesoa rehetra kosa dia nijoro teny lavidavitra ombàn’ireo vehivavy nanaraka Azy avy tany Galilea ka samy nijery izany.

M. Ary nisy lehilahy tsara fanahy sady marina anankiray atao hoe Jôsefa izay anisan’ny Sanedrîna tsy mba nisy neken’izy io na ny hevi-dratsin’ny sasany na ny nataon’izy ireo; avy any Arimatia tanànan’i Jodea izy, ary mba nanantena ny Fanjakan’Andriamanitra koa. Nanatona an’i Pilaty izy ka nangataka ny vatan’i Jesoa. Dia nampidininy ny faty ka nofonosiny lamba, ary naleviny tao amin’ny fasana anankiray nolavahana tamin’ny vato, sy tsy mbola nandevenana olona. Andro fiomanana tamin’izay andro izay, sady efa hiantomboka ny sabata. Ary ny vehivavy nanaraka an’i Jesoa avy tany Galilea dia niaraka tamin’i Jôsefa koa, ka nijery ny tao am-pasana sy izay fomba fametrahana ny vatan’i Jesoa. Rehefa niverina avy any izy ireo, dia namboatra zava-manitra sy menaka manitra; fa nony sabata ny andro dia nitsahatra araka ny Lalàna izy.